Samvinnan


Samvinnan - 01.12.1964, Blaðsíða 55

Samvinnan - 01.12.1964, Blaðsíða 55
*o*cer«c ?' OwOwOt •o >"«ror«o«r«o«o«o«o«o#o*o#o#o*o*o*o*o*o#o*o*o*o«o«o*o*o*o*c*o«o«o*o#o*o«o«o*cerrc*c»o«o»o*o#o*o#o*o*o*o«o*o*c«o*o-)*o*o«o*o*o*o*o#o*o»o*o#o*o*c#o*o»o#o*o*o*o*o»c*ofOfo*ofg;o*o»o«o*o*c«o*o :.otococoooeo«oeofco«o«o«ocoeo»o«o»o«o«o*o«o«o*o«oeoeo*oeo*oeo»o«o*o*oeoto«Oio-ciO«o«o«o«o*o«o»o*o«o»o«o«o#oco*o*.o*oco*o«o«o«o*o*o*o«o»o«oco«o«o*o«oeo»o*o»o«oco«o«o«o«o*o«o«o*o«o#o*o«o* frá Jötlli fást hjá okkur í eftir- töldum stærðum: 0,5 — 0,66 — 0,9 — 1,0 — 1,5 — 2,0 — 3,0 hestöfl. VÉLADEILD Sími 19-600 •OCOCOCOCOCOI hafið, og síðan verður stóra skrefið stigið. Þó verður vitan- lega engu kaupfélagi þröngvað til að ganga inn í þessa sam- steypu, heldur koma þau með, þegar þau vilja og telja sér það henta. — Eru þessi mál á dagskrá hér á íslandi? — Já, það má segja það. Síð- asti aðalfundur Sambands ísl. samvinnufélaga kaus nefnd til þess að rannsaka skipulag og uppbyggingu samvinnufélag- anna hér á landi. Að sjálfsögðu eru staðhættir á íslandi mjög frábrugðnir því sem er í ná- grannalöndunum, en það breyt- ir ekki þeirri nauðsyn, að þessi mál séu vandlega athuguð, einnig hér, með tilliti til þeirra miklu breytinga, sem eiga sér stað í lifnaðarháttum manna. — Hvernig tók fundurinn í Belgrad á þessum málum? Þau voru allmikið rædd og að lokum var kosin fimm manna nefnd til þess að rann- saka og gera tillögur um grundvallar stefnuskrá sam- vinnusamtakanna. Er gert ráð fyrir að sú nefnd skili störf- um næsta sumar. — Þetta voru sem sagt þrjú aðalmál fundarins? — Það mundi ég segja. En vitanlega bar fjölmargt annað á góma. — Hafðir þú komið til Júgó- slavíu áður, Erlendur? — Nei. Þar kannaði ég mér ókunna stigu og hafði af því mikla ánægju. Mér lá sannar- lega nokkur forvitni á, að kynnast þessu landi, fólkinu þar og lifi þess. Og enda þótt erfitt sé að mynda sér réttar skoðanir, eftir aðeins nokkurra daga dvöl í landinu, kom mér það svo fyrir sjónir, að lífsaf- koma fólksins væri betri en ég hafði búist við. Það var t. d. áberandi í höfuðborginni, Belgrad, hve byggingafram- kvæmdir eru þar miklar. Ný íbúðarhverfi eru að rísa með íbúðum eftir nýjustu tízku. Fólk var yfirleitt betur klætt og meira vöruúrval í verzlun- um, en ég hafði búizt við. Úti á landsbyggðinni mátti þó sjá merki mikillar fátæktar. — Býr ekki þjóðin enn að hörmungum heimsstyrjaldar- innar? — Jú, spor hörmunganna voru djúp og hafa engan veg- inn máðzt. í styrjöldinni missti þjóðin 1,7 milljónir manna og um helmingur af öllum fram- leiðslutækjum þjóðarinnar var eyðilagður. Það þarf sannar- lega mikið átak til þess að byggja upp efnahag þjóðar úr rústum styrjaldar. Eins og kunnugt er, auðnað- ist þýzku nazistunum aldrei að gjörsigra Júgóslava. Þeir héldu uppi skæruhernaði við Þjóð- verja öll stríðsárin og núver- andi forseti landsins, T. B. Tito, var þar foringi og eins konar frelsishetja. Með honum börð- ust ekki aðeins karlmenn, held- ur einnig konur. Ég átti þess kost í Belgrad, að ræða nokk- uð við konu, sem nú er forseti Rauða kross Júgóslavíu, en var áður herforingi í liði Titos. Hún lýsti fyrir mér þeim hörm- ungum, sem skæruherinn átti við að búa. Hann hafðist við í fjöllum landsins og gerði ár- ásirnar þaðan, bæði konur og karlar, klæðlítil og oft matar- laus dögum saman. Þessi kven- herforingi sagði mér, að n. 1. 100 þúsund konur hefðu verið í her Títos, og af þeim hefðu fallið n. 1. 25 þúsund og önnur 25 þúsund særzt hættulega. Að- eins helmingurinn slapp lítt meiddur úr þeim hildarleik. — Hefur það ekki styrkt að- stöðu Titos eftir stríðið, að hann skyldi vera slík frelsis- hetja á styrjaldarárunum? — Jú, vitanlega, mjög mikið. Einmitt það, að hann lét aldrei yfirbugast, heldur hélt barátt- unni áfram fyrir frelsi þjóðar- innar, hefur skapað honum persónulega mjög sterka að- stöðu. Hvort svo það stjórn- skipulag, sem hefur ríkt í land- inu frá styrjaldarlokum, hefur reynzt betra en þjóðskipulag lýðræðisins, segi ég ekkert um. En hitt er augljóst, að Tito hefur aflað sér mikils trausts og mikilla vinsælda. Eflaust hafa margir orðið fyrir barð- inu á stjórnarháttum hans, enda allmargir Júgóslavar flutzt úr landi. — Er ekki Júgóslavía orðið ferðamannaland? — Júgóslavar virðast gera mikið til að laða ferðamenn til landsins, enda er ódýrt fyrir Vesturlandabúa að dveljast þar. Við strönd Adríahafsins er mikil uppbygging í sambandi við ferðamannastrauminn. Byggð eru ný hótel, nýir vegir og nýir flugvellir. — Voru ekki einhverjir fleiri fundir, sem þú varst á í þess- arri ferð? — Daginn áður en fundur SAMVINNAN 55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.