Andvari - 01.01.1915, Blaðsíða 116
108
Ytingar og lendingar o. il.
svo nefndar liafnir, sem sé Eyrarbakki, Stokkseyri,
Hornafjörður og Papós. Af þessum höfnum er lítill
efi á því, að Hornafjörður sé langbezta skipalægi,
einkum á innri skipalegunni, milli eyjanna við kaup-
túnið. Er undarlegt, að sú höfn skuli ekki vera not-
uð meira en er.
Öll þessi mikla strandlengja liggur opin og ber-
skjalda fyrir árásum og öldugangi Atlantshafsins, og
það munu teljandi þeir dagar á árinu, sem lendandi
sé opnum bátum eða skipum við hana víðast hvar;
en rúmlega 20 munu þeir samt oft verða, og töluvert
lleiri í hinum svo nefndu veiðistöðum: Grindavík,
Selvog, Þorlákshöfn, Eyrarbakka, Stokkseyri, og svo
í Mýrdalnum, frá Ingólfsliöfða til Vesturhorns, og í
Lónsvíkinni þaðan til Austurhorns.
IJað er nokkuð öðru vísi, þegar Kári sefur hjá
Rán, og hin glitofna ábreiða þeirra hærist ekki, og
og sólin er að skoða sig í hinum breiða spegli, sem
Ijómar yfir rúmi þeirra, en litlu bárurnar eru að leika
sér i meinleysi og hægðum sínum við y>varirnar<i, og
Svartur breiðir út faðminn brosandi á móti öllu og
öllum aðkomandi. Þá er fagurt og fýsilegt að róa,
og fögnuður hjá báðum: Brún og Báru, þegar knör-
inn kyssir »vörina«, hálffullur af íiski, og heíir farm
sinn að auki á seilum í 100 faðma löngum taumi á
eftir, en konan léltfætt og stálpuð börnin í »skiftifjör-
unni«, sem fagna björginni eins og lífinu, og faðma
að sér ástvinina, sem koma heilir af hrönn með
höpp á knerri. Að fornu fari er margra glaðra
daga að minnast við þessi tækifæri. — En límarnir
hafa breyzt. — Árið 1770 voru 30 áttæringar í Rang-
árvallasýslu. Seinna urðu sex- og áttæringar 50 í
sömu sýslu. í Mýrdalnum hafa sex- og áttæringar