Andvari - 01.01.1919, Blaðsíða 50
30
Fiskirannsóknir 1917 og 1913
[Andvari.
vaxandi fiskur, hafi verið á þessum miðum sumarið
1914 (komið þangað sem seiði á 1. ári sumarið 1912),
og svo leitað inn á þessi sömu mið árlega úr því,
en orðið stærri og slærri eftir því sem árin liðu,
veturgömul og tvævetur 1914, tvævetur og þrevetur
1915, þrevetur og fjögurra vetra 1916 o. s. frv. (sbr.
það sem síðar verður skýrt frá í sambandi við ald-
ursrannsóknirnar).
Eins og alkunnugt er, liggur eitt allra auðugasta
fiskigrunnið hér við land, Selvogsbankinn, úti fyrir
veiðistöðum Árnessýslu, langt fyrir utan heimamið
þeirra, frá því í kringum 16 sjómílur undan landi
og svo þaðan milli 20 og 25 sjómílur til hafs. Til
skamms heíir þessi mikla vetrarvertíðar »gullkista«,
þar sem þorskur og annar fiskur safnast í svo ógur-
legri mergð til hrygningar ár hvert í marz—apríl,
verið lokuð fyrir þessum veiðistöðum, af því að of
langt hefir verið að sækja þangað út á opnum skip-
um og jafnvel á þeim smáu mótorbátum, sem nú
ganga frá Eyrarbakka og Stokkseyri, á vetrarvertíð,
meðan allra veðra er von, og hætta á að öll sund
lokist af brimi, áður en menn ná landi. Að sækja út
á Bankann alla vetrarvertíðína tír þessum veiðistöð-
um, yrði þá fyrst gerlegt, er örugg höfn væri komin,
ein eða fleiri, sem ávalt mætti hleypa inn í, hvernig
sem sjór væri og á sjó stæði, En þess konar hafnar
getur orðið langt að bíða.
Að lokinni hrygningu, í byrjun maímánaðar leitar
flest af fiskinum burt af Bankanum; en liann tæm-
ist þó alls ekki að íiski, eins og mönnum oft liættir
við að álíta, ekki fremur en önnur fiskisvæði við
suðurströndina. f*etta hafa bæði íslenzk og færeysk
fiskiskip sýnt og sannað, með því að afla þar prýð-