Vikan - 17.02.1944, Blaðsíða 3

VIKAN, nr. 7, 1944
3
íþróttasambandið.
Framhald aí forsíðu.
skíðafar, skautahlaup og knattleika. Þá
kom það og eigi sjaldan fyrir, að björg og
hamrar freistuðu ungra manna til að reyna
þar fimleik sirin og áræði.“ Þegar víkinga-
flotinn liggur í lægi og herbúðir standa á
landi, þá eru leikar á sléttum völlum hjá
tjöldunum: „Sumir æfðu krafta sína á
stökki, aðrir á hlaupi, sumir vörpuðu
þungum steinum, aðrir sveigðu boga sína
og beindu ör af streng,“ og menn köstuðu
klæðum og þreyttu sund.
Hvert mannsbarn á íslandi þekkir, eða
ætti að þekkja, nærtæk dæmi úr Islend-
ingasögum um íþróttir og hreysti forn-
manna, og skal því horfið frá fyrri tíð og
sagt nokkuð frá hinni stórmerku starfsemi
íþróttamanna vorra nú á tímum.
Tildrög stofnunar Iþróttasambands Is-
lands voru þau, að nokkrir ungir menn
höfðu farið héðan á Olympíuleikana, sem
haldnir voru í London 1908, og sýnt þar
íslenzka glímu. Þeim varð það þá kunn-
ugt, að til þess að' íþróttamaður fengi að
Hælkrókur (innanfótar).
Islenzkum íþróttamönnum lék mjög hugur á því að taka
þátt í Olympíuleikmóti í Stokkhólmi 1912. Þetta varð til
þess að hafist var handa um stofnun sambandsins og
gerðist Sigurjón Pétursson framkvæmdastjóri Álafoss,
hinn góðkunni íþróttamaður og glímukóngur aðalfrum-
kvöðullinn og fékk einkum í lið með sérþá Axel V. Túlin-
íus fyrrv. sýslumann og Guðmund Björnson landlækni.
Boðaði Sigurjón þessa menn og stjórnir níu íþróttafélaga
í Reykjavík til fundar í Bárubúð þann 18. janúar 1912.
Sigurjón var frummælandi á fundinum, en auk hans töl-
uðu Axel V. Túliníus, Guðm. Björnson, Guðm. Sigur-
jónson, Ingibjörg Brands, Ólafur Björnsson ritstj. og
Tryggvi Þórhallsson. Túliníus var fundarstj., en Halldór
Hansen ritari. Axel Túliníus, Guðm. Björnson og Ólafur
Björnsson voru kosnir í nefnd til þess að yfirfara laga-
uppkast, er Sigurjón hafði lagt fram á fundinum; einnig
áttu þeir að boða til stofnfundar. Hann var síðan haldinn
á sama stað 28. janúar 1912, og undirskrifuðu eftirtaldir
menn og konur fundargerðina: A. V. Túliníus, fundar-
Guðmundur Björnson landlæknir,
einn af aðalfrumkvöðlum að stofn-
un I. S. I. (Æviatriði hans hafa
áður birzt hér í blaðinu, nr. 3,
20. jan. ’44).
Axel V. Tuliníus, forseti
I. S. 1. frá 1912 til 1926.
Hann var fðsddur 6. júní
1865 á Eskifirði, sonur
Carl Daníel Tuliníus kaup-
manns þar og konu hans
Guðrúnar Þórarinsdóttur
prófasts í Hofi í Álfta-
firði Erlendssonar. A. V.
Tulinius varð stúdent ár-
ið 1884, tók lögfræðipróf
i Khöfn 1892; var fulltrúi
bæjarfógeta í Reykjavik;
sýslumaður i Norður-
Múlasýslu og bæjarfó-
geti á Seyðisfirði; sýslu-
maður í S.-Múlasýslu til
1911, en fluttist þá til
Rvíkur. Var umboðsmað-
ur erlendra vátrygginga-
félaga; forstjóri Sjóvá-
tryggingafélags Islands.
Yfirforingi ísl. skáta.
Þingmaður Sunnmýlinga
1901.
Fimleikahópsýning á íþróttavellinum í Reykjavík.
keppa á Olympíuleikum þurfti hann að
vera í íþróttafélagi áhugamanna í landi
sínu og það í sambandi íþróttafélaga þar.
Sigurjón Pétursson framkvæmdastjóri, aðalfrum-
kvöðull að stofnun 1. S. 1. Hann er einn af fær-
ustu íþróttamönnum landsins og hefir unnið
íþróttahreyfingunni mjög mikið gagn, bæði fyrr
og síðar.
stjóri, Halldór Hansen, ritari, Guðmundur
Björnson, Guðm. Sigurjónsson, Jónatan
Þorsteinsson, Tryggvi Magnússon, Björn
Bjarnason, Gunnar Hjörleifsson, Ragnhild-
ur Pétursdóttir, Inga Lára Lárusdóttir,
Sigurbjörg Ásbjarnardóttir, Arreboe Clau-
sen, Árni Einarsson, Kristinn Pétursson,
Helgi Jónasson, Sig. Kr. Guðlaugsson,
Finnbogi R. Þorvaldsson, Fr. Thorsteins-
son, Pétur Magnússon, Lúðvíg Einarsson,
Jón Ásbjörnsson, Valgeir Björnsson,. Pét-
ur Gunnlaugsson, Jón Jónsson kaupm.,
Guðbrandur Magnússon, Þorkell Þ. Clem-
entz, Sigurjón Pétursson og Benedikt G.
Waage. — Fyrstu stjórn I. S. I. skipuðu:
Axel Túliníus, Guðm. Björnson, dr. Björn
Bjarnason frá Viðfirði, Björn Jakobsson
leikfimikennari og Halldór Hansen læknir.
Vér hittum Benedikt G. Waage, forseta
1. S. 1., að máli í skrifstofu Sambandsins
á Amtmannsstíg 1. Heimili þessarar miklu
og nytsömu æskulýðs- og manndómshreyf-
ingar er í gömlu og óvistlegu húsi, þröngt
og ófullnægjandi í alla staði. En þegar inn
er komið er þar margt skemmtilegt að sjá
og eldlegur áhugi forsetans lýsir upp her-,
Framald á bls. 7,