Menntamál - 01.12.1938, Side 16

78
MENNTAMÁL.
þessu valda. Mitt álit er, að fyrir því séu fjórar aðal-
ástæður:
1. Bein vanræksla á kennslugreininni.
2. Lilil geta þeirra, sem við kennsluna fást, en það
stafar fyrst og frenist af lélegum eða engum undir-
búningi á skólaárunum.
3. Slæmar aðstæður til skriftarkennslu.
4. Lélegar kennsluaðferðir.
Hvernig er þá hægt að bæta úr þvi, sem áfáll er?
Og bvernig verður skriftarkennslunni bezt fyrir komið í
framtíðinni?
Kennarar, sem við skriftarkennslu fást, verða að gera
sér grein fyrir þeim meginatriðum, sem Iieilsteypt, þokka-
leg og liröð eða hagnýt skrift byggist á. Þau einkenni eiga
að koma I)erlega og þvingunarlaust fram í skrift nem-
enda, þrátt fyrir fjölbreytni ritbandanna. Eg tel, að niat
á skrift sé bundið margskonar reglum, en alls ekki Iiáð
að öllu leyti tilfinning manna og smekk, eins og sumir
halda. Og ef kennarar almennt fylgdu þeim reglum í
kennslu sinni, kæmi samræmið í skrift barnanna af sjálfu
sér, jafnframt því sem útlit hennar prýkkaði og gæðin
ykjust frá því, sem nú er.
Þau alriði, sem ég tel, að mestu valdi um útlit skrift-
arinnar og sköpun stílsins, eru fjögur:
1. Halli stafanna.
2. HJutföll stafanna.
3. Tenging stafa i orðum.
4. Niðurskipun efnisins á blaðflötinn.
Um liallann er það að segja, að ég vil, að í skrift hvers
einstaks ráði sami halli, ]). e. a. s. allir stafir hallist eins,
Iivort sen) sá lialli er nú til hægri eða vinstri. Hallinn má
ekki vera meiri en svo, að allir stafir sitji á línunni eða
allir rétt lausir við liana. Sé liallinn of mikill, vill það liafa
þau áhrif, að einstakir lágstafaleggir teygist niður fyrir
línuna. Slikt fer illa og ber að forðast. I^etta er augljóst