Menntamál - 01.12.1938, Qupperneq 60

122
MENNTAMÁL
járnkarla, liaka o. s. frv. Allt var þetta merkt og
bar liver ábyrgð á að hreinsa áliöld sín á kvöldin, smyrja
þau og skila liverjn á sinn stað speglandi fægðu og lireinu.
Þá var leitast við að kenna liverjum dreng sem hagkvæm-
ust handtök og vinnulag, t. d. við mokstur, lileðslu, steina-
steypu o. s. frv. Og loks var livert tækifæri notað, svo sem
framast var unnt, til að kenna drengjunum siðfræði vinn-
unnar, að kenna þeirn að meta árangur starfsins og nauð-
syn þess að sýna trúmennsku og árvekni með tilgang
heildarinnar fyrir augum, eins og skynsemigæddum ver-
um sæmir. Loks var mikil áherzla lögð á að bæta félagslíf
drengjanna, að el'la drengilega framkomu, lijálpfýsi o. s.
frv. Söngui' var mikið iðkaður, kvæði skýrð og lærð og
fyrirlestrar fluttir um ýms efni.“
„Hve lengi starfaði skólinn og var liann fjölsóttur?"
„Skólinn starfaði 7 vikur, en 29 drengir, 14—18 ára,
sóltu liann. Það er augljóst að þessi tími er of stuttur, lil
þess að liægt sé að ná þeim árangri, sem ákjósanlegastur
væri. Um fjölmennið er það að segja, að eg lít á þessa
starfsemi sem tilraun og liefi verið og er þeirrar skoð-
unar, að belara sé að byrja gætilega og' reyna að komast
á fastan grundvöll um fyrirkomulag og starfsliætti, áður
en ráðist er i víðla'kar og almennar framkvæmdir.“
„Hvað vildir þú segja lesendum Menntamála um þessi
mál almennt?“
„I stuttu máli verður þeim eigi gerð þau skil. sem þörf
er á. Getur ]iví aðeins orðið um að ræða að stikla á nokkr-
um atriðum.
Höfuðnauðsyn í öllum uppeldismálum vorum er sú,
að skipa þessum málum í samræmi við þarfir lands og
þjóðar, atvinnuliætti og loftslag, menningu og tíðaranda.
En viss atriði eru einnig sameiginleg öllum þjóðum á öll-
um öldum, meðal annars þau að efla félagsþroska og iðju-
.semi.
Félagsþroski er skilningur emstaklingsins á því, að