Menntamál - 01.12.1938, Side 73

JMENNTAMÁL
135
dagkaupið var þá 1,00 kr. og fæði. Öll þessi 2!) ár liefir
aldrei vanlað einn einasta dag upp á lögskipaðan kennslu-
dagafjölda, nema lítilsliáttar veturinn 1937, þá vegna
veikinda.
Auk ])ess að vera kennari í sama lireppi i 29 ár var
I'.inar skólanefndarformaður i 20 ár.
Skyldurækni og samvizkusemi hafa einkennt öll störf
Einars Jónssonar, og þá ekki hvað sízt kennslustarfið.
enda Iiefir hann notið trausts og vinsældar í sinni sveit í
Iivívetna. Hann er enn á hezta aldri, rúmlega finnntugur,
en það er einmitt ábyrgðartilfinningin, og samvizkusem-
in, sem hafa knúið liann til að láta af þessu starfi. í við-
tali við þann, er þetta ritar, segir hann:
„Á þessum miklu kröfutímum er ekki gotl að liafa
störf með liöndum, sem krefjast sérþekkingar, þegar mann
vantar hana. Eg liefi því lagt starfann niður áður en hægt
sé að segja, að ég steingerfist í honum“.
Með þessum drengilegu orðum kveður Einar sill aðal
æfistarf.
Hér liefir nú, á ófullkominn liátt, verið dreginn n])])
hinn ytri rannni um kennslustarf, sem um leið hefir ver-
ið aðalæfistarf þessara manna. En innan þessa ramma
er svo allt liitt, sem ómögulegt er að segja frá. Einn dag-
ur í lifi barnakennarans gæti verið efni í heila hók, livað
þá 30—10 ár i kennslustofunni. En þrátt fyrir það
fannst mér vel við eiga, þegar þessir landnemar í barna-
kcnnarastétt eru að liverfa úr röðum okkar, að hiðja
Menntamál, að geyma þessar litlu upplýsingar, þar sem
allt meginmálið verður þó að lesa á milli línanna.
Hannes J. Magnússon.