Menntamál - 01.04.1969, Qupperneq 70

64
MENNTAMÁL
A bakvið þetta Id staðfesting tilgreindra laga fyrir þvi, að
þeir kennarar, er komnir voru til starfa fyrir dagsetningu
laganna, nytu fullra réttinda og viðurkenning ríkisstjórnar
d þvi, að undir þau réttindi heyrði einnig það, að vera
eigi öðrum lœgri hvað kaupgreiðslur snerti. Orðalagið:
„Er geri þeim kleift að flytjast í heerri launaflokk", hvað
snertir þá, er dttu að fd launahœkkun sina með ndmskeið-
um, kann að virðast nokkuð loðið. Því er þar til að svara, að
við, Friðbjörn Benónisson, þáverandi formaður L. S. F. K.
og ég, sem fengum að vera viðstaddir, er siðasta hönd var
lögð d orðun þessa bréfs, bentum á þetta atriði, en lél-
um breytingarkröfur kyrrar liggja, er fyrir Idgu ákveðin orð
ráðherra, sem í annan slað eru skjalfest, fyrir því, að þama
vœri einnig átt við hœkkun upþ í 18. launaflokk. Fleira
var og loðið i orðan bréfsins, og þd fremur kennurum til
hagsbóta en hitt.
Þetta tölduð þið allmikinn sigur, var ekki svo?
Að visu töldum við svo þd, enda fluttust þd strax um 150
kennarar úr 16. og 17. flokki upp í 18. flokk og fengu um
leið greiddan kaupmismun undangenginna 10 mánaða.
Eftirsdtu öllu fleiri liennarar með óbœttan hlut og sitja enn,
illu heilli. Strax er boð ríkisstjórnar höfðu borizt um lausn
d þessum grundvelli (Jmð mun hafa verið um mánaðamótin
apriljmaí 1964), bárum við það undir allstóran hóp fylgj-
enda okkar, ekki sizt þd, er hœkkun skyldu hljóta með ndm-
skeiðum. Þessir menn léðu þessu allir liðsinni sitt og treystu
þvi eins og við, að rikisstjórn myndi dn tafar og refjalaust
efna þetta loforð sitt.
Að fenginni annarri reynslu munu margir þessara sömu
manna telja, að þar hafi okkur orðið mistök d, sem aldrei
hefði dlt til að koma, og að með þessu hefðum við skert vopn
samstöðu okkar. Fg er þeim einlœglega sammála nú, og ann-
að en Ijúft að gera mér Ijóst., liversu stór þdttur minn var
í þeim mistökum.
Á þinginu var svo samþykkt áskorwi d þing B. S. R. B.,