Bjarmi - 15.06.1927, Page 16
140
BJARMi
hennar munu taka undir. Efnið er
sótt til guðspjallanna aðallega um
hina 10 líkþráu, er lækningu hlutu,
þótt 9 »gleymdu« að snúa við og
þakka. Er átakanlega lýst raunasög-
um »hinna óhreinu«, og mjög var-
lega farið að fara ekki út fyrir
guðspjöllin um orð og starf Krists,
þótt skáldið semji margt um sjúkl-
ingana. Þýðingin er góð, eins og á
öllum öðrum bókum þýðandaus. það
eina sem jeg hefi við hana að athuga,
er að þýðandinn hefir farið eftir
siðustu biblíu þýðingunni íslensku
með orðin: »Trú þín hefir gjört þig
heilan«. Eldri þýðingin: »Trú þín
hefir frelsað þig«, er bæði rjeltari
eftir frummálinu, eins og jeg hefi
margoft mint á opinberlega, og gjörir
jafnframt miklu betri grein fyrir
þeirri andlegu breytingu, sem orðun-
um fylgdi hjá þeim, sem Kristur tal-
aði við, eins og hver aðgætinn lesandi
sjer. — Vafalaust verður þessi bók
vinsæl: margir vilja lesa skáldsögur
frá dögum Krists, þótt sjaldan lesi
þeir ritninguna, auk þess er flestum
ljúft að heyra hvernig þyngstu
harmar breytast í lofsöngva nýrra
gæfudaga. Engar eru prjedikanir í
bókinni, en þó er öll bókin áhrifa-
rík prjedikun um hve blessunarríkt
er »óhreinum« mönnum að leita
Jesú, finna hann og dvelja hjá honum.
Aöalfundur dómkirkjusafnaðarins
i Rvík var haldinn annan dag hvítasunnu
s. 1. Haföi hann meöal annars 2 stórmál
til meðferðar, kirkjubyggingarmál og
trúmálaágreininginn.
Pegar dómkirkjan var endurbygð árið
1847 voru sóknarmenn 1497 og pá full-
nægði hún pví gamla skilyrði að kirkja
væri hæfilega stór, ef hún rúmaði tvo
þriðju hluta safnaðarins. En nú er söfn-
uðurinn meira en tíu sinnum stærri og
kirkjan því fyrir löngu orðin of litil, enda
þótt þar sjeu tvær messur fluttar hvern
helgan dag. Vafalaust hefði söfnuðurinn
fyrir löngu annaðhvort reist sjer nýja
kirkju til viðbótar eða stækkað dómkirkj-
una að miklum mun, ef hann hefði átt
hana sjálfur. En þar eð ríkiö á kirkjuna,
er erfiðara um öll frjáls tillög eða gjafir
til hennar, og hins vegar ekki hlaupið að
því að fá ríkissjóð til að areisa Reykvík-
ingum nýja kirkju«.
Ríkisstjórnin mun líta svo á, eins og
ileiri, að eðlilegast sje að söfnuðurinn
taki alveg við fjármálum kirkju sinnar
og fjellst safnaðarfundurinn á það, ef
þing og stjórn vildi gera þann fjárskiínað
sómasamlega úr garði. — En naumast
mun kirkjubyggingarnefndin treystast til
verulegrar fjársöfnunar til nýrrar kirkju
fyr en hún veit hvernig alþingi tekur í
þetta mál.
Oddviti sóknarnefndar (ritstjóri þessa
blaðs) flutti erindi á fundinum, er hann
nefndi »Hvað virðist yður um Krista og
vjek þar mjög að trúmáladeilunum liðinn
vetur. Umræður urðu töluverðar um þau
mál öll og þótti sumum miður að þeim
skyldi slitið, er fundurinn hafði staðið
3'/s stund. í fundarlok samþykti fundur-
inn, með öllum alkvæðum gegn einu, til-
lögu, er oddviti flutti i samráði við sókn-
arnefndina. Hún var á þessa leið:
»Safnaðarfundurinn lýsir hrygð sinni
yfir þeim árásum, sem gerðar hafa verið
undanfarið gegn ýmsum meginatriðum
kristindómsins og leyfir sjer að skora á
prestastefnuna að taka þær til alvarlegr-
ar meðferðar«.
Viðaukatillaga frá tveim fundarmönn-
um samþykt með öllum atkvæðum, gegn
þremur: »Og felur prestum safnaöarins
að flytja þetta mál á prestastefnunni«.
Fundinn sóttu um 320 manns.
Stórstúkuþing good-templara var
hjer í bæ 9—14. þ. m. Sóttu það 170 full-
trúar, nærri tvöfalt fleiri en nokkru sinni
fyr. Enda hefir stúkum fjölgað mjög liðið
ár og fólk streymtíþær, einkum í Reykja-
vík og Vestmannaeyjum. Undirstúkur eru
orðnar 72 (voru 50 árið 1924) og barna-
stúkur 42 (25 árið 1924) og fjelagatal um
9000.
Talsvert kapp var meðal fulltrúanna
um hvar yfirstjórn reglunnar skyldi vera
og næsta Stórstúkuþing. Sigruðu »Sunn-
anmenn« í hinu fyrra, Sigurður Jónsson
barnaskólastjóri var kosinn stórtemplar
og öll framkvæmdarnefndin í Reykjavík.
»Norðanmenn« fengu aftur framgengt að
næsta þing verði á ^kureyri. Á hinn bóg-
inn var engin veruleg flokkaskifting um
hannmálið, eins og sumir höfðu búist
við. Pingið samþykti um 20 tillögur um
áfengisvarnir og flestar nærri í einu hljóði.
Búast má við samkepni milli »Norðan-
og Sunnanmanna« haldi áfram og verði
til þess að enn aukist fjelagatala að stór-
um mun, en skemtilegast væri að íslend-
ingar ættu yfirleitt þann þjóðernismetnað
að þeir snertu ekki þær vörur, sem erlent
ríki hefir kúgað þjóöina til að leyfa inn-
flutning á.
Prentvilln. í frásögn um Ungmennamót
í 16. tbl.,bls. 124, hefir misprentast. Par stend-
ur: »hefir verið vestra meiren 30ár«, eu á
aðvera: »hefirverið prestur meiren30 ár«.
Útgefandi: Signrhjörn Á. GíslnBon.
Prentsmiðjan Gulenherg.