Æskan - 01.11.1979, Blaðsíða 70
stefnur. Það voru trúarljóð, sem
sungin voru við guðsþjónustur í kirkj-
um, og svo almennir gleöisöngvar í
ætt við nútíma popp.. Á 14. öld voru
þeir nefndir ,,madrígalar“. Það voru
stuttir ástar- eða gleðisöngvar, sem
menn sungu á samkomum, og sumir
fengu jafnvel greitt fyrir.
Á 19. öld fluttist fólk í Ameríku og
Evrópu úr sveitunum til þorpa og
borga til verksmiðjustarfa. Þá fór að
myndast kaffihúsatónlist og ný gerð
sönglaga, sem eru mjög vel þekkt og
teljast til þjóðlaga.
Undir lok 19. aldar blönduðust
söngvar svertingja, sem fluttir höfðu
verið til Ameríku sem þrælar, þjóð-
lögum franskra innflytjenda. Tvær
nýjar hljómlistarstefnur mynduðust:
Ragtime og Jass, helsta tónskáldið
var Scott Joplin. í amerísku borgara-
styrjöldinni (1861 — 1865) fengu
svertingjar nýja möguleika, þegar þeir
lærðu að spila á trompet og klarinet.
Þekktasta hljómsveit þess tíma varð
„Creoler Jazz Band" (King Olivers),
POP-HLJÓMLISTIN — HIÐ SÖGULEGA BAKSVIÐ
POP-tónlist er ekkert nýtískufyrir-
bæri. Orðið þýðir aðeins þjóðleg tón-
list, sem almenningi á hverjum tíma
fellur vel í geð. Áður fyrr voru það al-
þýðusöngvar, sem tilheyrðu vinnu
hins daglega lífs. Á síðustu áratugum
hafa myndast hópar atvinnu-hljóm-
listarmanna, og meö tilkomu útvarps,
sjónvarps, kvikmynda og hljómplötu-
gerðar er hægt að koma vinsælum
lögum alls staðar á framfæri og gera
einstök lög „heimsfræg".
Á miðöldum þróuðust með söngv-
um alþýðu aðallega tvær hljómlistar-
64