Æskan

Árgangur

Æskan - 01.04.1989, Blaðsíða 36

Æskan - 01.04.1989, Blaðsíða 36
Mjallhvít Mjallhvít var prinsessa. Móðir hennar lést er hún var ungbarn. Kon- ungurinn, faðir hennar, kvæntist aftur fáum árum síðar. Stjúpa Mjall- hvítar var mjög fögur en hún var illgjörn og göldrótt. Hún stóð tímun- um saman fyrir framan töfraspegil sinn, dáðist að mynd sinni og sagði: „Góði spegill, seg þú mér - hver af öllum konum ber?“ Og spegillinn svaraði: „Fagra drottning, fullvíst er - að fegurst allra eruð þér.“ - En dag einn, þá var Mjallhvít fullvaxta, svaraði hann: „Fríðleik yðar fagna ber - en fegurri þó Mjallhvít er.“ Drottningin varð fokreið og skipaði einum veiðimanna sinna að fara með Mjallhvít út í skóg og deyða hana. En sakleysi og fegurð Mjallhvít- ar snart veiðimanninn og hann sleppti henni. Hún flýði langt inn í skóginn og nam ekki staðar fyrr en hún kom að litlum kofa. Þar áttu heima sjö litlir dvergar sem grófu gull úr fjalli í grenndinni. Er Mjall- hvít haíði sagt þeim sögu sína buðu þeir henni að dveljast með sér í kofanum. Þar undu þau glöð við sitt um sinn. Dag nokkurn spurði drottningin illa spegil sinn hver væri fegurst í heimi. Þá svaraði spegillinn: „Fríðleik yðar fagna ber- en samt ég segi, trúið mér: - Hjá dvergum sjö í skógi hér - fegurst allra Mjallhvít er.“ Drottningin varð hamslaus af bræði. Hún skildi að hún hafði verið göbbuð. Hún varð enn ákveðnari en fyrr að koma Mjallhvít fyrir kattar- nef. Hún eitraði epli, dulbjó sig sem sígaunakerlingu og gaf Mjallhvít eplið. Hún beit í það og datt jafnskjótt niður sem dauð væri. Dvergarn- ir syrgðu hana ákaft. Þeir gátu ekki hugsað sér að grafa hana og lögðu hana í glerkistu. En Mjallhvít var ekki dáin. Hún var slegin töfrum sem koss frá konungssyni gat einn leyst. Konungssonur nokkur heyrði söguna um Mjallhvít og hélt af stað til að leita hennar. En drottningin reyndi allt sem hún gat til að koma í veg fyrir að hann fyndi hana. . . Kóngssonur verður að finna Mjallhvít til að vekja hana með kossi. Þú ert efiaust boðin(n) og búin(n) til að hjálpa honum - þó að þetta sé ekki verðlaunaþraut. . . Tilvalið er að lita myndirnar og bœta þannig tveim litsíðum við!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.