Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1930, Side 39

idunn
Sérhættir í skólamálum íslendinga.
i.
Það er mælt, að hver sé.
sinnar gæfu smiður, — sjálf-
ráður þess, hversu giftusam-
lega tekst um líf hans. Þetta
er uppáhaldsorðtak þeirra,
sem skilað hefur áfram til
»fjár og hefðar meira en
eftir vonum*. En heldur
engra annara. Hinir eru
miklu fleiri, sem geta sannað
»að án er ills gengis nema
að heiman hafi«, — að sú
var heimanfylgja þeirra í
kunnáttu, dómvísi og starf-
hæfni, að gæfusmíðið brast í höndum þeirra, þegar mest
lá við, — þegar lífið sjálft lá við.
Svo getur einstaklingum farið, og svo getur farið
heilum þjóðum. Þær getur dagað uppi, þær geta orðið
úti, geta orðið troðnar undir fótum í kapphlaupi þjóð-
anna. Mennirnir lira að miklu leyti á brauði, en ekki
algerlega; þjóðir ekki heldur. Þær lifa á kunnáttu, þol-
gæði, viti, mannkostum. Þegar þessa eiginleika þrýtur,
þá þrýtur brauðið einnig.
Skólum þjóðanna er ætlað að sjá fyrir því, að aldrei
beri upp á það sker. Til þess, að svo megi verða, beina
stóru þjóðirnar vitsmunaafli sinna færustu manna. Þegar
Iöunn XIV. 3
Siguröur Einarsson.