Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 120
PitatáféligsritiD.
Rómversk-katólska kirkjan.
111
María sérstaklega opinberaðist (t. a. m. Lourdes í Pýrenea-
fjöllum), jukust þá líka mjög um daga Leós páfa. Eins var
og um þá staði, sem höfðu að geyma einhverja Maríu-mynd
eða helgar menjar um hana, sem áliíið var að hefðu í sér
búandi undrakraft til lækninga. Er ekki lengra síðan en 1914,
að konungur Spánverja veitti Maríu-mynd einni í Saragossa
tign yfirherforingja yfir spanska herliðinu með — launum úr
ríkissjóði. Á undra-kyrtilinn í Trier hefir áður verið minst.
Annars á katólska kirkjan að sögn ekki færri en 20 slíka
kyrtla. En Leó páfi hafði ekki aðeins áhuga á, að efla Maríu-
dýrkun innan kirkjunnar, heldur vildi hann einnig mjög styðja
að ákalli Jósefs manns hennar og að dýrkun >Jesú allra helg-
asta hjarta«.
Leó XIII. hefir verið nefndur og dáður af mörgum sem
»friðar-páfi«. Til þessa er þó í raun réttri lítil ástæða. Hann
vildi með öllum meðulum koma heiminum undir vald páfans
í Rómi. Hann var engu síður en forverar hans óvinur allra
frelsishreyfinga og hefir fyrirdæmt bæði samvizkufrelsi, helgi-
siðafrelsi, málfrelsi og prentfrelsi. Það á heima um hann, sem
haft er eftir Louis Veuillot blaðamanni og útgefanda blaðsins
L’Univers (+ 1883): »Þegar frjálslyndir menn eru við völdin,
heimtum vér af þeim frelsi fyrir oss, því það er meginregla
þeirra; en þegar vér höfum náð í völdin, þá neitum vér þeim
um alt frelsi, því að það er meginregla vor«. Sem biskup
hafði Leó mælt með rannsóknarréítinum og framkoma hans á
Páfastólnum sýnir, að það er ekkert nema aldarfarið sem
aftraði því, að hann notaði það tvíeggjaða sverð. Þegar Giordano
Brunó var reist minnismerki í Rómi 1889, þá mótmælti Leó
Páfi því með miklu forsi. Hann kannaðist ekki við, að kirkjan
hefði nokkurs að iðras) frá liðnum tímum. Einn þeirra, sem
skráð hafa æfisögu Leós XIII. telur það illa farið þar sem
hann minnist á Brunó, að menn skyldu ekki hafa gert önd-
vegismönnum siðbótarinnar áþekk skil!
Leó páfi hafði áhuga fyrir einingu kirkjunnar, en einvörð-
ungu í þeirri mynd, að öll kirkjan lyti Rómaborgarpáfa. Hann
hafði líka áhuga fyrir trúboði meðal heiðingja og mælti fastlega