Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 233
Prestaféiagsritið. Að hverju beindist æfistarf ]esú? 221
unni um Zakkeus. Dæmisagan um ófrjósama fíkjutréð talar
um það sama, því að bersýnilegt er, að víngarðsmaðurinn er
ímynd frelsandi starfsemi ]esú.
Náskyld hugsuninni um frelsandi starfsemi ]esú er hugs-
unin um þjónustu hans. Hann er ekki kominn til þess að
láta þjóna sér, heldur til þess að þjóna. Hann er fjarlægur
þeim, sem yfir öðrum vilja drotna og vilja láta þá kenna á
valdi sínu. Hann er hinn mikli þjónn drottins og fyrirmynd
lærisveina sinna í þjónandi kærleika.
í ummælunum í Matt. 11,27 felst, að ]esús er kominn til
þess að opinbera mönnum föðurinn, og það geti hann vegna
þess, að honum sé alt af Guði falið og vegna gerþekkingar
sinnar á honum.
En í Fjallræðunni segir ]esús, að hann sé ekki kominn til
þess að niðurbrjóta lögmálið og spámennina, heldur til þess
að uppfylla. Hann var kominn til þess að flytja löndum sín-
um og öllum heiminum æðri og fullkomnari opinberun en
áður hafði þekst.
Hvort finst mönnum, að öll þessi nefndu ummæli bendi
fremur til þess, að lífshugsjón ]esú hafi verið trúarlegs og
siðferðilegs eðlis eða stjórnarfarslegs?
Lítum því næst á nöfn þau, er Jesús notaði um sjálfan sig.
]esús notaði guðsonar-nafnið um sig, en þó mjög sjaldan.
Hann notar það í andlegri merkingu, eins og sést af því, að
hann setur lærisveinum sínum það stefnumark, að verða synir
hins hæsta (Lúk. 6,35; Matt. 5,45.) Það sést einnig af því, að
andleg skyldmenni sín telur ]esús þá, sem gera vilja Guðs.
Davíðssonar-nafnið, sem þjóðbundnu, pólitisku Messíasar-
vonirnar voru tengdar við, notar ]esús aðeins einu sinni.
Það er bersýnilegt, að hann beinlínis forðast það heiti.
En það nafnið, sem hann oftast notar um sjálfan sig,
er mannssonurinn.
Hversvegna notaði hann það heiti öðrum fremur?
Þar kemur fyrst til athugunar, að nafn þetta einmitt var
notað af þeirri stefnunni, sem andlegastar og háleitastar