Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1925, Page 26

Eimreiðin - 01.07.1925, Page 26
210 UM UPPRUNA LÍFS Á J0RÐU ElMBElplN orðið að steingervingum né eftirlátið varanleg merki ulfl sjálfar sig. — j Öðru máli er að gegna með næst elztu jarðtímabil>n’ jarðlögum frá þeim tíma finnast svo margir steingervingaf lu og lægri dýra, að fræðimenn telja að rekja megi upptök n aðalflokka nútímans bæði í dýra- og jurtaríki frá tegUnCl þeim, er þá bygðu hnött vorn. Ætlanir fræðimanna um uppruna lífs á jörðu og eðli Þe’ hafa eigi allar hallast á eina sveif. Má skifta þeim í tvo aU flokka, efnishyggju- og andhyggjuflokk. Efnishyggínnie ^ álíta, að lífið sjálft sé eðlileg og afleidd eigind af mY11^11 ýmsra lífrænna efna úr ólífrænum efnum og samruna vlS5 tegunda lífrænna efna. Verði þá fyrst lifandi efni og s'°. _ lífvera — en hún dafni og þróist samhljóða órjúfanlegu ^ máli efna þeirra, er fyrirfinnast í sjálfri henni og í umhve hennar. Skapist svo fjölbreytni jurta og dýra fyrir e^'S breytingar einar í og einkum umhverfis lífverurnar. Andhyggjumenn þar á mót ætla, að lífið sé eilíft frá uP^ hafi, sé sjálfstætt og sérstætt náttúruafl á svipaðan hátt raforka eða þyngdarafl. Taki lífsaflið á sig stundargervi e1^ hér í efnisheimi, og lúti efnið gersamlega eðli og loSn’ lífsins. Efnishyggjumenn eru í miklum meiri hluta á þessu sU1Lj og eigi er því að neita, að þeir standa enn sem komið et raunvísindalegri grundvelli en andhyggjumenn, þá er um runa jarðlífs er að ræða. Afdrif þess láta þeir enn sem k0l1V. er minna til sín taka. Andhyggjumenn virðast þar á mót æ lfl. $ snúa sér frá sjálfri ráðgátunni um uppruna lífsins og æ meir athygli sinni að framhaldi þess og afdrifum eftir dafl ann. Kenningar þessara tveggja flokka hafa jafnan verið nOfn vélræn og andræn. Hefur vélræna kenningin á hástigi sl^f leitt til þess, að álíta allar lífverur haganlegar og fjölbreV ^ vélar, sannnefnd völundarsmíði. Andræna kenningiu . Vitalismen — leiddi smám saman til þess að álíta, að al^f aðgreining væri milli lífræns og ólífræns efnis, milli b111^, lifandi og dauðu náttúru. Fór hún þar í öfgar, er féllu sjálfar sig, er reynsla fékst fyrir því, að ólífræn efni umbr eV*'
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.