Tímarit lögfræðinga - 01.11.1976, Qupperneq 17

þeim verið neitað um fyrirgreiðslu að þessu leyti, Fd. VII. 15. 27. Á
þessi möguleiki á sjálfstæðri málssókn að vera trygging fyrir því, að
félag geti ekki setið á rétti félagsmanns og hindrað hann í því að geta
leitað réttar síns fyrir Félagsdómi í þeim sérmálum, sem undir dóm-
stólinn falla.
Spurning gæti risið um réttarstöðu einstaks félagsmanns, ef félag
hans hefði fyrir Félágsdómi t.d. gert sátt um atriði, sem félagsmaður-
inn teldi sér í óhag. Slík sátt mundi væntanlega ekki binda hendur
almenns dómstóls, og gæti félagsmaðurinn því leitað réttar síns með
málssókn þar, sbr. og það sem áður er sagt um möguleikann á vali
milli málssóknar fyrir Félagsdómi og hinum almennu dómstólum. Ann-
að mál er það, að væri um að ræða skýringar á ákvæðum kjarasamn-
ings, má gera ráð fyrir, að vætti eða afstaða forráðamanna stéttar-
félagsins, sem gert hefðu kjarasamninginn, mundi vega þungt í því
máli.
Þess eru dæmi, að einstökum félagsmönnum í félagi vinnuveitenda
hafi verið heimilað að ganga inn í mál við hlið félags síns og gera þar
sjálfstæðar dómkröfur, Fd. V. 171.
Málflutningsheimild 45. gr. vl. virðist hér á landi fyrst og fremst
formregla, a.m.k. að því er stéttarfélögin varðar. I framkvæmd er það
svo, að einstök stéttarfélög fela lögmanni sínum að fara með málið,
og þau reka það alfarið að sínum hætti, þótt nafn sambands standi í
heiti þess. Vera má, að tengsl einstakra vinnuveitendafélaga við sam-
band sitt séu að þessu leyti nánari, því að lögmenn Vinnuveitenda-
sambands Islands hafa ætíð fyrir Félagsdómi farið með mál þeirra
vinnuveitenda, sem í því eru.
Samkvæmt 3. mgr. 26. gr. laga nr. 46/1973 um kjarasamninga opin-
berra starfsmanna gilda sömu reglur og þær, sem greinir í 45. gr. vl.,
þegar rekin eru fyrir Félagsdómi mál samkvæmt 1. mgr. 26. gr. fyrr-
nefndra laga. Þetta á nú einnig við um Bandalag starfsmanna ríkis og
bæja, sbr. 35 gr. laga nr. 29/1976.
Sé ákvæða 45. gr. vl. eða 3. mgr. laga nr. 46/1973 ekki gætt, varðar
það vísun máls frá Félagsdómi, Fd. II. 55, Fd. VII. 60, sbr. Hrd.
XLIV. 837.
Málsmeðferð.
Meðferð mála fyrir Félagsdómi fer í höfuðatriðum eftir ákvæð-
um lága nr. 85/1936. Lögð er áhersla á það, að málin fái hraða með-
ferð og afgreiðslu. Stefnufrestur getur verið styttri en í almennum
einkamálum, 51. gr. vl. Stefna skal geyma ítarlega frásögn um mála-
111