Búnaðarrit - 01.01.1903, Síða 79
75
Suðuramtið eitt. Ekki mun veita af 25 pundum af fræi í
dagsláttuna, og þyrfti þá að afla á ári hverju 175,000 pund
af fræi fyrir alt landið, eða 5000 pd. fyrir Suðuramtið eitt.
Eftir því sem aflast af grasfræi, af dagsláttu hverri í Nor-
egi, mundi ekki veita af 1000 dagsl. til fræsöfnunar fyrir
alt landið eða 285 dagsl. "'fyrir Suðuramtið eitt. Eg hygg
þvf að verða mundu all mikil vandkvæði á því að safna
svo miklu fræi sem á þyrfti að halda, ef að hætta ætti við
þakninguna, og grashylja árlega það sem nú er sléttað —
þó ekki væri meira. Það eru 400 til 500 dagsláttur á ári
og í þær færi framt að 12000 pund af grasfræi. Hugmynd-
in um sáðslótturnar myndi bráðlega stranda á fræskortin-
um, þó ekki væri fleiri torfærur á vegi hennar.
En eg tel túnrækt vorri og landbúnaði, engan háska
búinn fyrir það, þó að vér getum ekki komið á reglu-
bundnu sáðvlxli, og þó að vór megum ekki eyðileggja gras-
reitina í túnunum meðal annars af því að vór getuin ekki
fengið nægilegt og nýtilegt grasfræ til að gera þau að jafn-
góðu graslendi aftur.
Það sem eg hef sagt hér um þakslóttur er bygt á
margra ára reynslu, og mun þvi varla haggast mikið við
frekari rannsóknir, en hitt, sem eg hefi sagt um sáðslóttur,
er að miklu leyti ágizkun, en bygð á sterkum likum. Inn-
lenda reynslu vantar eun að mestu leyti, en eg þykist hafa
leyfi til að koma fram með mínar getgátur eins og aðrir.
En eg óska þess jafnframt að tilraunir verði gerðar á nokkr-
um stöðum með fræöflun og fræsáningu. Hun málið þá
skjúast svo á nokkrum árum, að menn geti sagt með vissu
hvernig túnrækt vorri skal haga framvegis. Og á meðan
verið er að útvega þessa reynslu riður bændum á að fækka
þúfunum sem allra mest.
Eorseti búnaðarfélags Islands hefir það eftir mór, að
tiltækilegt kynni að vera að plægja móa með grasrótinni,
og mylja plægjuna strax með hrífu eða valtaherfi, og láta
svo spretta upp af gömlu rótartægjunum. Já, eg mun hafa
látið eitthvað því likt mér um muun fara, en hef líklega