Búnaðarrit - 01.01.1903, Page 292

288
þnr, kemst líka fult eins mikið loft gegnum steypuveggi og
tigulsteinsveggi. Steinsteypu heíir löngum verið fundið það
til foráttu, að hún væri kaldari, þ. e. leiddi betur hita en
tigulsteinn, en það muu ekki vera á rökum hygt, og ætti
þvi ekki að standa notkun hennar í vegi, þar sem menn á
annað borð vilja byggja úr steini.
Af öðrum eigiulegleikum steypunnar skal hér að eins
getið um það, að hún samlagar sig mjög vel járni; það
má styrkja hana með því að láta í hana járnvir, járnteiua
eða járnnet, og er það mismunandi, hvað við á i hvert
skifti. Steypan ver járnið fyrir ryði um aldur og æíi og
bindur sig mjög fast við það.
Hús úr steinsteypu má hyggja annaðhvort með því að
steypa veggina i einu lagi, þ. e. stappa saman hverju lag-
inu ofan á annað, unz full hæð er komin, eða búa til steina
úr steypunni og hlaða veggina úr þeim. Fyrri aðferðiu er
töluvert algeng sumstaðar á Englandi og Þýzkalandi og
viðar; og hefir tíðkast nokkuð hór síðari árin, en þvíverður
ekki neitað, að hún hefit' ýmsa ókosti, eftir því sem hór
hagar til; það er ekki ætlun min, að lýsa henni nákvæm-
lega hér eða gefa reglur fyrir þeirri veggjagerð, en þó vil
eg drepa stuttlega á nokkur atriði.
Steypu iná hafa í veggjum alt neðan frá undirstöðu,
en þó iná líka brúka að neðau hleðslu úr grásteini, blá-
grýti eða öðru grjóti lögðu i steinlim; þó mun það venju-
lega tæplega svara kostnaði, ef steypa er brúkuð á annað
borð. í>ar sem enginn kjallari á að vera, þarf undirstaðan
undir veggjuuum að ná annaðhvort niður á fasta klöpp eða
l'/„—2 álnir niður í jörð, til þess að frost komist ekki
undir undirstöðuna; það mundi nefnilega fara mjög illaineð
steinveggi, liúsið síga misjafnt og sprungur koma í vegg-
ina, sem erfitt er að gera við. Undirstöðuna má oft gera
þannig, að grafa skurð, hæfilega djúpan (1 '/2—2 álnir), og
jafnbreiðan og undirstaðan á að vera; ef hliðarnar geta
staðið lóðróttar, án þess að mold eða möl hrynji úr þeim
til muna, má láta steypuua í skurðinn og stappa liana, án