Morgunn - 01.12.1920, Qupperneq 30

J08
MORGUNN
forðum, er lærisveinarnir voru á leiðinni tii Emmaus. Og
hann bætir þessu við: »Meiatarinn virðist vera að bii’tast
oftar og oftar sínum trúföstu, þótt þeir séu ekki ávalt í
neinum föstum söfnuði né játi neinum ákveðnum trúar-
játningum. fieynsla þeirra hefir komið óvænt og vakið
þeim undrun«. — Slíkur vitnisburður af hendi gætins vis-
indamanns hefði verið lítt hugsanlegur fyrir 25 árum.
Breytingin, sem er að fara fram á vorum dögum á sviði
trúmálanna, er stórfeld
Og nú ætla eg að fara að dæmi manna. í frumkristn-
inni. Prédikun þeirra var fyrst og fremst í þvi fólgin
að segja frá lífi Krists og þá ekki hvað sízt frá því,
hvernig hann hefði birzt eftir dauðann Alt var bygt á
hinum upprisna Kristi. Fvrir því voru frásögur kvenn-
anna um sýnirnar fyrsta páskadaginn svo dýrmætar, þótt
lærisveinunum gengi illa að trúa þeim í fyrstu, meðan þeir
höfðu ekkert slíkt reynt sjálfir, og orð þeirra væru í fyrstu
i augum sumra sem hégómaþvaður (Lúk. 24, 11). Eg
ætla að segja yður frá einu dæmi þess, hvernig Kristur
er sagður að birtast á vorum dögum.
Eg tek frásögu mina úr annari merkri bók, sem segir
eingöngu frá reynslu núlifandi konu, sem gædd er sömu
hæfileikunum og Páll postuli virðist hafa haft, eftir því
sem Nýja testamentið skýrir frá. Frá 12 ára aldri lieíir
hún séð sýnir og á síðari árum hefir hún hvað eftir ann-
að orðið uppnumin, svo að eg viðhafi orð postulans, þ. e.
a. s. í andlega líkamanum er farið með hana inn á æðri
8við tilverunnar, meðan jarðneskur líkami hennar hvílir
i 8vefni eða dái. En reynsla hennar sýnist orðin miklu
víðtækari en postulanB — að því er Nýja testamentið
hermir frá — og auðvitað færir hún miklu fyllri söunur
á mái sitt, enda auðveldara, þar sem vitnin að sumu, sem
fyrir hana hefir komið, eru enri á lífi, og hún getað ritað
heila bók um reynslu sína Og formála fyrir bókinni eða
meðmæli með henni hefir ritað einn hinn nafnkunnasti