Morgunn - 01.12.1923, Page 33

MORCiDNN
159
ar séu á óleysanlegan og óskýranlegan liátt ofnir saman
við atriði úr dagvitund og undirvitund miðilsinis og til-
raunamannanna."
Jakob Jób. Smári.
Reynsla mín.
Erindi flutt í S. R. F. í. 5. aprfl 1923.
Eftir ísleif ]ónsson.
Þa'ð1, sem eg ætla að tala nm, er reynsla mín á sviði
dulrænna fyrirbrigða. Eg hefi reynt að flokka henni nokk-
uð eftir efni; en svo að öðru leyti eftir aldri. Eg tek
það strax fram, að fæst af því, sem eg segi hér, er mér
hægt að vottfesta, mörgu af því þannig háttað, að erfitt
er ;að gera það. Annað er það, að margt af því, sem eg
segi frá, gerist á þeim tíma. er engum eða fáum datt í
hwg að vottfesta slíkt. Eg verð því að' leggja það alveg
á ykkar vaid, hvort þið leggið nokkuð upp úr því eðaekki. En
eg mun reyna að skýra sem réttast og nákvæmast frá öllu,
og eins og það hefir fyrir mig borið.
Eg er fæddur árið 1885, — eg get þessa til þess að
þið getið' séð, að það, sem eg segi ykkur frá, er fæst
þannig til komið, að það gæti verið áhrif frá lestri eða
umtali um sálræn eða spiritistisk efni. — Eg ólst upp
hjá foreldrum mínum, sem voru trúhneigðir og góðir for-
eldrar. Móðir mín kendd mér margar fagrar bænir, sem
eg las, áður en ieg sofnaði, því að mér fanst alt af meiri
ástæða til að lesa bænir á kvöldin en morgnana. Einu man
eg eftir í sambandi við kvöldbænir mínar — að mér fanst
eg aldrei njóta mín, nema eg fengi að hafa höndina á
beru brjóstinu á föður mínum. Mér fanst eg við það ná