Morgunn - 01.06.1942, Blaðsíða 80

74
M O R G U N N
Ég sendi henni óðara skilaboðin, en mér til nokkurrar
undrunar fékk ég ekkert svar.
Nokkru síðar kom til mín maður, sem ég þekkti ekki,
hann sagði ekki til nafns síns en bað mig um fund. Þegar
fundurinn var búinn, sagði hann mér, að hann væri faðir
Páls og að bréfið til konu sinnar hefði algerlega sann-
fært sig um sannindi spiritismans, þó hefði hann fram
að því verið mjög mikið á móti spiritismanum enda þótt
konan hans hefði sótt nokkra fyrirlestra hjá mér um það
efni. Það kom nú upp úr kafinu, að skömmu áður en ég
ákrifaði henni bréfið, með orðsendingu sonarins, hafði
móðir Páls sent mjög dýran legstein til að láta reisa hann
þar sem sonur hennar féll í heimsstyrjöldinni. Móðurinni
hafði engin betri áletrun dottið í hug, til að setja á leg-
steininn, en þessi orð: „There is no Death“, (það er eng-
inn dauði til!) en hún hafði enga hugmynd um hvaðan
þessi orð voru komin, fyrr en sonur hennar benti henni á
að leita í kvæði Longfellows, sem áður er nefnt, en það-
an eru þessi orð tekin. Ég hafði alls eklcert samband við
foreldra Páls um það leyti, sem ég tók við þessari orð-
sending frá honum, svo að mér sýnist það nokkuð örð-
ugt, að skýra þetta með fjarhrifatilgátunni.
öðru sinni stóð svo á, að ég hafði dvalið um stund
á prestsetri einu í Cambridgeshire. Presturinn var ný-
lega búinn að fá sér bifreið, og ætlaði að aka mér heim
til mín, til London. Þegar við vorum á leiðinni, sá ég
mann með bifreiðarstjóranum, sem sagði: „Ernest“. —
Ég snéri mér að prestskonunni, sem var með okkur, og
spurði hana hvort bifreiðarstjórinn héti Ernest. Hún
sagði: ,,Ég veit það ekki, við erum vön að kalla hann
Green“. Hún sagði manni sínum frá þessu, hvað ég hefði
heyrt og séð, en hann sagði bifreiðarstjóranum aftur.
Það kom þá í ljós, að hann hét ekki Ernest, en sagði,
að lýsingin, sem ég hafði gefið, kæmi alveg heim við
mág sinn, sem héti Ernest, en hann kvaðst ekki annað
vita en að hann væri á lífi.