Íslendingur - 25.06.1968, Blaðsíða 3
Málning hf.
kynnti fram-
leiðslu sína
á Akureyri
Togbáturinn „Drangey" £ Sauðárkrókshöfn, en báturinn var keyptur til Sauðárkróks fyrir rúmum þrem mánuðum. Á þeim tíma
hefur hann aflað taisvert á 6. hundrað tonn og hefur sá afli skapað 50—60 manns vinnu að staðaldri. (ísl. mynd: — herb.)
Afli togbátanna hefur verið mikill,
en smæð fiskjarins veldur stórvanda
— í stærstu smábátaútgerðarhöfninni, Húsavík, hefur borizt á land meira en helmingi minni afli en í fyrra
Fyrir skömmu komu til Akur-
eyrar efnafræðingur og sölustj.
Máiningar hf. í Kópavogi og
héldu þeir kynningarfund í Sjálf
stæðishúsinu með byggingar-
mönnum frá Akureyri, Húsavík
og víðar. Kynntu þeir hinar
ýmsu framleiðsluvörur fyrirtæk
is síns og svöruðu fyrirspurnum.
— Wr þetta merk nýjung og
fyllilega eftirbreytniverð.
Á fundinum ræddi Gísli Þor-
kelsson efnaverkfræðingur um
framleiðslu Málningar hf. og
gerði grein fyrir ýmsum fram-
leiðsluvörum, einkum þeim nýj-
ustu, s.s. viðariökkunum ÞEL-
MATT-lakk og LEIFTUR-lakk.
Þá svaraði Gisli mörgum fyrir-
spurnum, ásamt Halldóri Ó.
Stefánssyni sölustjóra, m.a. um
margar hinar þekktustu máln-
ingarvörur fyrirtækisins, eins
og SPRED SATIN innanhúss og
ÚTI SPRED utanhúss, EPOXY
lökk o.m.fl.
Málning hf. er stöðugt á ferð-
inni með endurbætur og nýj-
ungar og eru framleiðsluvörur
fyrirtækisins i fremstú röð i
heiminum.og.þó sérstaklega fyr-
ir íslendinga, þar sem þær eru
'í mörgum atriðum sniðnar við
okkar sérkröfur. Þá er það og
athyglisvert almennt við fram-
leiðslu islenzku -málningarverk-
smiðjanna, að verð hennar er
yfirleitt til muna lægra en á er-
lendri framleiðslu, eftir gengis-
fellinguna I vetur, eða allt aö
helmingi lægra.
Umboð Málningar hf. S Akur-
eyri hefiir Byggingavöruverzlun
Akureyrar hf., en i Húsavík Haf-
liði Jónsson.
Blaðið hefur leitað sér upp-
lýsinga um aflabrögð við Norð-
urland frá áramótum. Aðeins
togveiðar hafa gengið sæmilega
og raunar mjög vel, miðað við
miklar frátafir, vegna ógæfta og
haffss. Hins vegar hcfur togfisk-
urinn verið eintómur smáfiskur,
seinunninn og léleg söiuvara.
Aðrar veiðar liafa gengið langt
fyrir ncðan ineðallag, og hefur
þar lagzt á eitt aflatregða, ógæft-
ir og liafís. Þá liafa neta- og línu-
bátar orðið fyrir gífurlegu veið-
arfæratjóni, af völduni hafissins,
svo og gráslepputrillur. — Heild-
arútkoman hjá útgerð Norðlend-
inga fyrri helming þessa árs er
því harla bágborin yfirleitt,
nánast ömurleg, og ber brýna
nauösyn til að hið opinbera
rannsaki ástandið og veiti alla
þá aðstoð, sem auöið er, svo að
afleiðlngin verði ekki alvarlegri
en óhjákvæmilegt er.
Eins og fyrr segir, hafa tog-
bátarnir aflað vel. Aflahæstu tog
bátarnir munu vera skutttogar-
inn „Siglfirðingur" með tæp 1000
tonn, Dalvikurbátarnir „Björg-
vin“ og „Björgúlfur" með um
hálft 9. hundrað tonn hvor.
„Snæfell", sem landað hefur í
Hrísey, og „Súlan", sem landaði
í Ólafsfirði, með nokkuð á 8.
hundrað tonn hvor. Þá er nýji
Sauðárkróksbáturinn „Drangey"
kominn með talsvert á 6. hundr-
að tonn á skömmum tíma. Allir
þessir bátar halda áfram tog-
veiðum enn um sinn, nema „Súl-
an“, sem er hætti'
Sem dæmi um þaðr hve afla-
magnið hefur aukizt með tog-
veiðunum nú, má nefna, að
fyrstu 4 mánuði ársins bárust á
land um 2.550 tonn í Ólafsfirði
á móti um 1.750 tonnum sama
tímabil í fyrra.
Gagnstætt dæmi um smábáta-
aflann er frá Húsavik, þar sem
komin eru á land tæp 1.100 tonn
frá áramótum, en á sama tfma í
fyrra bárust þangað um 2.500
tonn. Hefur þó að undanfömu
borizt nokkuð af togfiski til
Húsavíkur, jafnvel af bátum frá
Suður- og Suð-Vesturlandi, sem
sótt hafa hingað norður fyrir
land.
Þessi „eini“ fiskur það sem af
er árinu, togfiskurinn, hefur,
eins og þegar er komið fram,
verið eintómir smátittir, sein-
unninn i frost og óhæfur í salt,
en svo sem kunnugt er til litils
að hengja hann upp í skreið.
Arðurinn af þessu afla verður
þvi naumast mikill fyrir útgerð-
ina og vinnslukostnaðurinn gff-
urlegur, enda eru frystihúsin að
gefast upp á honum.
Viö kjörborðið
Á sunnudaginn kcmur verða
i annað sinn frá stofnun is-
Icnzka Iýðveldisins 1944 al-
mennar kosningar um forseta.
Tveir þjóðkunnir menn eru í
kjöri, dr. Gunnar Thoroddsen
scndiherra og dr. Iíristján Eld-
jám þjóöminjavörður. Báðir
eru gagnmenntaðir menn, hvor
á sínu sviði, og hinir mætustu
í hvívetna, en hæfileikar þeirra
til að gegna' forsetaembættinu
eru hins vegar vissulega mis-
munandi.
Aöalstarf forscta íslands er
fyrst og fremst í senn starf
stjórnvísindamanns og starf
diplómats. Það er alveg ótví-
rætt, að menntun og störf dr.
Gunnars falla ólíkt betur að
forsetaembættinu en dr.
Kristjáns.
Stefni þjóðin að því, að
tryggja sem traustasta fram-
kvæmd á þeim tveim aöalþátt-
um forsetastarfsins, sem hér
hafa vcrið nefndir. hlýtur hún
að velja dr. Gunnar Thorodd-
sen.
Það er og enn eitt stóratriði,
sem hnígur að sama vali. Ýms-
ir hclztu stuðningsmenn dr.
Kristjáns hafa lagt á það höf-
uðáherzlu, að þessar kosningar
snúist einnig um utanríkis--
málaslefnu þjóðarinnar. Að
vísu koma þær ekki til með að
gera það beinlínis, þar sem for-
sctinn hefur ekki þau völd, að
geta skipað utanríkismáluin að
eigin geðþótta. Hitt er jafn
ljóst og sannreynt frá liðnum
áratugum, að forsetinn hefur
mikil áhrif á mótun utanríkis-
málastefnunnar með ráðgjafar-
störfum á innlcndum vettvangi
og framkomu við erlenda aðila.
Af orðum stuöningsmanna dr.
Kristjáns er augljóst, að kosn-
ing hans þýddi f þeirra auguni
verulegan móralskan stuðning
við baráttu þcirra gegn núver-
andi utanríkismálaslefnu og
eindrcginni sapistöðu með vest-
rænuni þjóðum. Þeir sem ekki
vilja lyfta undii slík öfl, hljóta
því einnig að kjósa dr. Gunnar.
Gróusögur
í sambandi við þessar kosn-
ingar, hefur það hörmulega
gerzt, að slcfburður og róg-
burður hefur gengið út yfir
heilbrigt mat á forsetaefnun-
um. Svo rammt hcfur kveðið
að þessum ósóma, að út yfir
tekur allar prestskosningar,
sem þó eru landsfrægar að
endemum.
Það er einkum dr. Gunnar og
fjölskylda hans, scm orðið hef-
ur fyrir barðinu á þessu. Dr.
Kristján og hans fjölskylda
hafa cinnig fundið af þvi smjör
þefjnn, en aðeins hverfandi.
Þetta er vissulega hörmulegt
og þjóðinni til mikillar van-
sæmdar, að nokkrir undir-
heima-slcfberar skuli vera þess
megnugir, að draga svo mikils-
vert mál niður f svaöið. Það
yrði þjóðarhneyksli, cf slíkt
réði einhverju um úrslit kosn-
inganna.
Stuöningsmenn
Eins og kunnugt er, njóta
báðir frambjóðendur stuðnings
úr öllum stjómmálaflokkum.
Það er þó vitað að stjórnmál
skipta verulegu máli í sam-
bandi við kosningarnar, ckki
sízt hvað varöar utanríkismál-
in, eins og þegar hefur vcrið
vikið að. Og mikið kapp hefur
verið lagt á það af beggja hálfu
að tryggja sér stuðnings scm
flestra stjórnmálamanna.
Þótt erfitt sé að skera sund-
ur línur í þcssu efni, þá cr þó
ljóst, að í sambandi við utan-
ríkismálln skerast þær greini-
lega. Einu hópar stjórnmála-
manna og þeirra, sem f stjórn-
mál blanda sér, er tekið hafa
opinbera afstöðu, eru kommún-
istar og vinstri-Framsóknar-
menn. Þeir styðja dr. Kristján.
Þcir eru hinir einu, scm kjósa
eftir ákvcðinni stjórnmálalfnu
í þcssum kosningum.
Að öðru lcyti er það helzt að
segja um stuðningsmenn for-
setaefnanna úr röðum stiórn-
málanna, að dr. Gunnar mun
njóta stuönings formanna allra
flokka, nema Alþýðubandalags-
ins, og allra þingmanna stjóm-
arflokkanna, nema <‘ins úr
Framh. á bls. 10.
— Mér er engin launung á
því, að ég styð Kristján Eld-
járn, segir Georg ... nokkr-
um vikum eftir að hann varð
skrifstofustjóri hjá Krlstjáni.
Ert’ ekki hlssa? Það cr víðar
fyigið en mann grunaði!!!
3 ÍSLENDINGUR