Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 27

.HEHRA, EN HVAÐ . .
121
persónur, karl og konu, sem lifa með sama vilja og sömu
hugsanir og hún sjálf. Þá skeður endurholdgunin, á getnað-
arstundinni, eða þegar egg konunnar frjóvgast, því veran er
í ljósvakalikama og fer í gegnum fast efni, jafnt lifandi hold
sem annað. (Sjá hókina Er líf eftir dauðann? eftir Nils-Olof
Jacobson). Þegar barnið er fætt og byrjar nýtt líf á jörðinni,
þá getur þetta jarðvistartímabil hætt sál þess svo, að við næsta
dánardægur getur andinn heilagi náð sálinni, svo hún
stefnir beint á „lifsins fjöll,“ í náðarriki Guðs. Tímabil það,
sem veran lifir, frá dánardægri til endurholdgunar, eða frá
dánardægri til heimkomu í náðarríki Guðs, er mjög misjafn-
lega langt, nokkur ár og jafnvel allt upp í 3000 ár og allt þar
á milli. Sálmaskáldið góða séra Matthias Jochumsson segir:
„Hann býður ennþá: Farið, laðið, leiðið
og leitið, kallið, biðjið, þrýstið, neyðið,
mitt kærleiks djúp á himins viðar hallir,
i húsi minu rúmast allir — allir.“
Andinn heilagi kallar oss til eilifs lífs. Jesús segir sjálfur:
„Sannlega, sannlega segi ég yður, sá sem heyrir mitt orð og
trúir þeim sem sendi mig, hefir eilíft líf og kemur ekki til
dóms, heldur hefir hann stigið yfir frá dauðanum til lifsins.“
Oegar veran hefur eignast eilífa lífið og heldur nú beint á
„lífsins fjöll“, íklæðist hún andlegum líkama, sem er ódauð-
leg mannssál, eða eins og dr. .Takob .Tónsson orðar það: „And-
inn — sameinaður þeim anda, sem vér nefnum Guð.“ Páska-
sólin sendir geisla sína. Jesús segir: „Ég er upprisan og lifið,
sá sem trúir á mig mun lifa þótt hann déyi.“ Menn spyrja:
Hvernig má þetta standast? öllum hugsandi og réttsýnum
mönnum liggur þetta opið fyrir. .Tesús er Guðssonurinn,
fæddur af hreinni mey, (ég vil segja syndlausri, þannig var
heilög María Guðsmóðir) og getinn af heilögum anda. Al-
mættið sjálft, Guð, er andi og orð. „í upphafi var orðið og
orðið var hjá Guði og orðið var Guð, það var i upphafi hjá
Guði.“ „ . . . Og orðið varð hold og hann bjó með oss, fullur