Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 14
108
MORGUNN
ekki eingöngu á Egyptaland, né heldur veitti hún verndandi
krafti sínum einungis á þær borgir þar sem hún var tignuð.
Geislar hennar skinu einnig bak við fjöll og eyðimerkur.
Ljós hennar hressti útlendinga og styrkti jafnvel óvini Egypta-
lands. Og ekki var hún eingöngu mannkyninu til blessunar.
Undir blessandi geislum hennar blómgaðist öll hin lifandi
náttúra. Blóm opnuðu krónur sínar fyrir ljós hennar, fagur-
lituð skordýr flögruðu í bjarma hennar; hinir björtu kærleiks-
geislar sólarinnar vöktu hvarvetna gleði og frjósemi.
Sá skilningur uppljómaði hug Ekn-Atons, að sólin væri
ekki einungis tákn dýrðar Guðs og mikilfengleika himneskra
afla, heldur einnig lífsuppsprettunnar sjálfrar. Guðdómurinn
stjómaði ekki úr logandi vagni á himnum, heldur rann sam-
an við alla jörðina, hlúandi að lífi hinna minnstu frjóa mold-
arinnar og málandi blómin hinum ólíkustu blæbrigðum. Það
var hyldýpi milli hinna köldu steinandlita sem störðu úr
órafirð í skuggum musteranna og Guðs Ekn-Atons, sem alls-
staðar var nálægur og lífgefandi; veitti vængjum fuglsins
styrk og var aflgjafi allra hinna iðandi vera jarðarinnar. Og
Ekn-Aton laut í lotningu sannleikanum, sem hann hafði upp-
götvað og bauð sjálfan sig sem fórn hinni eilífu, skínandi sól.
Sem tákn trúar sinnar valdi Ekn-Aton hið ljómandi andlit
Atons, sólkringluna. Ljóma Atons sýndi hann með geislum,
sem leituðu í allar áttir frá sólskifunni. Hver geisli endaði i
mannlegri hendi, og skildi það tákna hið lifandi afl ljóssins,
og stundum var í hendinni kross, crux ansata, tákn lífgjafans.
Öll sýndi myndin allsstaðar nálæga hönd Guðs í öllum hlut-
um. „Réttu mér hendur þínar,“ hrópaði Ekn-Aton í trúar-
hrifningu sinni. Er þessi kærleiksríki maður hafði öðlazt þann
innri skilning, að Guð væri líf, ljós og kærleikur, gat hann
ekki fundið neinsstaðar í alheiminum neitt rúm fyrir van-
þekkingu, hatur og illsku.
Sumir Egyptalandsfræðingar eru þeirrar skoðunar, að Ekn-
Atoii hafi verið fyrsti maðurinn, sem hafi gert sér grein
fyrir Guði sem föður og bræðralagi mannanna. Þegar hann
neitaði að senda heri gegn Hiltítum þá færði hann h'ina full-