Morgunn - 01.12.1989, Side 25

Kristín Jónsdóttir
FÓSTURE YÐIN G
Ég var lítil sál
í leit að foreldrum.
Égfann þau.
Svofalleg,
svo ung og heit
í ást sinni.
Ég vildi vaxa hjá þeim
og verða stór.
Migfór að dreyma
um lífið á jörðunni
eins og lítiðfræ í moldinni
dreymir um vorið.
En ó, móðir mín skelfdist,
mig vildi hún ekki.
Var ég þá meinsemd
í móðurlífinu?
Ég, sem átti að fá Ijósa lokka
og leiftrandi gáfur.
Hún lét rífa mig upp með rótum,
réttlaus var ég sem arfakló í skrúðgarði.
Ekki get ég sungið:
„Móðir mín í kví, kvi“,
því móðir mín gafmér enga dulu.