Morgunn - 01.12.1989, Qupperneq 31

MORGUNN
DULRÆN REYNSLA
með honum. Pá fannst mér við vera staddir í stóru húsi með
mörgum herbergjum. Við gengum eftir gangi og sáum margt
fólk sem ég vissi að væri dáið. Stundum fannst mér ég vita
hvernig það hefði dáið og mér fannst drengurinn bera ótta af
sumu fólki. Ég tók eftir að ég var nakinn en fólkið var í fötum.
Ég sá inn í sum herbergin og þar var fólk í ýmis konar leikjum.
Við ræddum um ýmislegt sem ég man ekki lengur.
Við héldum áfram eftir ganginum og drengurinn virtist ótt-
ast sum herbergin og vildi láta halda á sér. Ég tók hann upp, þá
komum við í stóran sal, þar voru mörg borð. Salurinn var þétt
setinn og fólkið virtist þekkja mig og kallaði nafn mitt ein-
róma. Fólkið virtist vera að skemmta sér og það var hlýlegt og
glatt. Salurinn var rúmgóður og fagur og mér leið vel á þessum
stað. Eftir smá stund bað strákurinn, sem mér fannst vera svo-
lítið ör á köflum, mig að koma með sér út. Ég fór með honum
út þó ég væri farin að þreytast. Ég var með hraðan hjartslátt en
þó mjög léttur á mér. Við töluðumst við með hugsunum en
eftir að við komum út var eins og drengurinn væri allur léttari
og hann fór á undan mér. Ég kallaði til hans og bað hann að
hægja á sér þar sem ég var að dragast aftur úr. En hann svaraði
„Reyndu að nota hugarorkuna þá mun þér ganga betur.“ Ég
hugsaði um að ganga hraðar og þá gekk mér betur og ég náði
honum. Þá tókst hann á loft og ég kallaði aftur til hans. Hann
svaraði aftur „Reyndu að nota hugann og fljúga.“ Ég reyndi en
gat það ekki og hann sagði í sífellu „reyndu.“
Á endanum tókst mér þetta og ég tók eftir að drengnum leið
ofsalega vel. Við flugum yfir fallegt landslag sem líktist okkar
landslagi og jörðinni okkar. Ég tók eftir að loftslagið var mjög
þunnt og ég fann þyngsli fyrir brjósti líkt og mig vantaði súr-
efni. Við sáum fullt af fólki og því leið vel. Við flugum yfir
trjágróður, þá heyrði ég mikinn hvell. Pá sá ég mann í runna
sem virtist skjóta á allt sem hreyfðist. Mér líkaði þetta ekki og
vildi ræða við hann, við settumst hjá honum og ég fann að ég
var orðinn ansi þreyttur. Ég spjallaði við hann og vildi fá hann
til að hætta þessu. Ég vildi sýna honum fram á að það væri ekki
fallegt af honum að gera þetta. Honum fannst þetta gaman en
samþykkti þó að lokum að hætta þessu alveg. Ég sneri mér að
29