Organistablaðið - 01.07.1971, Blaðsíða 22
Lokaþáttur.
Um lokaþátt guðsþjónustjunnar er það að segja, að „brottsend-
ingin“ ætti að vera skýrari. 1 hinni norsku reynislugerð frá árinu 1969
hljóða síðustu orðin á þessa leið — eftir að hlessunin 'hefur verið
sungin: „Farið í friði, og þjónið Drottni með gleði.“ Þessari stuttu
viðbót hefur yfirleitt verið vel tekið. Þetta eru lokaorðin á undan
eftirspili, sem leikið er, meðan söfnuðurinn yfirgefur kirkjuna.
Tilgangur þáttarins er skýr, jafnvel áleitinn, og þó er hann nauð-
synlegur. Þessi þáttur skal leiða í ljós, að staða lýðs Guðs gagnvart
Guði og mönnum er einmitt ekkert annað en „þjónusta“. Söngmessan
í kirkjunni á sunnudagsmorgnana er nauðsynlegur undirstöðuþáttur
þessarar altæku „þjónustu fyrir Guði“. En hún er aðeins 'hluti: Þjón-
ustan tekur til alls lífsins, virka daga sem sunnudaga. Þess vegna:
Farið út, farið heim, í friði Drottins. Þjónið Guði — áfram — í
starfi og önnum, gjörið það með gleði.
GuSsþjónuslan sem „þjónusta allra“
þarf einnig að koma fram í því, að allir eru virkir þátttakendur í
hinni sameiginlegu athöfn í kirkjunni. Æskilegast væri, að „leið-
togi“ guðsþjónustunar — sá, er vér köllum oftast „prestinn“ — ann-
ist aðeins viss kjarnaatriði í ibæninni, umfram allt kvöldmáltíðar-
bænina (evkaristi-bænina) og lokabæn með blessuninni og að auki
predikunina að öllum jafnaði. Þar á móti ættu allir aðrir þættir og
hlutar guðsþjónustunnar að hvíla á öðrum hópum í söfnuðinum eða
á söfnuðinum í heild.
Iiva'ð er guðsþjónusta?
En á komandi áratug varðar mestu, að því er snertir guðsþjón-
ustuna, að endurnýjaður verði og dýpkaður skilningur manna á því,
hvað guðsþjónustan er í raun og veru. — Sérhver endurnýjun
á helgisiðum er lí rauninni fánýt, ef prestur og söfnuður
öðlast ekki dýjjri skilning á eðli guðsþjónustunnar: Hún er ekki
sama og predikun, sem menn lilýða á, ekki aðeins 'hliðstæð samfund-
um sálar við Drottin sinn og frelsara — eins og í einrúmi, heldur
er guðsþjónustunni ætlað meira og dýpra hlutverk: Hún endurnýjar
og eflir sáttmálann milli Guðs og ilýðs Ihans og meðal lýðsins inn-
byrðis; Guð kallar lýð sinn og safnar honum saman fyrir orð sitt
og anda og leyfir honum að koma fram fyrir auglit sitt, öðlast hlut-
22 ORGANISTABLAÐIÐ