Organistablaðið - 01.07.1971, Blaðsíða 28

Axel Rappe, theol. lic.:
Svíþjóð.
KRISTIÐ GUÐSIIÚS
í nútíð og framtíð.
Siðabótin leiddi ekki til nýs kirkjubyggingarstíls í lút'liersku lönd-
unum, stíls, sem væri þaulliugsaður írá guðfræðilegu sjónarmiði og
í samræmi við skoðanir siðbótarmanna. í rauninni kom ekkert nýtt
fram á sjónarsviðið fyrr en með liinum lítilsmetna, nýklassíska stíl
á kirkjubyggingum, Jiinni björtu formföstu salkirkju, þar sem ekki
var skilið á milli kórs og skips, — imgmynd, sem framkvæmd er
með enn þróttmeiri liætti í nýtízku kirkjubyggingarlist.
Á 19. iild átti sér stað afturlivarf til miðalda: kórinn verður aftur
til í sinni fyrri mynd með nýrómantíkinni og liinum nýgotnesku
kirkjum. Nú liiifum við aðrar skoðanir á því, hvernig kirkja skuli
vera að innan.
því að minnsta kosti rætt í alvöru iþann möguleika, að skijita sumum
væntanlegum helgisiðabókum í tvo þætti: Einn nokkurn veginn fastan
þátt og annan, þar som kostur er á breytingu og skipta má um efni.
Tíminn leiðir í ljós, livort þörf er á þessu í raun og veru og livort það
er í reyndinni framkvæmanlegt. Allt um það má ekki ley’sa upp nú-
verandi og væntanlegar nefndir, þegar þær hafa lokið störfum. Kirkj-
urnar þarfnast nú, fremur en nokkru sinni fyrr, fastra nefnda um
belgisiði, sem geta fylgzt með þróuninni, lagfært það, sem fyrir er,
og bætt við það, eftir því sem þörfin segir til um í framtíðinni.
Á síðustu árum höfum vér séð upphaf á beinu samstarfi varðandi
messusönginn, bæði á Norðurlöndum, þar sem vér ættum að geta
myndað einbvers konar „nordisk liturgiform“ (NORDLI), og innan
lúthersku kirknanna í heild: Samlúthersk „liturgiform“ (PANLUTH).
Og þetta starf ber að efla enn frekar til gagnkvæmrar hjálpar og
uppörvunar. Því að vér þurfum ekki einungis að hlýða á feðurna,
heldur ber jafntnikla nauðsyn til að hlusta á hræðurna.
Fyrirlcstur fluttur á 10. norræna kirkjulónlistarrnólinu 1970.
fíjarni Eyjólfsson, ritstjóri og fícnedikt Arnkelsson,
cand. theol., þýddu.
28 ORGANISTABLAÐIÐ