Vera - 01.09.1995, Blaðsíða 12
r ykjavík, ó reykjavík...
k o n u r
Aörir áherslupunktar sem sýna aö mínu mati
breytt viöhorf er sú áhersla sem viö leggjum á aö
ráða konur í stjórnunarstörf. Viö mæltum t.d. meö
konum I skólastjórastööur í Austurbæjarskóla og
Engjaskóla I Grafarvogi, enda höfum viö sett okkur
það markmiö aö reyna að fjölga konum í stjórnunar-
stööum aö þvl tilskyldu aö þær séu jafnhæfar eöa
hæfari öörum umsækjendum. Þetta höfum við sér-
staklega aö leiöarljósi þar sem konur eru I meirihluta
í starfi, en á það má benda aö þótt konur skipi 2/3
hluta kennarastéttarinnar er innan viö þriöjungur
þeirra í stjórnunarstööunum.
Ég held líka aö meirihluti kvenna í borgarstjórn
skili sér I nefndarstörfunum og því hljóti stjórnkerfi
borgarinnar aö breytast smám saman. Ég hef tekið
eftir því aö þegar konur eru fleiri I nefnd en karlar
veröa vinnubrögöin öll önnur. Ég er mjög sáttur við
vinnubrögö kvenna, karlar eru oft bráöari á sér aö
álykta og taka ákvarðanir, konur gefa sér meiri tíma
til að liggja yfir málunum og komast því oft aö yfirveg-
aöri og Igrundaöri niðurstööu. Þar meö er ekki sagt
að skjóttekin ákvöröun geti ekki staöiö heldur bera
aöferðir kvenna vott um vandaðri vinnubrögö.
Hvaö varöar almennt femlnlskt viöhorf til stjómunar-
háttanna I borgarstjóm má geta jtess aö lokum aö ég er
fyrsti karlinn I borgarstjóm sem fær fæöingarorlof en ég
er nú nýkomin úr eins mánaöar fæöingarorlofi."
Hulda Olafsdóttir
varafotmaöur Atviimumálanefhdar
Lvinnulausar
jur purfa
ao lar
skrá sig
„Það er ýmislegt I bígerö hjá Atvinnumálanefnd
Reykjavíkur og verið aö skoöa ýmis mál sem
iúta aö stööu reykvískra kvenna. Sú rann-
sóknavinna sem þarf að fara fram áöur
en árangur kemur I Ijós er hins vegar
nokkuð tlmafrek og ákveöin vonbrigöi fyr-
ir okkur sem sitjum I nefndinni aö ekki sé
hægt aö sýna fram á árangurinn strax. Viö erum
aö reyna aö átta okkur á hinu dulda atvinnuleysi sem viö
höldum aö sé meira meöal kvenna en karla og emm aö
velta fyrir okkur leiöum til aö fá þær konur á skrá sem em
atvinnulausar en láta ekki skrá sig. Þaö er mjög mikilvægt
aö fá jtessar upplýsingar og nauösynlegt að jtekkja hinar
raunvemlegu atvinnuleysistölur.
Viö fórum fram á þaö I ár aö I þeim átaksverkefn-
um sem borgin stóö fyrir yröi tekið sérstakt tillit til
kvenna en þaö er athyglivert að I þeim átaksverkefn-
um sem voru I gangi sumarið 1994 voru konur einung-
is 19% þeirra sem fengu vinnu og konur voru ekki
nema 38% þeirra sem fengu vinnu viö átaksverkefni
borgarinnar allt það ár. Það er eins og lausnirnar hafi
v i ð V
alltaf veriö frekar miöaöar við karla en þvl þarf aö sjálf-
sögðu aö breyta.
Vinnumiölun Reykjavlkur hefur kannaö fyrir okkur
stööuna meöal verslunarmanna I borginni en verslun-
armenn eru fjölmennastir meöal þeirra sem eru at-
vinnulausir I borginni og meiri hluti þeirra er konur.
Viö höfum látiö kanna aldur og reynslu þessa fólks
og óskir þess um úrlausn. Þaö hefur komiö I Ijós aö
margir óska eftir námi sem myndi skila þeim ein-
hverjum starfsréttindum og nú eru hafnar viöræöur
viö Verslunarmannafélag Reykjavíkur um samstarf til
aö koma til móts við óskir þeirra.
Síðastliöiö haust voru starfandi þrir atvinnuráögjaf-
ar á vegum atvinnumálanefndar en eitt af verkefnum
þeirra var að undirbúa sérstaka kvennaráögjöf og koma
meö tillögur um þaö hvemig mætti koma til móts viö at-
vinnulausar konur. Reykjavíkurborg haföi dregist tals-
vert aftur úr I atvinnumálum kvenna en mörg af stærri
sveitarfélögunum úti á landi hafa tekiö atvinnumál
kvenna sérstaklega fyrir og unnið aö því aö skapa jteim
ný atvinnutækifæri. Viö erum nú að kanna hvemig viö
Ö
1 d
gjafanna og þaö er nú
veriö aö leita leiða til
aö skapa þeim vinnu.
Viö höfum ekki haft
starfsmann til aö sinna
þessum málum og halda utan
um þau en fáum hann nú með opnun Atvinnu- og
ferðamálastofunnar.
Annaö sem er nýjung I borginni er þaö aö fyrir síö-
ustu jól hófum viö Viðskiptaráögjöf fyrir atvinnulaust
fólk og þangaö getur þaö komið meö sínar hugmynd-
ir og fengið ráö um hvernig best sé aö vinna úr þeim
og hvort þær séu vænlegar til árangurs viö atvinnu-
uppbyggingu. Talsverður fjöldi fólks hefur nýtt sér
þessa þjónustu og það lltur út fyrir aö hún muni skila
sér vel. Þótt ný atvinnustarfsemi sem hefst á þennan
hátt byrji stundum bara meö starfi fyrir eina manneskju
getur hún smám saman vaxið og orðið til þess aö út-
vega fleira fólki vinnu.
Nú er einnig verið aö vinna að þvl að stofna eöa
styðja viö verkmiöstöð þar sem unnið væri aö hand-
getum tekiö á þeirra málum.
Eitt af þvl sem hefur verið I undirbúningi á slðustu
mánuðum er Atvinnu- og ferðamálastofa sem verður
opnuö 1. september. Þessum málum var slegiö sam-
an þar sem helsta atvinnuuppbyggingin sem fyrirsjá-
anleg er á næstu árum er á sviði ferðamála.
Þessi undirbúningsvinna er ansi tímafrek eins og
ég sagöi áöan. Reykjavíkurlistinn er nú búinn aö vera
viö völd á annað ár og þaö er ekki fyrr en nú aö þessi
stofa kemst á laggirnar. Ég bind miklar vonir viö þaö
að konur geti haslað sér völl á sviöi feröamála og tel
aö reynsla þeirra muni nýtast mjög vel þar.
Þaö má einnig geta þess aö ákveönir kvennahóp-
ar á listasviöinu hafa leitað eftir ráögjöf atvinnuráð-
verki ogvinnslu listmuna. Meirihluti þeirra sem vinna
viö handverk eru konur þannig að sú starfsemi mun
nýtast konum vel. Viö erum aö skoöa hugsanlegt
samstarf viö fólk sem rekur nú þegar sllka verkmiö-
stöö en munum aö öörum kosti stofna nýja sltka stöö
til að auka atvinnumöguleika handverksfólks og/eða
iðnaðarmanna og annarra sem gætu síðan hugsaö
sér aö fara út I eigin atvinnurekstur. Verkmiöstöðinni
er þannig ætlaö að styöja tímabundiö viö bakiö á
fólki og síöan losna plássin fyrir aðra.
Þaö er sem sagt margt I bígerð - umræðan er haf-
in og við munum tryggja þaö að innan Atvinnu- og
feröamálastofunnar veröi hugaö sérstaklega aö
fræöslu- og atvinnumálum kvenna."