Vera - 01.09.1995, Blaðsíða 24

sjálfst tt líf
Hef alltaf stefnt að
því að fíytja að heiman
Ég heimsótti Ásdísi á sunnudegi seinnipart
júnímánaðar - þegar ég kom var Heimir
kærastinn hennar á fullu að taka til og að
skammastí Birtu tíkinni hennar Ásdísar. Ás-
dís tjáði mér að hann væri frekar óþolinmóð-
ur og sérstaklega viö Birtu en um leið hló
hún og glotti framan í Heimi - greinilega yfir
sig ástfangin.
Við Ásdís ákváðum strax að nota bein tjá-
skipti. Viö afþökkuðum boð mömmu hennar
og aðstoöarmanneskju um að túlka og vild-
um heldur ekki tjá okkur í gegnum tölvuskjá.
Gekk þetta vonum framar þó að einstaka
sinnum yrði ég aö líta bænaraugum á Heimi
sem kom þá strax til hjálpar.
„Ég hef alltaf stefnt aö því að flytja að heim-
an,“ segir Ásdís, „en vildi alls ekki fara á sam-
býli því mér finnst þau vera ópersónuleg.
Mamma kom svo með hugmyndina að þess-
ari íbúðareiningu og ég er að flestu leyti
ánægð með hana þó að margt þurfi að bæta."
íbúðirnar sem Ásdís og Magga leigja eru
um sextíu fermetrar aö stærð, þeim fylgir lít-
il geymsla í kjallara auk bílastæöis í bíla-
geymslu. íbúöirnar eru í eigu Þroskahjálpar
en eru í almennri fjölbýlishúsalengju.
„Mér finnst ekki rétt að fatlaðir búi allir sam-
an á einum stað," segir Ásdís. „Fyrirkomu-
lag eins og þetta er mun betra þar sem fatl-
aðir og ófatlaðir búa við blöndun - hitt er
ekki eðlilegt! Ég hef að vísu ekki haft mikil
samskipti við nágrannana enda ekki alveg
að marka það, þar sem þetta er nýtt hverfi
og margar íbúðirnar standa ennþá auðar.
Við byggingu hússins var gert ráð fyrir að
mín íbúð væri fyrir fatlaðan einstakling,
seinna ákvað svo Þroskahjálp að kaupa
íbúðina sem Magga er f en hún var upphaf-
lega ekki hönnuð fyrir fatlaðan einstakling.
Við höfum nú trúlega ekki veriö hafðar í
huga þegar innréttingarnar voru hannaöar,
þaö þurfti t.d. að breyta eldhúsinnrétting-
unni, því hún var hönnuð fyrir „sjálfbjarga"
einstakling í hjólastól - en viö sem erum
fötluð erum oftast sett undir einn og sama
hattinn! Þar sem ég get ekki nýtt mér eld-
húsið og innréttingin var of lág fyrir aöstoö-
arfólkiö, þurfti að breyta henni aftur í staöl-
aða stærð. Það er líka voðalega fallegt að
hafa þennan grasblett fyrir utan hjá mér, en
því miður er rafmagnsstóllinn minn ekki
hannaður með sláttuþyrlu að neðan til að slá
grasiö! Ég hef líka þurft að fá mér ýmis hjálp-
artæki síðan ég flutti inn. Ég er nýbúin að fá
braut í loftið sem heldur uppi lyftubúnaði en
hann ertil dæmis nauðsynlegur þegar verið er
aö klæða mig. Lyftunni er rennt eftir braut
sem nær frá baðherberginu og inn í svefnher-
bergiö og er þetta allt annað líf. Þar sem kær-
asti minn er nýfluttur inn varð ég að fá mér
stærra rúm og fékk mér hjónarúm meö lyfti-
búnaði mín megin sem gerir alla umönnun
mun auðveldari, en um leið er orðið ansi Iftið
pláss inni í herberginu.
Kerflö selnvirkt
Það leiö langur tími frá því að Ásdís Jenna
sótti um íbúð og hún fékk svar. Hún segir að
frli. bls. 26
Ásdís Jenna Ástráðsdóttir