Félagsbréf - 01.10.1958, Page 23

FÉLAGSBRÉP
21
búsins. Aftan við hvert nafn voru skráð mánaSarleg afköst hvers og
eins. Þar var einnig svört tafla, sem skipt var til helminga með hvítu
striki, öðrum megin á hana var skrifað „svart“, hinum megin „rautt“.
— Yerzlunin fékk sykursendingu um daginn, sagði birgðastjórinn
Stjúkin. Hann var yngstur fjórmenninganna og var fínna klæddur
en hinir: hann var með slifsi tnn hálsinn og í brjóstvasanum hafði
hann greiðu og sjálfblektmg.
— Hefur einliver snuðrari skýrt þér frá því, spurði einn hinna í
stríðnistón. Það var þrekinn, skvapholda maður, sem misst hafði
vinstri handlegginn. Á öxlunum bar hann kápu úr segldúk, sem leit
út fyrir að vera frá því í stríðinu, þegar hermönnum var úthlutað
þess konar fatnaði.
— Nei, því er ekki til að dreifa. Miðlarinn hefur ekkert óhreint
í pokahorninu. Hann hefur sjálfur sent mér tvö kíló með þeim
skilaboðum, að við gætum gert það upp við tækifæri.
— Og þú tókst við því?
— Já, hafni rnaður slíku boði á maður á hættu að sjá aldrei frant-
ar sykur á ævi sinni. 1 mínum sporurn hefðir þú líka þegið það.
— Það er engin hætta á, að þú komist í slíkan vanda, Píotr, sagði
Zípýshev brosandi og skotraði augununt kankvíslega til hins ein-
henta. Míkóla verzlunarstjóri hefur horn í síðu þinni. En hann Sergei
þarna, liann benti á Stjúkin, — liann ber fullt traust til hans. Reynd-
ar liefur Sergei komið í lians stað senx birgðastjóri, en annars hefur
hann ekki gert Míkóla neitt til miska.
Það var ekki langt síðan Stjxikin var óbreyttur samyrkjubóndi. En
fyrir um það bil mánuði hafði hann gengið í flokkinn. Hann fór
6trax að klifa á því, að flokksmenn ættu að skipa allar yfirmanns-
stöður á samyrkjubúum, og það liti einkennilega út, ef hann yrði
ekki látinn njóta þess, að hann var genginn í flokkinn. Þetta var
tekið til greina og menn minntust þess, að birgðastjórinn hafði hvað
eftir annað verið staðinn að hnupli. Það var einróma samþykkt á
aðalfundi að veita Stjúkin stöðuna, og hann keypti sér sjálfblekung
og fór að ganga með bindi. Hins vegar var fyrirrennari hans Míkóla
settur yfir vörusölu þorpsins. Og um hann snerist einmitt samtalið.
— Já, ég þáði þessi tvö kíló, liélt Stjúkin áfram eftir nokkra íhug-
un. En á hinn bóginn -—- hvað er sannleikurinn í málinu? Hvað
verður af sykrinum, sápimni, öllu saman? Hann tók greiðuna upp
úr vasanum og greiddi óstýrilátt hárið frá enni sér.