Morgunblaðið - 06.07.2012, Blaðsíða 10

10 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 2012
Sigyn Jónsdóttir
sigyn@mbl.is
G
rafíski hönnuðurinn Ce-
cilia Heikkilä hefur vak-
ið mikla athygli fyrir
hnyttnar teikningar sín-
ar en hún heldur úti vef-
síðunni Issie.se þar sem sjá má helstu
verk hennar. Ásamt því að teikna
myndir hefur Issie, eins og hún er yf-
irleitt kölluð, hannað veggfóður og
ýmislegt fyrir fyrirtæki á borð við
Ikea og um þessar mundir er hún að
hefja samstarf við íslenska fyrirtækið
Nikita.
Kaffi og kettir
„Ég hef alltaf haft gaman af því
að teikna. Ég man að þegar ég var
lítil sat ég oft með vinkonu minni
klukkustundunum saman og við
teiknuðum persónur og sögðum sög-
ur í kringum þær,“ segir hin sænska
Issie. „Þetta er á vissan hátt það
sama og ég er að gera í dag en það
var ekki fyrr en ég hóf nám í grafískri
hönnun að ég áttaði mig á að það væri
hægt að starfa við að teikna,“ út-
skýrir hún og bætir við að þá hafi
ekki verið aftur snúið. Árið 2007 flutt-
ist Issie til Vancouver í Kanada þar
sem hún hóf nám í grafískri hönnun
eftir að hafa tekið námskeið í faginu í
Svíþjóð.
„Vancouver hafði mikil áhrif á
mig og veitti mér innblástur. Þar
kynntist ég líka fólki úr bransanum
og fékk betri skilning á faginu,“ segir
Issie og bætir við að auk Vancouver
hafi kaffi alltaf veitt henni mikinn inn-
blástur. „Stundum finnst mér kaffi
líka spila stórt hlutverk í persónu-
sköpun hjá mér,“ segir hún og hlær.
„Í mörgum teikningum mínum og
skilaboðunum í þeim er kaffið að tala.
Þetta hljómar mjög furðulega,“ segir
hún hlæjandi. „Innblásturinn er líka
fólk sem ég hef hitt á förnum vegi og
persónuleikar þeirra. Auðvitað veita
alls konar hlutir mér innblástur en ég
er náttúrulega að gleyma aðalatrið-
inu hérna, köttum,“ segir Issie sem
hefur, þrátt fyrir nám sitt í grafískri
hönnun, alltaf lagt áherslu á teikn-
ingu, sér í lagi á hinar skemmtilegu
kattamyndir. En af hverju kettir?
„Kettir hafa ótrúlega mörg svipbrigði
en maður þarf líklega að vera katta-
týpa til að sjá þau,“ segir Issie sem
hefur sjálf átt marga ketti í gegnum
árin.
„Mér finnst lífsstíll katta mjög
áhugaverður og fyndinn. Til dæmis
„Kettir hafa ótrúlega
mörg svipbrigði“
Hin sænska Cecilia Heikkilä hefur einstaklega gaman af köttum. Hún hefur
hlotið mikla athygli fyrir teikningar sínar sem þykja með eindæmum fyndnar
og er um þessar mundir að hefja samstarf við íslenska fyrirtækið Nikita.
Húmor Myndir Issie eru margar af köttum og flestar mjög hnyttnar.
Skartgripahönnuðurinn Inga R. Bach-
mann stendur fyrir skartgripaversl-
uninni Hringa sem er staðsett á
Laugavegi 33.
Á vefsíðu búðarinnar má sjá úrval
hönnunar Ingu en síðan býður einnig
upp á vefverslun þar sem hægt er að
kaupa vörur eða sérpanta. Að eigin
sögn segist Inga sækja innblástur í
borgarlífið, þann tíma sem hún eyddi
í Barcelona á námsárunum og óhjá-
kvæmilega í íslenska náttúru og haf-
ið. Inga smíðar skartgripi sína ein-
vörðungu úr endurunnu silfri og
leggur mikla áherslu á
umhverfisvernd.
Hönnun Ingu hefur hlotið mikið lof
frá því að hún opnaði búðina árið
2008 og vakið mikla athygli fyrir
frumleika og skemmtileg viðfangs-
efni. Þar má til dæmis nefna kuð-
ungahálsmenin, blöðrueyrnalokkana
og kastalahringana.
Vefsíðan www.hringa.com
Sæhestar Elvis Costello fjárfesti nýlega í sæhestameni úr Hringu.
Skemmtileg skartgripahönnun
Næstu daga er spáð ágætu veðri víða
um land og því tilvalið að skella sér í
útilegu. Það jafnast ekkert á við að
vera úti í náttúrunni og njóta ís-
lensku sumarnáttanna í faðmi vina
eða fjölskyldu.
Um helgina eru haldnar hinar ýmsu
bæjarhátíðir víða um land og má þar
til dæmis nefna Írska daga á Akra-
nesi. Einnig verður Besta útihátíðin
haldin yfir helgina svo tónlistarunn-
endur ættu að tjalda á Gaddstaða-
flötum við Hellu. Mikilvægt er að vera
vel búinn í útileguna og gullna reglan
er ávallt að vera í þurrum sokkum og
hlýrri peysu.
Endilega...
...njótið lífsins
í útilegu
Morgunblaðið/Margrét Þóra
Útilega Íslenska sumarið í hnotskurn.
Skannaðu kóðann
til að fara inn á
vefsíðuna.
Í gegnum tíðina hafa ýmis áhugamál, sem flest hafa
gengið út á það að skapa eigin heim, átt hug minn all-
an. Til að mynda voru ófáar sögurnar skrifaðar fyrir
framan 500 lítra kóralrifið sem ég eyddi fermingar-
peningunum í á sínum tíma. Kóralrifið var þó kvatt
eftir andlát keisaraengilsins sem bjó í búrinu. Hvílík
sorg sem það var, slík dýr eiga aðeins heima í villtri
náttúrunni. Þrátt fyrir háð og spott vina og vanda-
manna hafa nördaleg áhugamál mín þó haldið áfram
að vaxa með mér.
Það má finna margt í japanskri menningu sem
heillar. Það sem höfðar þó hvað mest til undirritaðs er
hin einstaka fegurð bonsai-trjáa og sú list að sjá um
slíkar plöntur. Bonsai-listin er ævagömul og hægt er
rekja sögu hennar aftur um meira en þúsund ár. Það
má finna svipaðar ræktunaraðferðir í öðrum löndum í
Asíu og talið er að búddamunkar frá Kína hafi kynnt
Japönum tæknina í kringum árið 600. Á svipuðum
tíma barst einmitt zen-búddismi frá Kína til
Japans.
Bonsai-listin gengur í stuttu máli út á það
að gróðursetja trjáplöntur í grunna og þar
til gerða potta. Trjánum er síðan viðhaldið
með því að snyrta þær og sjá til þess að
plönturnar verði ekki mjög hávaxnar. Með tíð
og tíma gildnar bolurinn sökum þess að
jarðvegurinn sem tréð vex í er svo lít-
ill auk þess sem plantan þarf ekki
að eyða orku í að mynda nýjar
greinar þar sem slíkt er klippt í
burtu. Til að byrja með eru trén
mótuð með vírum og ýmsar út-
færslur eru til á því. Útkoman
verður því afar sérstök og trén
líta á endanum út eins og æva-
forn og dvergvaxin tré.
Sá galli er þó á gjöf Njarðar að
vökva þarf plöntuna daglega til að
hún sýni sínar bestu hliðar. Hinsvegar
má plantan ekki standa í blautum
jarðvegi í langan tíma og því þarf
annars vegar að brúka sérstakan jarðveg sem þornar
fljótt og hinsvegar að nota götótta potta til að frá-
rennsli sé til staðar. Þess má til gamans geta að lær-
lingar í bonsai-klaustrum í Japan til forna eyddu
fyrstu tveimur árum sínum einungis í það að vökva
trén; það var gert til að sýna fram á mikilvægi þess.
Þolinmæði er dyggð sem bonsai-listamaðurinn verð-
ur að temja sér. Það tekur nokkur ár fyrir trén að
vaxa rétt og nokkur ár af daglegri vökvun og um-
hyggju gætu reynst mörgum erfið. Því má þó ekki
gleyma að því meira sem erfiðið er því meiri er
ánægjan, ef vel tekst til, að lokum. Bonsai-tré geta
orðið mjög gömul og elsta tréð, sem staðsett er í
garði vetingahúss í Tókýó, er einhvers staðar á bilinu
400-800 ára gamalt. Það er því ljóst að ef rétt er
staðið að hlutunum þá geta trén lifað eigandann af.
Þau tré sem ég á eru aðeins á byrjunarstigi mót-
unar. Þar sem listin er fremur lítt þekkt hér á landi
er ansi erfitt að nálgast það sem til þarf til
slíkrar ræktunar. Erfitt er að verða sér úti
um bonsai-potta og varð ég að kaupa und-
irskálar af stærri pottum og bora göt í
þær; útkoman varð ásættanleg.
Dvergbláeinirinn, sem er kóróna
safnsins, er því aðeins nokkurra
mánaða gamall í bonsai-árum. Ég stefni
hinsvegar á að sitja í japanska trjágarð-
inum mínum eftir 40 ár, sötra á helmingi
yngra Yamazaki og virða fyrir mér dul-
úðugt tréð.
»Ég stefni hinsvegar á að sitja í jap-anska trjágarðinum mínum eftir 40
ár, sötra á helmingi yngra Yamazaki og
virða fyrir mér dulúðugt tréð.
Heimur Davíðs Más
Davíð Már Stefánsson
VERSLUN - HEILDVERSLUN
NJÓTTU
LÍFSINS Í
SÆNSKU
KLOSSUNUM
EIKJUVOGI 29, 104 RVK
Sími 694 7911
Opið: mán. - fim. 12–18, fös. 12–16