Læknablaðið - 15.02.2004, Síða 78

OFLUGT LYF VIÐ HAÞRYSTINGI
Lopress
Hver tafla inniheldur:
Losartanum INN, kalíumsalt,
12,5 mg eöa 50 mg.
o
Omega Farma
Ábendingar: Háþrýstingur. Hjartabilun þegar meðferð
með ACE-hemlum er ekki lengur talin henta. Ekki er
mælt með að skipta yfir í meðferð með lósartan ef
hjartasjúklingar eru í jafnvægi á ACE-hemlum, Skammtar
og lyfjagjöf: Skammtar eru einstaklingsbundnir.
Skammtastærðir handa fullorönum: Háþrýstingur:
Venjulegur upphafs- og viðhaldsskammtur fyrir flesta
sjúklinga er 50 mg einu sinni á dag. Lósartan má gefa
einu sinni á dag eða tvisvar á dag og heildarskammtur er
á bilinu 25-100 mg á dag. Ef ekki fæst nægjanlega góð
stjórnun á blóðþrýstingnum með því að gefa lósartan
einu sinni á dag, getur verið betra að skipta skammtinum
í tvennt eða auka hann í 100 mg einu sinni á dag.
Hámarksblóðþrýstingslækkandi áhrif lyfsins nást 3-6 vikum
eftir að meðferð er hafin. Nota skal 25 mg upphafsskammt,
einu sinni á dag, handa sjúklingum með minnkað
blóðrúmmál t.d. þeim sem meðhöndlaðir eru með stórum
skömmtum af þvagræsilyfjum og þeim sem hafa sögu um
skerta lifrarstarfsemi (sjá Varnaðarorð og varúðarreglur).
Ekki er þörf á að breyta upphafsskammti aldraðra sjúklinga
eða sjúklinga með skerta nýrnastarfsemi, þ.m.t. sjúklinga
sem fá kvið- eða blóðskilun (sjá Varnaðarorð og varúðar-
reglur). Lósartan má gefa með öðrum háþrýstingslyfjum.
Hjartabilun: Upphafsskammtur hjá sjúklingum með
hjartabilun er 12,5 mg einu sinni á dag. Auka má skammtinn
um 12,5 mg á viku fresti (þ.e. í skammtana 25 mg daglega
eða 50 mg daglega), í venjulegan viðhaldsskammt, 50
mg einu sinni á dag eða eins og sjúklingurinn þolir. Lósartan
er venjulega gefið samhliða þvagræsilyfjum og dígitalis.
Skammtastærðir handa börnum: Lyfið er ekki ætlað börnum.
Lósartan má gefa með eða án matar. Frábendingar:
Ofnæmi fyrir lósartani eða einhverju af innihaldsefnum
lyfsins. Sjá einnig kaflann um meðgöngu og brjóstagjöf.
Varnaöarorð og varúöarreglur: Ofnæmi. Ofnæmisbjúgur
(sjá Aukaverkanir). Lágþrýstingur og blóðsalta/vökva
ójafnvægi: Hjá sjúklingum með vökvaskort (t.d. þeim
sem meðhöndlaðir eru með stórum skömmtum af
þvagræsilyfjum) geta einkenni um lágþrýsting komið fyrir.
Þennan vökvaskort á að leiðrétta fyrir gjöf lósartans eða
nota lægri upphafsskammt af lósartani. Skert lifrarstarfsemi:
Ihuga ætti lægri upphafsskammt fyrir sjúklinga með sögu
um skerta lifrarstarfsemi, en samkvæmt gögnum úr
lyfjahvarfafræði hefur verið sýnt fram á marktækt aukna
plasmaþéttni hjá sjúklingum með skorpulifur. Skert
nýmastarfsemi: Sem afleiðing af hömlun renín-angíótensín-
kerfisins, hafa breytingar á nýrnastarfsemi, þ.m.t. nýrnabilun,
verið skráðar hjá næmum einstaklingum; þessar breytingar
á nýrnastarfsemi geta gengið til baka ef meðferð er hætt.
önnur lyf sem hafa áhrif á renín-angíótensín-kerfið geta
aukið þvagefni og kreatínín í sermi hjá sjúklingum með
þrengsli í annarri eða báðum nýrnaslagæðum. Svipuð
áhrif hafa verið skráð um lósartan; þessar breytingar á
nýrnastarfsemi geta gengið til baka, ef meðferð er hætt.
Ekki ætti að nota kalíumuppbót eða kalíumsparandi
þvagræsilyf samtímis lósartan án samráðs við lækni.
Milliverkanir: Ekki þekktar. Sambönd sem hafa verið
rannsökuð eru m.a.: hýdróklórtíazíð, digoxín, warfarín,
címetidín, fenemal, ketókónazól og erýthrómýcín. Rífampicín
og flúkónazól hafa lækkað blóðþéttni virka umbrotsefnisins.
Klínísk þýðing þessara milliverkana hefur ekki verið metin.
Eins og við á um önnur lyf sem hamla angíótensíni II eða
verkunum þess, getur samhliða notkun kalíumsparandi
þvagræsilyfja (t.d. spírónólaktóns, tríamterens og amílóríðs),
kalíumuppbótar og salta sem innihalda kalíum, leitt til
kalíumhækkunar í blóði. Eins og við á um önnur
blóðþrýstingslækkandi lyf, geta blóðþrýstingslækkandi
áhrif lósartans deyfst við samhliða töku bólgueyðandi
lyfsins indometasíns. Medganga og brjóstagjöf: Þrátt
fyrir að engin reynsla sé af notkun lyfsins hjá þunguðum
konum hafa rannsóknir á dýrum sýnt að lósartan veldur
fósturskaða, fósturlátum og nýburadauða og er það talið
vera vegna lyfjafræðilegra áhrifa á renín-angíótensín-
kerfið. Hjá mannsfóstri hefst blóðrás um nýru sem er háð
myndun renín-angíótensín-kerfisins á öðrum þriðjungi
meðgöngu, og er því hættan fyrir fóstrið aukin ef lyfið er
gefið á öðrum eða þriðja þriðjungi meðgöngu. Lyf sem
hafa beina verkun á renín-angíótensín-kerfið geta valdið
fósturskaða og jafnvel fósturláti, séu þau notuð á öðrum
eða þriðja þriðjungi meðgöngu. Eigi þungun sér stað,
skal stöðva lósartan meðferð svo fljótt sem auðið er.
Brjóstagjöf: Ekki er vitað hvort lósartan skilst út í
brjóstamjólk kvenna. Á það skal þó bent að umtalsvert
magn af lósartani og virku umbrotsefni þess hefur komið
fram í rottumjólk. Vegna mögulegra aukaverkana á barn
á brjósti, skal taka ákvörðun um hvort hætta eigi
brjóstagjöfinni eða notkun lyfsins, m.t.t. mikilvægis lyfsins
fyrir móðurina. Akstur og stjórnun vinnuvéla: Engin
þekkt áhrif á hæfni til aksturs eða notkunar véla
Aukaverkanir: Algengar (>1%): Svimi, lágþrýsting^
Sjaldgæfar (0,1-1%): Stöðubundinn lágþrýstingur. Mjöð
sjaldgæfar (<0,1%): Ofnæmi: Bráðaofnæmi, ofsabjúgu
þ.á. m. þroti í barkakýli og raddböndum sem lok*
öndunarveginum og/eða þroti í andliti, vörum, koki ogI&3
tungu. Sumir þessarra sjúklinga hafa áður fengið ofsabj^
af völdum annarra lyfja, þ.á m. ACE-hemla. Æðabólg3
hefur sjaldan sést, þar með talið purpuraliki sem svip3
bæði til purpuralíkis Henochs og Schönleins,
kviðverkjum, maga- og garnablæðingum, liðverkjum
nýrnabólgu. Meltingarfæri: Niðurgangur, lifrarbólg^
truflanir á lifrarstarfsemi. Blóð: Blóðleysi. Húð: Ofsaklá^
kláði. Stoðkerfi: Vöðvaverkir. Taugakerfi: Mígfe(1^
Öndunarfæri: Hósti. Breytingará blóðgildum: Hækk3
kalíum í blóði (>5,5 mmól/l (ca. 1,5%)); væg hækkun ^
lifrarensímum kom sjaldan fyrir og gekk venjulega
baka ef meðferð var hætt. Ofskömmtun: Takmarkaö3
upplýsingar eru til varðandi ofskömmtun í mönnu^
Líklegasta merki ofskömmtunar er lágþrýstingur
hraðtaktur, hægsláttur gæti komið fyrir. Ef IÓ9
blóðþrýstingur veldur einkennum skal be'l
stuðningsmeðferð. Hvorki er hægt að fjarlægja lósart*
né virka umbrotsefnið með blóðskilun. Pakkningar W
hámarksverð I smásölu - 1. nóv. 2002: Töflur 1",
mg: 28 stk. 2.350 kr.; töflur 50 mg: 28 stk. 3.632 kr.;
stk. 10.559 kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greidsluþátttak
B. Markaðsleyfishafi: Omega Farma. Nóv. 2002.