Tímarit Máls og menningar - 01.09.1965, Blaðsíða 95

er sögnin henda notuö í sömu merk-
ingu sem „snerta“. Er slíkt næsta
sjaldgæft í máli voru, en laka henda
er vissulega með fádæmum.“ En þetta
orðtak er að íinna í Njálu. Gunnhild-
ur konungamóðir segir: „Ef Hrútur
fer mínum ráðum frain, þá skal ég
sjá um fémál hans og um það annað,
er hann tekur að lienda.“ Þá segir í
Glæsibæjarræðu: „Þeir einir munu
hér komnir, að hverjum mun hugað
að fylgja vel og drengilega sínum
höfðingja.“ í Njálu segir Asgrímur
Elliða-G«ímsson: „Því að þeir einir
menn eru hér nú við, er hverr veit
annars trúnað,“ og „Mörður kvaðst
allan hug skyldu á leggja að gera
þetta vel og drengilega.“ „Er það
mitt ráð, að menn marki nú stálhúf-
ur sínar og búi sig og veri sem var-
astir,“ segir í Glæsibæjarræðu. „Er
það mitt ráð, að þér farið margir
saman og skilizt lítt og verið um yður
sem varastir,“ segir Flosi við Sigfús-
sonu. Og Barði segir: „Og merkilegt
er það, að í Njáls sögu koma orðin:
„Er það mitt ráð“ svo oft fyrir, að
næstum má tala um málkæk, en í Þor-
gils sögu finnum við þau aðeins í
ræðu Þorvarðar Þórarinssonar.“
„En ef nokkur er sá hér, er það
veit á sig, að eigi vill berjast,“ segir
Þorvarður að Glæsibæ. Flosi segir
við bandamenn sína fyrir Njáls
brennu: „Vil ég það vita, hvort nokk-
ur er sá hér, að oss vilji eigi veita.“
„Vil ég nú þess biðja, að hver maður
Staðhœfing gegn staðhœfingu
syngi Pater noster þrem sinnum,“
segir Þorvarður að Glæsibæ. „Vil ég
nú þess biðja yður sonu mína,“ segir
Njáll Þorgeirsson á alþingi.
Þó telur Barði Grófarræðuna svo-
nefndu, sem Þorvarður flutti „í gróf“
nálægt Skjaldarvík, áður en hann
réðst að Þorgilsi skarða að Hrafna-
gili, merkilegasta í þessum efnum.
Ræðan er aðeins 127 orð og hljóðar
þannig: „Hér kemur að því, sem mælt
er, að hvert ker verði svo fullt, að yf-
ir gangi, og það er að segja, að ég
þoli ekki lengur, að Þorgils sitji yfir
sæmdum mínum,svo að ég leiti einsk-
is í. Vil ég yður kunnugt gera, að ég
ætla að ríða að Þorgilsi í nótt og
drepa hann, ef svo vill verða. Vil ég,
að menn geymi, ef fœri gefur á, að
bera þegar vopn á hann og vinna að
því ógrunsamlega, svo að hann kunni
eigi frá tíðindum að segja, því að þá
er allt sem unnið, ef hann er af ráð-
inn; meguð þér svo til œtla, að Þor-
gils er engi klekkingarmaður. Nú e/
nokkur er sá hér, er mér vill eigi
fylgja, segi hann til þessa nú.“
Undirstrikanir eru Barða, og hið
undirstrikaða eru hliðstæður við orð-
tök í Njálu: „Nú er svo orðið sem
mœlt er, að skamma stund verður
hönd höggvi fegin,“ segir í Njáls
sögu. „Vil ég yður það kunnugt
gera,“ segir Njáll. „Það vil ég yður
kunnugt gera,“ segir Flosi. „Svo hef-
ur saman borið fund okkarn, að þú
munt eigi kunna frá tíðindum að
205