Ský - 01.02.2007, Blaðsíða 36

36 ský
Hætti, en byrjaði aftur með
stæl
Guðrún, sem er bókmenntafræðingur að
mennt, kynntist skylmingaíþróttinni þegar
hún var 14 ára gömul en áhuginn og
ástundunin vex með árunum.
„Fljótlega eftir að ég byrjaði í
gagnfræðaskóla fór ég með tveimur vinkonum
mínum á byrjendanámskeið í skylmingum
sem við sáum auglýst í blöðunum. Áður hafði
ég prófað ýmsar íþróttir eins og fótbolta og
handbolta en staldraði stutt við. Einnig æfði
ég sund einn vetur og síðan badminton en
einhvern veginn virtust þessar íþróttir ekki
ná alveg til mín,“ segir Guðrún.
Skylmingarnar náðu strax til Guðrúnar
en um tíma tóku aðrir hlutir við. Veturinn
1998 tók hún upp hanskann að nýju og
hefur ekki lagt hann frá sér síðan.
„Okkur vinkonunum þóttu skylming-
arnar mjög spennandi íþrótt þó að við
þekktum hana lítið og við sáum svo
sannarlega ekki eftir að hafa prófað. Okkur
fannst mjög skemmtilegt að skylmast og
stunduðum íþróttina í tvö ár en síðan, eins
og gengur, vorum við með mörg járn í
eldinum og smátt og smátt tóku aðrir hlutir
að verða fyrirferðarmeiri og við hættum ein
af annarri. Ég saknaði alltaf skylminganna
svolítið og ákvað að byrja aftur fyrir níu
árum. Ég bjó að fyrri reynslu og fór strax
að æfa nokkuð ákveðið og gekk fljótlega
nokkuð vel. Ég varð síðan Íslandsmeistari
fyrst árið 2000 og Norðurlandameistari ári
eftir og þá varð nú ekki aftur snúið,“ útskýrir
Guðrún sem tók auk þess þátt í nokkrum
heimsbikarmótum og náði nokkrum sinnum
ágætum árangri. Hún varð til að mynda í 37.
sæti á slíku móti í Boston árið 2001 og lenti í
45. sæti á heimsmeistaramótinu ári síðar.
Íþrótt fyrir bæði kynin
Guðrún æfir skylmingar með höggsverði sem
má bæði stinga og höggva með. Skotmarkið
í höggsverðsskylmingum eru höfuð, hendur
og búkur allt niður að mitti.
„Það voru ekki margar stelpur í
skylmingum þegar ég byrjaði og stelpur
hafa löngum verið í minnihluta í íþróttinni.
Þetta er sem betur fer að breytast og í barna-
og unglingaflokkum hefur fjöldi stelpna
aukist. Nú eigum við margar efnilegar
skylmingastúlkur og að sjálfsögðu pilta líka.
Og það er gaman að sjá!
Þótt skylmingar þyki ef til vill vera
strákaíþrótt af einhverjum ástæðum er þetta
auðvitað íþrótt fyrir bæði kynin,“ útskýrir
Guðrún brosandi og segir jafnframt:
„Í skylmingum þarf maður bæði að vera
fljótur að hugsa og snöggur að framkvæma.
Um leið og maður verður að geta brugðist
við leik andstæðingsins þarf maður að fela
það sem maður ætlar að gera og reyna að fá
andstæðinginn til að gera það sem maður
vill. Skylmingar reyna bæði á huga og hönd,
það þarf styrk, liðleika og snerpu um leið og
nauðsynlegt er að hafa augun opin og hugsa
fyrir næstu skrefum í leiknum. En þessi
blanda af líkamlegri getu og taktískri hugsun
gerir skylmingar svo skemmtilegar. Auk þess
er þetta íþrótt með sögu og hefur yfir sér
einhvern tignarlegan blæ.“
Hefur farið mikið fram
Haustið 2003 fluttist Guðrún til Montreal
í Kanada þar sem sambýlismaður hennar
var að hefja nám. Hún nýtti tímann til að
klára lokaritgerð sína í bókmenntafræði við
Háskóla Íslands og hefur dvalið í Kanada á
veturna eftir það.
„Ég fór strax að æfa skylmingar hér í
Kanada og var svo heppin að Montreal
er besti staðurinn í Kanada til að æfa
skylmingar með höggsverði. Hér eru margir
bestu skylmingamenn landsins staðsettir.
Þetta nýja umhverfi hafði góð áhrif á
skylmingarnar hjá mér en hér eru fleiri
skylmingamenn en heima og hvatningin
meiri til að æfa vel og bæta sig. Mér gekk
ágætlega á mótum strax en fann frá upphafi
Óvenjuleg íþrótt
Gu›rún Jóhannsdóttir, til hægri, í alfljó›legri keppni.