Bókasafnið - 01.05.2013, Qupperneq 52

52
bókasafnið 37. árg. 2013
Eins og hjá fl eirum þá er svefnherbergið aðalvettvangur
bókalesturs hjá undirrituðum. Fyrir kemur að texti vekur upp
spennu, þannig að maður mætir nánast ósofi nn í vinnuna, en
yfi rleitt er þetta átakalaus tími, gleraugu sett upp og nokkrar
síður lesnar áður en svefninn sigrar. Svona gengur þetta kvöld
eftir kvöld. Bækurnar eru misáhugaverðar, eins og gengur.
Eins gaman og það nú er að detta niður í virkilega vel skrifaða
bók svo að vart verði lestur stöðvaður, þá er nú frekar sjald-
gæft að lenda í lífshættu við lestur. Það hefur nú samt hent
undirritaðan. Þau eru ófá skiptin sem ég hef brosað í kampinn
og hlegið lágt með sjálfum mér þegar hnyttilega er að orði
komist, en nokkrum sinnum á minni hálfrar aldar lestrarævi
hef ég fengið heiftarleg hlátursköst við lestur og það er ekkert
grín. Ég er þeim ósköpum gæddur að hlæja tiltölulega hljóð-
lausum hlátri með tilheyrandi hristingi. Standi hláturinn lengi
yfi r, endar hann í óstöðvandi hósta. Þá stendur nákomnum
ekki á sama. Þessi hláturstegund er ekki heppileg liggjandi
uppí rúmi og ég hef stundum verið hætt kominn. Ekki oft, en
samt vildi ég ekki hafa misst af þessum hættustundum. Nú er
alkunna að kímnigáfa er misjöfn milli manna, kynslóða og
jafnvel þjóða. Það sem einum fi nnst sniðugt fi nnst öðrum
ekki. Fyndnar kringumstæður krefj ast þess oft að bæði sjón
og heyrn eða mynd og hljóð þurfa að vera í lagi. Leikarar og
brandarakarlar/-kerlingar hafa ýmis trix og hjálpargögn upp í
erminni eins og svipbrigði, raddbeitingu og líkamstjáningu til
að framkalla bros og hlátur. Auðvelt er að blekkja og gabba
með kvikmynda- og hljóðtækni. En menn, sem einungis með
því að setja stafi á blað og geta með því kallað fram dillandi
hlátur, að ég tali ekki um hláturskast, hljóta að búa yfi r
snilligáfu. Í desember las ég mér til ánægju nokkur jólaljóð
eftir Þórð Helgason. Þau eru reyndar óútgefi n en höfundur var
svo vinsamlegur að prenta þau út fyrir okkur hjónin. Þórður
bregður upp alveg kostulegum myndum af jólahaldi í fáein-
um orðum.
SERÍA
Jólaserían steindauð eins og venjulega
og pabbi orðinn þúsund volta.
JÓL
Afi kemur með slaufu um hálsinn
eins og kisa.
KOMMI
Helvítis kommar alltaf segir amma
þegar afi situr fastur í kreppunni
og harðneitar að fara heim
nema hann fái að syngja
Fram þjáðir menn í þúsund löndum
kringum jólatréð.
Að lokum er sæst á Maístjörnuna
Ég gerði tilraun til að lesa ljóðin upphátt fyrir konuna mína,
en komst ekkert áleiðis fyrir hósta og andköfum. Þá rifj aði ég
upp fyrir sjálfum mér hvaða bækur eða bókakafl ar hefðu kall-
að fram viðlíka líkamsviðbrögð. Og niðurstaðan varð þessi
(með fyrirvara um gloppótt minni): Kafl ar úr skáldsögunni
Bækur og líf
Bókahlátur

  Kristján Sigurjónsson er fréttamaður á RÚV