Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.2009, Qupperneq 44

Fjölskyldumorðinginn Ronald Gene Simmons var fyrr-
verandi liðþjálfi í bandaríska flughernum. Um jólin 1987 myrti hann kerfis-
bundið fjórtán fjölskyldumeðlimi sína; sex dætur, þrjá syni, tvö barnabörn, einn
tengdason, eina tengdadóttur og eiginkonu.
En hann lét ekki þar við sitja og fleiri áttu eftir að falla í valinn. Um er að ræða
verstu fjöldamorð í sögu Arkansas í Bandaríkjunum
Lesið um fjölskyldumorðingjann í næsta helgarblaði DV.
Dregið um morð
Jimmy Nelson, tíu ára, var myrtur að undirlagi föður síns. Í félagi við tvær þjónustustúlkur skipulagði fað-
ir Jimmys morðið og drógu þremenningarnir strá til að ákveða hver ætti að koma drengnum fyrir kattar-
nef. Ástæðan fyrir morðinu var fjárskortur föðurins.
„Hæ, pabbi. Er ég of seinn í kvöld-
mat?“ hrópaði Jimmy Nelson, tíu
ára sonur Harveys Nelson. Dagur-
inn var 26. maí, 1939, og degi tek-
ið að halla. Jimmy hafði kvatt vini
sína á leiksvæði skólans og flýtt
sér heim.
Harvey Nelson átti og rak
þjóðvegaveitingastað í Waycross
í Georgíu-fylki í Bandaríkjun-
um. Veitingastaðurinn var í senn
dansstaður, bensínstöð og heimili
feðganna.
Harvey hristi höfuðið: „Nei,
sonur sæll. Þú kemur rétt mátu-
lega.“ Jimmy fór inn í borðstofu
þar sem búið var að setja mat-
inn á borðið. Verna Mae Fowler,
hugguleg átján ára þjónustustúlka
af veitingastað Harveys, hafði séð
um það. Verna Mae hafði ver-
ið Jimmy sem móðir síðan móðir
hans dó tveimur árum fyrr.
Síðasta kvöldmáltíðin
Á veröndinni sat faðir Jimmys
ásamt Vernu Mae og Mary Kent,
sem líkt og Verna Mae var átján
ára þjónustustúlka á veitingastað
Harveys.
Þegar Jimmy litli hafði lokið við
að snæða rölti hann út á verönd-
ina, tók hafnaboltahanskann sinn
og rölti niður þrepin.
Í sömu andrá var gripið þétt
um hálsinn á honum og hert að.
Drengurinn barðist um og reyndi
að gefa frá sér hljóð en handtak-
ið um háls hans kom í veg fyrir að
hann kæmi frá sér nokkru hljóði.
Skyndilega reið af eitt skot.
Banamaður hans sleppti honum
og Jimmy féll örendur á veröndina
eftir eitt skot í bakið.
Harmi sleginn faðir
Þegar lögreglan kom var búið að
bera líkið af Jimmy inn í húsið og
leggja það á sófa. Faðirinn kraup
harmi sleginn við hlið sófans. Þeg-
ar læknir hafði úrskurðað dreng-
inn látinn var farið með föður
hans inn í aðliggjandi herbergi og
hann spurður spjörunum úr.
Harvey reyndi að halda harm-
inum í skefjum og útskýrði hvernig
sonur hans hafði tekið skambyssu
út á veröndina með það fyrir aug-
um að þrífa hana, en skot hafi þá
hlaupið úr byssunni með þessum
hörmulegu afleiðingum.
Frásagnir Vernu Mae og Mary
voru á svipuðum nótum og þótt
smávægilegs ósamræmis gætti
var það talið eðlilegt því upplif-
un þriggja af sama atvikinu væri
aldrei sú sama.
Laus gegn tryggingu
En kviðdómarar voru ekki á því
að leggja trúnað á sögu vitnanna
og neituðu að úrskurða að um
slys hefði verið að ræða. Ákvörð-
un kviðdómara byggðist á tveimur
atriðum. Í fyrsta lagi fékk Jimmy
skotið í bakið, sem kviðdómurum
fannst undarlegt, og í öðru lagi
hafði Harvey barið veika eigin-
konu sína svo heiftarlega tveimur
árum fyrr að hún lést tveimur dög-
um síðar.
Fyrir það hafði Harvey verið
dæmdur til 20 ára fangelsisvistar,
en hafði áfrýjað dómnum og verið
sleppt gegn tryggingu.
Því fór svo að rannsóknarlög-
reglan þjarmaðai að vitnunum
þremur og hægt og bítandi varð
vart verulegs ósamræmis í frásögn-
um þeirra. Mánuði eftir morðið á
Jimmy brotnaði faðir hans saman
og gaf út játningu.
Ástæða morðsins
var líftrygging
Harvey upplýsti lögregluna um að
ástæðan fyrir morðinu hafi verið
900 dala líftrygging Jimmys. Hug-
myndin hafði fæðst þremur vikum
fyrr hjá Harvey og þjónustustúlk-
unum og höfðu þau dregið strá til
að ákvarða hver skyldi framkvæma
drápið.
Að sögn Harveys hafði Verna
Mae, sem hafði verið ástkona hans
í tvö ár, dregið stysta stráið og því
féll það í hennar hluta að bana
drengnum.
Fyrir sinn þátt átti Verna Mae að
fá notaða bifreið sem Harvey hafði
keypt fyrr það ár og ætlaði hann
einnig að greiða þá 90 dali sem enn
voru útistandandi á bílnum. Mary
Kent átti að fá 200 dali í sinn hlut.
Böndin berast að Harvey
Verna Mae viðurkenndi að hafa
haft hönd í bagga með áform-
in en neitaði að hafa komið ná-
lægt morðinu sjálfu. „Nelson hélt
á byssunni í hægri hendi og hélt
drengnum með þeirri vinstri. Þeg-
ar Jimmy reyndi að losna reið skot-
ið ur byssunni,“ sagði Verna Mae.
„Nei, nei, hún lýgur,“ mótmælti
Harvey. „Ég sagði stelpunum frá
byrjun að ég hvorki gæti né vildi
sjá um sjálft morðið,“ sagði Har-
vey.
Að lokum fór svo að Mary Kent
samdi við saksóknarann og bar
vitni gegn hinum tveimur. Hún
studdi frásögn Vernu Mae og eft-
ir tíu stunda bollaleggingar kvað
kviðdómur upp sektardóm yfir
Harvey Nelson og mæltist til þess
að honum yrði ekki auðsýnd misk-
unn. Hann var dæmdur til dauða
og var dómnum fullnægt 23. júní,
1939.
Verna Mae fékk lífstíðardóm,
en Mary var umbunað fyrir vitnis-
burð sinn og gekk út úr dómsaln-
um frjáls manneskja.
UmSjón: koLBEinn þoRStEinSSon, kolbeinn@dv.is
44 Föstudagur 9. október 2009 sakamál
Vesturröst
36 gr. kr. 1600. pk.
42 gr. kr. 1950. pk.
ÓDÝR HAGLASKOT
allt fyrir
skotveiðina
S é r v e r s l u n v e i ð i m a n n a - L a u g a r v e g 1 7 8 - S í m i : 5 5 1 6 7 7 0 - w w w. v e s t u r r o s t . i s
Drengurinn barðist um og reyndi að gefa frá
sér hljóð en handtakið um háls hans kom í veg
fyrir að hann kæmi frá sér nokkru hljóði.
Mary Kent (t.v.) og Verna Mae Verna
mae dró stysta stráið þegar dregið var
um hver skyldi myrða jimmy litla.
Harvey Nelson Veitingastaður
hans stóð höllum fæti og hann
ágirntist líftryggingu sonar síns.