Lögmannablaðið - 01.06.2010, Side 26

26 < LÖGMANNABLAÐIÐ – 2 / 2010
Umfjöllun
Þurfa lögmenn að líta í eigin barm?
Við þurfum öll
að líta í eigin
barm. Lögmenn
þurfa sérstaklega
að hafa í huga 2. mgr. 8. gr. siðareglna
LMFÍ: „Lögmanni ber að forðast að
samkenna sig skjól stæðingi sínum...“.
Á uppgangs tím unum voru of margir
lögmenn sem gleymdu því að þeir eru
„bara“ lög menn, heldur fóru þeir að
taka þátt í alls kyns viðskiptaævintýrum
með skjólstæðingunum. Ég tel að
margir lögmenn muni nú hugsa sig um
tvisvar áður en þeir fallast á að taka sæti
í stjórnum fyrirtækja umbjóðenda
sinna. Fram að hruni a.m.k. töldu menn
sér það heldur til tekna ef þeir voru
beðnir að taka sæti í stjórnum félaga.
Þetta mun án ef breytast. Ég held að
það verði algengara en áður að
lögmanns stofur muni setja sér mjög
strangar reglur um setu einstakra
lögmanna innan stofunnar í stjórnum
fyrirtækja. Það fylgir því áhætta að taka
sæti í stjórnum og lögmenn verða að
vera meira meðvitaðir um það.
Gleymdu því að vera „bara“ lögmenn
Þórunn Guðmundsdóttir hrl. hjá Lex lögmannsstofu
Lögmenn þurfa
alveg örugglega
að líta í eigin
barm. Lögmenn
voru ekki undan skildir í Veislunni miklu
þótt þeir stjórnuðu ekki veisluhöldunum.
Það talar auðvitað hver fyrir sig en
maður sér betur eftir á hversu mikilvægt
er að lögmenn átti sig á því, í mótlæti
og meðbyr, að þeir eiga helst ekki að
taka persónulega þátt í viðskiptum
samhliða lögmannsstörfum að sömu
málum. Við það missir maður hlutlægni
og dómgreind sem ætti annars að vera
það sem lögmenn hafa helst til málanna
að leggja.
Það leitar líka á hugann við svona
skrif að lögmenn ættu örugglega að
vera óhræddari við að segja skjól-
stæðingum sínum sannleikann ef
verkefni og viðskiptaákvarðanir eru á
mörkum þess löglega eða siðlega.
Lögmenn eiga ekki að gera lítið úr sér
með því að vera fáanlegir til að fela eða
hagræða sannleikanum, t.d. gagnvart
yfirvöldum, ef hagsmunir skjólstæðinga
þeirra standa til þess. Menn hafa
örugglega dansað á línunni þegar sem
mest gekk á.
Hrunið hafði mjög mikil áhrif á störf
margra lögmanna. Fjöldi lögmanna
vinnur nú að verkefnum sem eru miklu
flóknari og tímafrekari en áður. Ég held
að margir lögmenn myndu segja sögu
af miklu meiri samskiptum við erlenda
kollega. Tilefni þessa alls er auðvitað
dapurlegt en hvort sem okkur líkar
betur eða verr standa nú yfir nokkur
stærstu skiptamál sögunnar, og öll á
sama tíma á okkar litla landi. Ég held
að margir jafnvel skammist sín fyrir að
hafa mikið að gera þegar aðrar stéttir
stríða við mikinn samdrátt. Þess vegna
má búast við því að störf lögmanna
verði grandskoðuð með tilliti til faglegra
vinnubragða og kostnaðar. Ég held að
það sé mjög mikilvægt lögmenn gæti
hófsemi. Ég held að viðfangsefnin í
þessum frágangi séu nokkrum
númerum of stór fyrir lögmenn eins og
stjórnkerfið og dómstóla. Uppgjörið
mun því vafalaust taka langan tíma og
menn munu reka sig á ýmis horn.
Ég er ekki viss um að regluverkið sé
gallað um lögmenn, það er kannski
meira að menn þurfi alltaf að vera
vakandi fyrir því að fylgja reglunum.
Hagsmuna árekstrar koma til skjalanna
í meira mæli en áður og þar þarf
vafalaust að gera bragarbót hjá lög-
manns stofum.
Þótt það sé kannski utan dagskrár
þá má minnast á það í lokin að lög-
menn hafa verið frekar feimnir í
þjóðfélagsumræðunni. Tilefnin til að
leggja orð í belg eru þó fjölmörg að
manni finnst.
Þurfum að gæta hófsemi
Jóhannes Karl Sveinsson, hrl. hjá Landslögum
Þótt lögmenn hafi ekki verið tilgreindir sérstaklega í skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis
er vert að velta því fyrir sér hvort eitthvað í störfum þeirra hafi verið gagnrýnivert.
Lögmannablaðið fékk fjóra lögfræðinga til að tjá sig um það og hvaða áhrif þeir teldu
hrunið eiga eftir að hafa á lögmenn, regluverk um lögmenn og störf lögmanna.