Lögmannablaðið - 01.10.2015, Blaðsíða 18

18 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 03/15
Á LÉTTUM NÓTUM
Af Merði lögmanni
Það hafði gengið á ýmsu hjá Merði upp á síðkastið. Ævisögu hans, sem hann gaf út um síðustu
jól, hafði verið misjafnlega tekið og fengið heldur slæma dóma í Kiljunni þegar helstu
menningarvitar þjóðarinnar fjölluðu um hana. Salan hafði ennfremur verið undir væntingum en þó
bjargaði málum að stór pöntun vegna bókarinnar kom frá skrifstofu Hæstaréttar.
Ítrekaðar óskir Marðar um að komast að í skilanefnd, slitastjórn eða einni af fjórtán
nefndum ríkisstjórnarinnar sem störfuðu við að leysa gjaldeyrishöftin hafði öllum verið
hafnað, þótt hann hefði ítrekað boðist til að lækka þóknun sína og endað á að bjóðast til að
vinna fyrir algera lágmarksþóknun, 40 þús. krónur á tímann. En ekkert dugði til.
Hann hafði meira að segja ákveðið að endurnýja skráningu sína í Framsóknarflokkinn, ef svo
vildi til að hún hefði hugsanlega gleymst eða dottið út, enda hafði hann ekki verið skipaður í
svo mikið sem nefnd eða starfshóp árum saman. Mörður hafði ávallt litið á veru sína í flokknum
sem beinhörð viðskipti, þ.e. hann var flokksmaður gegn því að fá eitthvað í staðinn. En þegar
hann mætti á flokksskrifstofuna í lopapeysu og gúmmískóm til að falla inn í hópinn hélt fólkið
í afgreiðslunni hins vegar að hann væri vígreifur 101-hipster í mótmælahug og hringdi rakleitt
á lögregluna.
Mörður hafði því ákveðið að snúa sér að hótelbransanum. Þar virtist drjúpa smjör af hverju
strái og duglegt fólk geta gert það gott. Hann fór á stúfana og fann tilvalið húsnæði,
iðnaðarbil upp á Ártúnshöfða, sem hann fékk fyrir lítinn pening, og hófst handa. Fann notuð
rúm úr þrotabúi Rúm, rúm, rúm ehf. sem hann hafði verið skipaður skiptastjóri yfir árið
1997 og aldrei klárað skiptin þannig að þau voru enn í vörslu búsins. Svo hringdi hann út
iðnaðarmenn sem hann hafði unnið fyrir í gamla daga en aldrei fengið greitt, hótaði illvígum
innheimtuaðgerðum en félst svo á að leyfa þeim að vinna upp í skuldina.
Fljótlega varð gistiheimilið klárt, single bed á 100 evrur og double bed á 150 evrur.
Morgunmatur ekki innifalinn en Mörður skaust stundum út á bensínstöð á morgnana og keypti
samlokur með rækjusalati til að selja gestunum.
Til að bæta við viðskiptin bauð Mörður gestum í túra um svæðið. Hann gekk með þeim
um iðnaðarhverfin í kring, en þar sem hann talaði litla ensku, hafði hann leiðsögnina í
stikkorðastíl. „Very beautiful“, sagði hann og benti til hægri. „Amazing“ og benti svo til
vinstri.
Gestirnir létu sér vel líka. Einu sinni spurði einn gestanna Mörð út í Norðurljós og fannst
honum mikið til koma að gestirnir þekktu svona vel til hér í viðskiptalífinu og upplýsti svo
um að Jón Ásgeir hefði keypt Norðurljós á sínum tíma. „It was... very very good deal“.
Raunar gengu viðskiptin svo vel hjá Merði að fljótlega gat hann farið að huga að því að
selja fyrirtækið. Eftir að hann birti smáauglýsingu í Bændablaðinu þar sem hann auglýsti
gistiheimilið til sölu bárust ótal tilboð frá hinum og þessum sjóðum í eigu lífeyrissjóðanna.
Mörður tók sér góðan tíma til að yfirfara tilboðin, lesa smáa letrið og kynna sér efni þeirra
í þaula þar til hann loksins tók ákvörðun um hvaða tilboð yrði fyrir valinu.
Ákveðinn var undirskriftardagur og fór Mörður í gömlu fermingarfötin, sinnepsgula skyrtu og
setti upp drapplitað bindi. Horfði fullur aðdáunar á sjálfan sig í speglinum áður en hann gekk
út; businessmaður fram í fingur góma.
Þegar Mörður mætti til að skrifa undir og fá greitt, mætti hins vegar enginn frá sjóðnum.
Í ljós kom að sjóðurinn hafði verulegar áhyggjur af nýsettu viðskiptabanni Reykjavíkurborgar
á Ísrael þar sem langstærstur hluti gesta Marðar voru Ísraelsmenn, enda Mörður vel kynntur
í heimi síonista fyrir afgerandi málflutning varðandi málefni Palestínu. Viðskiptamódelið er
hrunið, útskýrði einhver smjörgreiddur sérfræðingurinn hjá sjóðnum fyrir Merði.
Aðgerðir borgarfulltrúanna hugumprúðu höfðu gert blómlegan rekstur Marðar að engu.
Það var því ekkert annað eftir að gera en að mæta á lögmannsstofuna á nýjan leik og byrja
að harka. Hann hringdi niður í héraðsdóm og sagðist ekki hafa fengið þrotabú svo árum skipti,
hvers konar mismunun væri eiginlega og hvort þetta færi nú allt til einhverra vildarvina.
Jú, svaraði vingjarnleg rödd í símann, allt opið í þeim efnum en gott væri að þú kláraðir
skiptin á Rúm, rúmum og rúmum ehf. áður en lengra er haldið.