Skírnir - 01.01.1961, Page 215
Skírnir Doktorsrit um Hómersþýðingar Sveinbj. Egilssonar 213
var hafin. Þótt hann þeysi því ekki yfir eigið brúarsmíði,
ríður hann samt eigin fáki yfir óðöl þeirra Hómers og Svein-
bjamar, hleypir úr hlaði, án þess hann viti til víss, hvert hann
eigi að stefna yfir þessar víðlendur, en rennir margt fallegt
skeiðið, þótt stundum taki vekringurinn víxlspor, og ekki er
síztur hlaðspretturinn.
I ritgerðinni rekur praeses m. a. feril þýðinganna og þró-
unarsögu, heldur þar áfram rannsóknum þeim, sem hann
hafði gert í heimaritgerð sinni til kandídatsprófs í íslenzkum
fræðum við Háskóla íslands vorið 1949. En einkum leitast
hann hér við að sýna fram á, hverjar séu aðal-uppspretturnar
að stíl Sveinbjarnar og í hverju séu fólgin helztu einkenni
stílsins.
III
Það mun vera mál margra, er samið hafa fræðirit hliðstæð
þessu, að erfitt sé að afla fanga, örðugra þó að vinza og vinna
úr efniviðnum, enn torgerðara að orða á réttan hátt það, sem
þeir vildu sagt hafa, en samt allra vandasamast að skipa
efninu niður, fella atriðin hvert að öðm, setja bókina saman.
Sitthvað má finna að öllum þessum þáttum hjá praesidi, sem
vonlegt er, og ekki sízt að hinum síðastnefndu, framsetningu
efnis og samsetningu ritsins. Vitanlega er þetta eitt lokaskeið-
ið í sköpunarsögu bókar, og ætti því fremur að tala um það
síðast en fyrst. En praeses hefur stundum endaskipti á allri
tímaröð, og ætla ég hér að fara að dæmi hans, þótt ég telji
það engan veginn til beztu fyrirmyndar.
Dæmi um þetta virðingarleysi höfundar fyrir tímatali er,
að hann segir — í góðum og fróðlegum kafla — frá kynnum
Islendinga af grísku fram á daga Sveinbjarnar (20—24), svo
eftir daga hans (24—25), en síðan frá lokum 18. aldar (Hóla-
vallarskóla) til Bessastaðaskóla (26—29). Kaflinn um ljóða-
þýðingar er á undan kaflanum um óbundnar þýðingar, þótt
Sveinbjörn byrjaði fyrr á lausamálsþýðingum (haustið 1819,
en á ljóðaþýðingum veturinn 1822—23). Innan hvors þess-
ara kafla byrjar praeses svo á allra eða einna yngstu þýðing-
unum, lokastigi þeirra (117, 148), en endar á byrjun þeirra.