Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1874, Síða 63

49
löltl á hvcrjiim slnð, ng legg eg svo fyrir, nð í liverri sókn, þóll fámenn sé, sén 2 með-
hjálparnr, en sén yfir 300 manns í sókninni, þá að rninsta kosti 3 ank forsöngvara, sé
hann ekki einnig meðhjálpari, og vilduð þér þóknanlega annast nm, að þetta skipulag
komist sem fyrst á í prófastsdæminu, og að preslarnir lilkynni yðr bæði, hverjir nú eru
meðhjálparar í sóknum þeirra og hverjum þeir kunna við að bæta, og eiga þeir að gefa
meðhjálpurunum erindisbréf, ef þeir óska þess; en skýrslu um nöfn og heimili allra þess-
ara heiðrsmanna óska eg að fá frá yðr á sínum tíma. Að endingu bið eg yðr að birta
öllum prestum yðar þetta bréf mitt, en þeir birti það aptr söfnuðum sínum.
Bref biskups (til allra prófasta).
Eplir ósk prófastsins í Árnessýslu og presta þar, hefi eg kastað upp hjálögðu formi
til erindisbréfs fyrir meðhjálpara, og bið eg yðr herra prófastr, að láta það berast milli
prestanna í yðar prófustsdæmi, svo að þeir geti haft það sér lil hliðsjónar og notað úr
því það sem þeim sýnist.
Erindisbref
fyrir N. ÍN. (il að vera meðhjálpari i N. sókn.
Eg N. N.
g j ö r i h e y r u m k u n n u g t: að eg með þessu bréfi mínu kýs N. N. fyrir meðhjálp-
ara minn f N. sókn, og skal hann trúlega gæta allra þeirra skyldna, sem lögin leggja
meðhjálpurum á herðar, og aðsloða mig að því leyti honum gelr borið í embætli mitiu
bæöi ulan kirkju og innan. Hann skal jafnan gæta þess, að alt fari reglulega fram í
kirkjunni bæði við messugjörð, barnaspurningar og hver önnur embættisverk, sem eg þarf
þar að vinna, og annast um hringingar, messuskrúða, sálmabækr og annað það, cr til
messugjörðarinnar heyrir, meðan á henni stendr, eptir minni fyrirsögn. Einnig skal hann
hal'a gætr á því, að á helgurn dögum sé engin óregla l'ramin fyrir eða eptir messu á
kirkjustaðnum, og tilkynna mér jafnskjótt, ef hann verðr var við eitthvað þess liáltar,
sem hann gelr ekki sjálfr afslýrt. Sömuleiðis skal hann af fretnsla megni vera mér hjálp-
legr til að viðhalda reglu og etla siðgæði í söfnuðinum, og tilkynna mér ef hann verðr
var við nokkurt hneyxli í sókninni. Eins og hann sjólfr á að vera öðruiri til góðrar fyr-
irtnyndar, eins ber honum og að vera mér hjálplegr f að kotna í veg fyrir drykkjuslark
og aðra óreglu á helgum dögum og endranær, bæta samlyndi hjóna og efla ungdómsins
uppfræðingu, og ætíð vera fús á að leggja það gott til, sem hann getr, þegar eg kveð
hann til ráðaneylis í kirkjulegum málefnum. Yflr höfuð á hann að sýna það í orði og
vcrki, að hann sé einhver hinn bezti og heiðvirðasti maðr í sókninni, og að hann fyrir þá
skuld sé af mér kallaðr til þessarar heiðrsslöðu í söfnuðinutn og svari lil þess.
Bref landsfiöfðingjans (til aiutmannsins yfir norbr- og austrunulæmmu).
Með heiðruðu bréíi 13. f. m. hafið þér herra amtmaðr tjáð mér ummæli þau, er eg
hafði beiðst, um þrætu þá, er gjörst heíir meðal Þorkelshóls og Sveinstaðahrepps í Húna-
vatnssýslu um framfærslu Magnúsar nokkurs Guðmundssonar, bónda á Auðunnarstöðutn, og
er krafa þorkelshólshrepps í ntáli þessu samkvæmt bréfi hreppstjórans 20. júlí 1867, að
Magnús verði dæmdr þurfamaðr Sveinstaðahrepps, og að hreppr þessi verði skyldaðr til
bæði að veita Magnúsi allan nauðsynlegan styrk fratnvegis og sötnuleiðis endrborga tor-
kelshólshreppi allan þann styrk, sem hann hingað til heíir veitt honum, og sem nú er
orðinn að upphæð alls 62 rd. 72 sk.
Málsaðilum ber saman um, að Magnús sé fæddr i Sveiuslaðahreppi, og kom á viunu-
50
23.oktbr.
1868.
57
19. apríl
1869.
5S
30sta
septbr.
1873.