Núkynslóð - 01.01.1968, Blaðsíða 63

Það er vænt af þér, sagði ókunnuga konan undir sæng-
inni.
Viltu náttpott, spurði konan.
Ég pissa aldrei á nóttinni, svaraði ókunnuga konan.
Góða nótt þá, sagði konan. Fer sæmilega um þig.
Hallaðu aftur, sagði ókunnuga konan.
Konan staldraði við f dyrunum.
Góð lykt er af rúmfötunum þítium, sagði ókunnuga konan.
Ég nota blákku, svaraði konan.
Konan beið mannsins Tganginum. Hún sagði honum að
tala hljóðlega, honum lægi hátt rómur. Þau hvísluðust á og
drengurinn hlustaði.
Hræddust er ég hún flýi um gluggann, sagði konan.
Taktu fötin og skóna, sagði maðurinn.
Gerðu það heldur. Þú sjálfur, sagðf konan.
Manneskjan yrði vfst skrýtin ef ég færi að ráðstafa
fötunum hennar, sagði maðurinn. Læstu.
Konan sneri lyklinum hægt \ skránni.
Hver er, spurði ókunnuga konan og tók \ húninn. Af
hverju er læst.
Konan laumaðist burt á tánum. Maðurinn kom og studdi
hana. Konan skalf.
Ráðist hún á mig, hvað þá, spurði konan.
Ég hem hana vfst, sagði maðurinn. Og færi hana f bönd.
Guð minn góður, stundi konan og tók f sig kjark.
Hún opnaði hurðina. ókunnuga konan hörfaði f rúmið.
Hún leit hryggum augum á konuna.
Ég læsti svo þú fengir einhvern frið, sagði konan.
Láttu þá vera læst, sagði ókunnuga konan.
Viltu ég taki fötin til handargagns, spurði konan. Ég
þarf líka að leggja fbrot af strákunum.
ókunnuga konan hagræddi sér og breiddi sængina yfir
andlitið.
Hún sefur ber, hvfslaði konan. Þeir ná engu taki á
henni.
Varla stekkur hún langt af annarri hæð, sagði maður-
inn.
En við vitlaus, hló konan taugaveikluðum hlátri.
Dyrabjallan hringdi part úr'jólasálmi. Konan bjó um
föt ókunnugu konunnar f böggli. Hún stakk inn f hann pakka
af hnetusúkkulaði. Konan fór til dyra og kveikti útiljósið.
Lögregluþjónarnir fengu ofbirtu f augun.
Góða kvöldið, sögðu þeir. Við komum að sækja stúlk-
una.
Ég veit um enga stúlku, sagði konan. Ég heyrði enga
lýsingu útvarpslaus.
Hik kom á lögregluþjónana og óeinkennisklædda mann-
inn að baki þeirra.
Okkur var vfsað á þetta hús gegnum sfma, sagði hann.
Við erum sfmalaus, svaraði konan.
Ég heyrði auglýsingu, sagði maðurinn. Vfst er hér
næturgestur.
Sæll vertu, sagði óeinkennisklæddi maðurinn.
Veizt þú nokkuð, spurði konan. Varla handtakið þið
mömmu ykkar.
Lögregluþjónarnir brostu kfminleitir.
Vertu hjá þeim og láttu þá gegna sínum skyldustörfum,
sagði maðurinn.
Manneskjan er hvar, sagði óeinkennisklæddi maðurinn.
Hún sefur, sagði maðurinn.
Þá er ráð að vekja, sögðu lögregluþjónarnir.
Ég náði fötunum, sagði konan. Hafið þið heimild til að
brjótast inn f einkahús. Þið stfgið ekkert fet yfir þröskuldinn.
Má ég líla á, sagði óeinkennisklæddi maðurinn. Komdu
með.
Lögregluþjónarnir gáðu til veðurs. Talsverður hópur
cafnaðist kringum lögreglubílinn og beið eftirvæntingarfullur
f sveimi haustflugna.
Hérna kemur matj,urinn minn hann vildi heilsauppá þig,
sagði konan.
Kveiktu, bað óeinkennisklæddi maðurinn. Hvemig lfsur.
Furðanlega, vældi ókunnuga konan. Ég sný öfugt við
rúmið mitt.
Konan skrúfaði peru f standlampann. óeinkennisklæddi
maðurinn hallaði sér yfir höfðalagið eins og læknir f sjúkra-
vitjun.
Hvemig líbur hér, spurði hann.
Slökktu, bað ókunnuga konan. Ljósið særir augun.
Stendur eitthvað mikið til, spurði ókujinuga konan.
Hún rauk upp með andfadum og horföi stóreygð á kon-
una.
Ég heyri undirgang, hélt hún áfram. Ég veit oft ekki
hvort mig dreymir.
Manstu ég var sótt f sfmann, spurði konan.
Já, svaraði ókunnuga konan og reis upp til hálfs.
Þetta er einhver önnur, sagði óeinkennisklæddi maður-
inn.
Líklega hefur hún drekkt sér, sagði lögregluþjónninn.
Konan hallaði aftur útihurðinni svo hiti héldist f húsinu.
Eigum við síban að sitja uppi með hana, spurði hún
manninn. Þessi hér segist hafa legið rúmföst, sagði konan
á eftir óeinkennisklædda mánninum.
Veikindin fykkur em varla einkennandi, hló maðurinn.
Fléttumar eru hérrei vanti þær, sagði konan og fór
eftir þeim.
Svona, sagði maðurinn. Annars verður þú tekin sjálf.
Konan kastaði fléttunum að óeinkennisklædda mannin-
um. Hann greip þær. Lögregluþjónamir litu hvor á annan.
Þeir gengu upp tröppumar.
Á að brjóta allt inni, spurði konan og stóð f dyrunum.
Fílefldir menn taka hana vfst án átaka, sagði maður-
inn.
Látið mig heldur lunka hana f föt, sagði konan.
Alveg vandræði ef svonalagað kemur fyrir, sagði mað-
urinn.
O maður sér sitt af hverju, sagði annar lögregluþjón-
anna.
Hinn leit á hann ásökunaraugum eins og hann hefði brot-
ið lögreglueið.
Farðu f, sagði konan. Slys henti bróður hans. Þú færð
ferð f Keflavík.
Mér líbur notalega hér, svaraði ókunnuga konan. Ég
er náttblind.
Náttblind f upphituðum bíl, spurði konan. Hertu þig
núna. Hann bÉ5ur.
ókunnuga konan vafði sænginni um sig og sneri sér að
vegg.
Jæja, sagði konan örlftið skipandi.
Ég verð eftir, sagði ókuhnuga konan. Þú leyfðir mér að
liggja.
Rauðir flekkir færðust f andlit konnunar. Hún tyllti sér
varlega á dfvanbrúnina og strauk handlegg ókunnugu konunnar.