Skagfirðingabók - 01.01.2002, Blaðsíða 9
ATHAFNASKÁLD í SKAGAFIRÐI
SIGURÐUR SIGFÚSSON HÚSASMÍÐAMEISTARI
Á SAUÐÁRKRÓKI
eftir ÁRNA GUNNARSSON frá Reykjum
Ætt og uppvöxtur Sigurðar Sigfússonar
Árið 1874, þann 23- júlí, fæddist á Hellulandi í Rípurhreppi
sveinbarn óskilgetið. Móðirin, Ingibjörg Bjarnadóttir vinnu-
kona á bænum, nefndi föður að barninu húsbónda sinn, Sigfús
bónda Pétursson, sem þá bjó þar ásamt fyrri konu sinni. Synj-
aði hann faðernisins með eiði, en móðirin unga færði drenginn
til skírnar, þar sem honum var gefið nafnið Sigfús og skrifaður
Hansson að þeirrar tíðar hætti.
Sigfús Pétursson var þekktur bóndi í Skagafirði um langan
aldur og oftast kenndur við bæinn Eyhildarholt, en þar bjó
hann lengst búskaparára sinna. Hann var greindur í besta lagi,
þótti harður til lundar og ekki fyrirlátssamur. Um hann segir
m.a. svo í Skagfirskum ceviskrám 1890-1910, I, bls. 254-256:
„Hann átti oft í málaþrasi og deilum fyrir sjálfan sig og aðra,
enda málafylgjumaður mikill og lögkænn. ... Hann var hesta-
maður mikill og tamningamaður, svo að af bar. Átti alltaf góða
hesta og ól þá manna best upp.... Hann var sýslunefndarmað-
ur fyrir Rípurhrepp 1877-83, hreppstjóri 1878-81 og gegndi
fleiri opinberum störfum, var einn af stofnendum búnaðar-
félagsins... tæpur meðalmaður vexti, en harðfylginn og snar-
menni, örlyndur og óvæginn, ef því var að skipta, en greiðvik-
inn og hjálpsamur við vini sína.“ Áþekka lýsingu af Sigfúsi
Péturssyni er að finnna í bók Ásgeirs Jónssonar frá Gottorp,
Horfnir góðhestar, fyrra bindi, en þar getur hann Sigfúsar sem
7