Litla tímaritið - 01.06.1929, Side 20

L 1 T L A T l M A R I T / O
Eg vona, aö hún verði sér aldrei falls
síns meðvitandi ... því að það væri
óþörf og árangurslaus þjáning, sé lífið
fram undan. .. .
A. G þýddi.
Alfrjálsi andi.
Ég mætti þér, alfrjálsi andi,
í ókunnu landi.
Þú komst eins og engill að ofan
í öreigakofann.
Ég vissi, að þú mundir vilja
vizkuna dylja.
En ég átti heimsmannsins hroka.
Hann varð að þoka.
Og þú sýtidir mér þína sali:
sólauðga dali.
Þar var ekki barist um bitann,
brauðið og hitann.
O, birztu nú, alfrjálsi andi,
á okkar landi.
J, H. G.
18