Helgarpósturinn - 13.03.1997, Blaðsíða 4

Helgarpósturinn - 13.03.1997, Blaðsíða 4
4 FIMMTUDAGUR13. MARS1997 Eimskipafélag íslands á tíu skip en aðeins tvö þeirra eru skráð hér á landi. Önnur sigla undir hentifána. Eitt er skráð á Kýpur, afgangurinn skráður á Antigua, eyju í Karabíska hafinu. Sam- kvæmt talsmanni Eim- skipafélagsins er ástæðan fyrir þessu að skráningargjöld eru mun ódýrari en hér á landi. Hann vildi þó taka fram að íslensk áhöfn væri á öllum skip- um i eigu Eimskips. Hvaö finnst þér um hentifánastefnu skipa- félaga Guðmundur Árni? Allir íslendingar þekkja þá Tvíhöfða- bræður Siguijón Kjartansson og Jón Gnarr, enda komu þeir eins og ferskur * andblær inn í grín- heiminn íslenska. Guðbjartur Finn- björnsson hitti þá fé- laga í París við Aust- urvöll einn kaldan veðurmorgun og drakk með þeim kaffi. Þeir félagar hafa í mörgu að snúast. Þeir eru að vinna að sjónvarpsþáttum fyrir Stöð tvö og í kvöld verða þeir með uppi- stand í Rósenberg- kjallaranum. Við erum mjög iæfleikarfldr menn íslensk skip undir þjóð- fána Antigua! „Almennt finnst mér þessi hentifánastefna skipafélaga býsna varhugaverð þróun,“ segir Guð- m u n d u r Árni Stef- ánsson, þingmaður og í sam- göngunefnd A1 þ i n g i s. „Að vísu er skorðuð við okkur inga, heldur er þessi henti- fánastefna vaxandi um allan heim. Mér fannst siáandi greinin hans Borgþórs Kjærnested sem birtist í Morgunblaðinu fyrir skömmu. Hann þekkir þessi mál vel og veit hvað hann er að segja. Dæmi af þessum toga, sem hann kemur með í grein sinni, hefur maður heyrt áður, þannig að ég _er þeirrar skoðunar að við ís- lendingar eigum að skrá skip hér heima þegar hægt er. Við búum auðvitað í fjöl- þjóðlegu umhverfi þegar að þessum hlutum kemur, þannig að lög hér heima geta ekki alveg sagt fyrir um fyrirkomulag þessara hluta. Þó svo að við settum okkur strangari reglur um þessi mál hér á landi væri senni- lega mjög lítið vandamál fyr- ir íslensk skipafélög að fara í kringum þau lög og gera út annars staðar frá. Þetta er þvf vandaverk og viðfangs- efni sem ætti í raun fremur að taka á á alþjóðlegum grundvelli en í einfaldri breytingu á lagatexta hér á landi. Þetta er hins vegar mál sem ég held að þyrfti að ræða miklum mun meira og ítarlegar. Þetta er ekki ein- göngu spurning um störf ís- lenskra farmanna, þótt ég skilji mjög vel áhyggjur þeirra af þróuninni. En elns og ég segi er þetta ekki ein- falt mál að eiga við. Mér finnst það eiga að vera al- gjör frumregla að á skipum íslenskra skipafélaga sé ís- lensk áhöfn. Allt annað á að vera undantekning frá þeirri reglu. Eftir því sem mér skilst eru aðeins tvö skip Eimskipafélagsins skráð hér á landi. Það finnst mér mjög ískyggileg og hættuleg þró- un og trúi því að ég sé ekki einn um það. Vandamálið er að hér er um fyrirtæki að ræða sem er frjálst að taka þær ákvarðanir sem það vill, en þetta er nú einu sinni óskabarn þjóðarinnar. En það er að því er virðist lítið hægt að gera í þessum mál- um. Ég hef að minnsta kosti ekki neina skyndllausn á þeim,“ segir Guðmundur Arnl að lokum. „Já, það er í kvöld Tvíhöfða- kvöldið," segir Jón. „Ha, nei það er ekki fyrr en annað kvöld,“ segir Siguijón og starir undrandi á Jón. „Ja, vinur minn, skilurðu, þótt viðtalið sé tekið núna þá verður það ekki birt fyrr en á morgun," segir Jón og horfir skilningsríkum augum á félaga sinn. „Það er nú samt skrýtið að segja í kvöld þegar skemmtunin er ekki fyrr en á morgun,“ segir Sigurjón, sár yf- ir að hafa ekki séð þetta fyrir sjálfur. Þetta er í annað sinn sem Tvíhöfði heldur svona „stand up“-skemmtun, sú fyrri var á Hótel Borg fyrir nokkrum mánuðum. „Fórstu á Tvíhöfða- kvöldið þá?“ spyr Jón undirrit- aðan, sem játti því. „Hvernig fannst þér?“ „Svona lala. Mér leiddist ekki, en ég bjóst við meiru frá ykkur.“ „Jæja, á þetta viðtal bara að vera einhverjar blammeringar," segir Sigurjón og horfir út um glugga Parísar- kaffis. Það er skítkalt úti. „Með þessu Hótels Borgar-kvöldi vor- um við að stokka upp pró- grammið og prófa nýjar leiðir í gríninu,“ segja þeir. Þeir segja nóg að gera í grínbransanum hjá sér og hafa meðal annars verið að skemmta í skólum og á árshátíðum. „Ekki tcila um árs- hátíðirnar," segir Sigurjón. „Við höfum skemmt á tveimur ömur- lUeðanmáls legum árshátíðum." „Við höfum neitað að skemmta á árshátíð- um eftir þessar tvær,“ segir Jón. „En við höfum verið svolít- ið í skólum og það er gaman. Við vorum til að mynda að skemmta á ísafirði um daginn og urðum veðurtepptir." „Já, veðurtepptir í tvö ár,“ segir Sig- urjón. „Fyrirgefðu, tvo daga, en þeir voru eins og tvö ár.“ Djók 2000, Rimahverfi... Hvernig hófst samstarfykk- ar?Þið eruð báðir úrHafnar- firði, grínbœnum, er það ekki? „Úr Hafnarfirði!?" segja þeir furðu lostnir. „Nei, það eru hin- ir þarna, hvað heita þeir, Halli og Laddi. Þeir eru úr Hafnar- firði. Neinei, við komum ekki nálægt Hafnarfirðinum.“ Jón viðurkennir þó að hafa komið í Hafnarfjörð og segist ekkert hafa upp á þann bæ að klaga. Sigurjón segist hafa búið lengi í Kópavogi og líkað það vel. „En við búum báðir í Grafarvogi, sem er næsti grínbær landsins. Þar verður haldið „Djók 2000, Rimahverfi“.“ Trúðar í eðli okkar Hvernig byrjaði þetta allt saman hjá ykkur? „Við erum báðir trúðar í eðli okkar og vorum að trúðast hvor í sínu horni. Svo fórum við að trúðast saman. Fyrst í út- varpinu á Rás tuö, svo í Sjón- varpinu. Síðan hefur leiðin legið upp á við. Stöð þrjú og nú á Stöð tvö. Eins og allir vita keypti Stöð tvö Stöð þrjú. Við vorum byrjaðir að gera þætti á Stöð þrjú ásamt Hilmi Snæ Guðna- syni og Benedikt Erlingssyni. Við vorum búnir að taka upp tvo þætti sem áttu að fara í loft- ið. Svo fóru þeir náttúrulega ekki í loftið, og gera það ekki fyrr en næsta vetur á Stöð tvö.“ Þannig að ekkert hefur breyst með þessa þœtti ykkar nema að nú verða þeir sýnd- ir á Stöð tvö? „Já.“ Oglœkkun launa? „Neinei, en það tók hins veg- ar þrjár vikur að fá það í gegn að lækka ekki í launum,“ segja þeir og hlæja. „Af hverju halda allir, að þegar við færum okkur yfir á Stöð tvö þá lækkum við í launum?" spyr Jón. „Jón Ólafs- son er góður kall og ekki allur þar sem hann er séður,“ segja þeir. „Hann fer ekki illa með grínista, enda spaugari sjálfur og þekkir þennan grínheim." Gætum orðið Hannes og Mörður eftir tíu ár Er grínið fullt starfhjá ykk- ur? „Já, frá síðastliðnu vori og búið að vera nóg að gera síðan þá.“ Ég var í föstu starfi en sagði því upp vegna þess að ég hafði svo mikið að gera í grín- inu,“ segir Jón. Eruð þið á réttri hillu í líf- inu? Er grínið framtíðar- vinna ykkar? „Við erum mjög fjölhæfir og hæfileikaríkir menn og það er margt annað sem við gætum hugsað okkur að gera. Við gæt- um alveg eins orðið Hannes og Mörður eftir tíu ár.“ „Við gæt- um unnið okkur upp í það,“ seg- ir Sigurjón og flissar. Nú hafa skemmtikraftar á borð við Gauja litla og Rad- íusbrœður verið að hasla sér völl á auglýsingamarkaðin- um, fyrir ágœtispening trú- lega. Eruð þið ekkert í þeim bransa? „Við höfum sagt nei við aug- lýsingum. Okkur hefur bara ekki verið boðin rétt upphæð fyrir það,“ segja þeir og hlæja. „Leikurðu í Radíusbræðr- um“?... Nú er aðeins eitt og hálft ár síðan þið hófuð grínferilinn og í dag eruð þið orðnir frœg- ir. Hvernig er sú tilfinning? „Eins og skáldið sagði: Þú spurðir mig um leyndarmál frægðarinnar, sem er að miklu leyti einsemd ein. Ég upplifi hana mikið í frægðinni," segir Jón og horfir döprum augum yf- ir kuldalegt fólkið sem þýtur framhjá glugganum. Einsemdin skín úr augum hans. „Annars kemur frægðin hér á íslandi út þannig að litlir krakkar veitast að manni á götu og kalla „Tví- höfði, Tvíhöfði“ eða „Leikurðu í Radíusbræðrum?“ segir Jón. „Það skemmtilegasta er að hitta fulla stráka sem slá á axlir manns og horfa í augun á manni og segja: „Haltu áfram að vera fyndinn." Það finnst mér mest um vert,“ segir Jón og hlær. Nú fóru rafhlöður í segul- bandi blaðamanns að dofna þannig að undirritaður heyrði ekki gjörla hvað þeir Tvíhöfða- menn sögðu. Að minnsta kosti fór viðtalið að taka á sig alvöru- blæ og menn fóru að ræða um hina dýpri upplifun á gríni, Spaugstofumenn, Radíusbræð- ur og hvað það er mikilvægt að vera öðruvísi og ekki selja sál sína markaðinum. Allt mjög at- hyglisvert og þeir félagar höfðu mjög ákveðnar skoðanir á öðr- um mönnum í grínbransanum, en því miður heyrist varla neitt lengur á segulbandinu og því verður þetta ekki lengra. Þeim sem vilja heyra meira er bent á Tvíhöfðakvöldið í kvöld í Rós- enbergkjallaranum. Jón Arnar Magnússon er fyrir löngu kominn í hóp þeirra íslendinga sem með réttu mættu kallast stjörnur. Frægðarsól hans hefur trúlega aldrei verið hærra á himni en einmitt núna eftir að hann náði þriðja sætinu í sjö- þraut á heimsmeistaramóti innanhúss í frjálsum íþróttum í vikunni. Verðlaunaféð var um sex hundruð þúsund krónur. Hvað á svo að gera við þessa peninga Jón? „Ég er nú ekki búinn að fá þann pening og efast um að ég fái hann nokkurn tímann. En ég myndi trúlega nota hann í að borga skuldir. Það er nóg af þeim.“ Hvaða listamaður hefur haft mest áhrifú þig? Nohh. (Hlátur.) Nú fórstu alveg með mig. Tónlistarlega séð hef ég verið hrifn- astur af Dvorák. Ertu kannski með vasadiskó þegar þú hleypur? Nei, en stundum þegar ég keppi er ég með ferðageislaspilara og hlusta á þyngra efni. Hvaða stjórnmálamaður lifandi eða látinn er í mestu uppáhaldi hjá þér? Ég er trúlega sá ópólitískasti sem uppi hefur verið. Fólk sem þekkir mig myndi trúlega hlæja ef ég reyndi að svara þess- ari spurningu á annan hátt. Hvaða skáldsagnapersónu vildirðu helst líkjast? Ég var alltaf mjög hrifinn af Tarsan í gamla daga. Það var mikil spenna þegar maður las Tarsan-bækurnar. Hvaða persóna mannkynssögunn- ar vildirðu helst hafa verið? Það er nú það. (Þögn.) Það hefði verið gaman að komast til tunglsins og vera Neil Armstrong geimfari. Ef þú fengir að lifa lífinu aftur myndirðu þá breyta einhverju? Ég hefði farið að æfa fyrr. Hver er merkilegasti atburður sem þú hefur upplifað? Þ,að var þegar kærastan mín ól mér son. Hver er merkilegasti atburðurinn sem þú eetlar að upplifa? Að komast aftur á Ólympíuleikana. Það væri líka gaman að ná verðlaunum í það sinn. Hvaða atburður, verk eða mann- eskja hefur mótað lífsviðhorf þitt framar öðru? Kærastan mín, Hulda Ingibjörg Skúla- dóttir. Efþú œttir kost á að breyta einu at- riði í þjóðfélaginu eða umhverfinu, hvað yrði fyrir valinu? Að bæta laun þeirra lægstlaunuðu. Sérðu eitthvað sem ógnar samfélag- inu öðru fremur? Stjórnleysi. Mottó? Vera maður sjálfur og vera hreinn og beinn.

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/286

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.