Morgunblaðið - 06.07.2012, Blaðsíða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 2012
✝ Dagbjört Unn-ur Guttorms-
dóttir fæddist á
Svínafelli í Hjalta-
staðaþinghá 12.
mars 1925. Hún
andaðist á Heil-
brigðisstofnun
Austurlands í Nes-
kaupstað 27. júní
2012.
Foreldrar henn-
ar voru Guttormur
Sigri Jónasson frá Ásgríms-
stöðum, f. 12.10. 1896, d. 12.3.
1962 og Jóhanna Magnúsdóttir
frá Hrollaugsstöðum, f. 29.8.
1893, d. 28.5. 1949. Systkini
Unnar eru Magnús, f. 9.6. 1916,
d. 3.7. 1975, Sólveig, f. 28.5.
1927, d. 7.1. 2012, Gunnar Að-
ólf, f. 3.4. 1929 og Aðalborg, f.
6.4.1933.
Eiginmaður Unnar var Krist-
inn Guðmundsson, f. 24.1. 1920,
d. 17.3. 2009. Þau gengu í hjóna-
band 17. ágúst 1955. Foreldrar
hans voru Guðmundur Eyjólfs-
son, f. 20.9. 1889, d. 2.9. 1975 og
Þórunn Jónsdóttir, f. 5.9. 1888,
d. 26.11. 1956. Börn Kristins og
Unnar eru: 1) Smári, f. 24.3.
1952, maki Kolbrún Kjart-
ansdóttir, f. 24.7. 1953. Börn
þeirra: a) Þór Fjalar, f. 5.5.
17.12. 1958. Dætur þeirra: a)
Berglind, f. 6.8. 1977, maki Örv-
ar Geir Friðriksson, f. 18.7.
1976, b) Vordís, f. 4.5. 1990,
maki Stefán Smári Jónsson, f.
14.5. 1988, c) Dagbjört, f.
12.7.1993, maki Matthías Tim
Sigurðarson Rühl, f. 3.2. 1992
og d) Vigdís Heiðbrá, f. 20.6.
1996.
Dagbjört Unnur fæddist að
Svínafelli í Hjaltastaðaþinghá
og ólst þar upp hjá foreldrum
sínum ásamt þremur systkinum
og afa og ömmu, sem naut
skammt við, en elsti bróðirinn,
Magnús, bjó hjá ömmu og afa að
Hrollaugsstöðum. Hún varð
snemma að taka ábyrgð á sér og
sínum. Þegar hún var tólf ára
og yngsta systkinið fjögurra ára
veiktist móðir hennar alvarlega,
lamaðist í fótum og var sjúk-
lingur upp frá því. Eftir þetta
tók hún um tíma að miklu leyti
við umsjón heimilisins ásamt
Sólveigu systur sinni. 18 ára fór
hún til náms í Húsmæðraskóla
Reykjavíkur, en að því loknu
sótti hún ýmis námskeið, m.a. í
dönsku og ensku, hjá málaskól-
anum Mími. Hún bjó 11 ár í
Reykjavík og vann lengst af á
Vefnaðarstofu Karólínu Guð-
mundstóttur, fyrst sem mat-
ráðskona og síðan vefari. 1954
fluttist hún að Þvottá og giftist
Kristni Guðmundssyni og var
þar húsfreyja upp frá því.
Dagbjört Unnur verður jarð-
sungin frá Djúpavogskirkju í
dag. 6. júlí 2012, kl. 14.
1973, b) Unnar
Logi, 26.5. 1979 og
c) Lóa Björk f. 17.7.
1983. 2) Hanna, f.
31.3. 1955, maki
Björn Jónsson, f.
27.12. 1946. Börn
þeirra: a) Guðjón
Hrannar, f. 21.9.
1975, b) Harpa, f.
22.12. 1977, synir
hennar eru Bene-
dikt Björn, f. 19.7.
2001 og Kristinn Freyr,
3.9.2004, c) Sigurborg Unnur, f.
6.11. 1978, maki Kristgeir Krist-
insson, f. 24.11. 1978, börn
þeirra eru Anita Sif, f. 9.7. 1997,
Árni Snær, f. 23.11. 1998, Mó-
nika Rán, f. 6.1. 2005, Hanna
Líf, f. 23.9. 2010 og Guðjón
Kristinn, f. 13.12. 2011, og d)
Hafrún, 22.1. 1994. 3) Þóra, f.
7.4. 1956, d. 19.1. 2007, maki
Kári Alfreðsson, f. 12.10. 1956.
Synir þeirra: a) Hlynur, f. 17.12.
1977 og b) Bjarki, f. 28.12. 1981,
maki Helga Rós Sveinsdóttir, f.
22.7. 1977, börn þeirra eru
Amalía Petra, f. 22.1. 1995,
Gabríel Tandri, f. 11.2. 2002,
Sveinn Tristan, f. 12.12. 2003 og
Kristel Björk, f. 11.4. 2005. 4)
Guðmundur, f. 12.12. 1957,
maki Hafdís Gunnarsdóttir, f.
Mikið umrót var í heiminum á
mótunarárum mömmu. Hún var
fimm ára þegar heimskreppan
hófst, 15 ára þegar Ísland var
hertekið og 20 ára þegar seinni
heimsstyrjöldinni lauk. 19 ára
var mamma á Þingvöllum þegar
íslenski fáninn var dreginn að
húni í fyrsta skipti. Þegar hún
fór til náms og starfa í Reykjavík
18 ára gömul var borgin herset-
in, í örum vexti og með fjöl-
breyttu mannlífi. Úr þessum
margþættu áhrifum samtímans
skapaði hún sinn trausta hug-
myndaheim.
Á vefnaðarstofu Karólínu
starfaði mamma í rúm 10 ár. Þar
vann góð vinkona að austan, Est-
er Sveinsdóttir frá Jórvík. Á
stofunni var samheldinn
skemmtilegur hópur og margir
tengdust þar lífstíðarvináttu-
böndum. Karólína og mamma
voru miklar vinkonur meðan
báðar lifðu.
Það var vel undirbúin ung
kona sem kom í sveitina og varð
húsfreyja á Þvottá 1954.
Næstu ár liðu hratt við miklar
annir. Börnin urðu fjögur og
lengst af voru sjö í heimili því
föðurafi, Guðmundur Eyjólfsson,
bjó hjá okkur. Önn dagsins snér-
ist um barnauppeldi, matar-
vinnslu, matreiðslu og fatasaum.
Það var skýr verkaskipting hjá
foreldrum okkar, pabbi sá um
útiverkin og mamma um inni-
verkin. Hún gekk þó líka til úti-
verka á annatímum eins og í
sauðburði, heyskap, smölun og
réttum. Mamma var mikil fag-
manneskja og vandaði allt sem
hún tók sér fyrir hendur. Það
sást í fjölbreyttu mataræði og
fallegum vönduðum flíkum sem
börnin klæddust. Hún var alltaf
með eitthvað á prjónunum og á
efri árum saumaði hún glæsileg
bútasaumsteppi og gaf barna- og
barnabörnum. Þetta eru þeim
dýrmætir munir sem verða ætt-
argripir.
Á búskaparárunum voru
vinnudagar oft langir og frídagar
fáir. Lítið var um ferðalög, en á
seinni hluta ævinnar ferðuðust
foreldrar okkar töluvert innan-
lands og fóru einu sinni til Norð-
urlanda. Mamma heimsótti líka
ættingja í Bandaríkjunum.
Við áttum ómetanleg uppvaxt-
arár. Samskiptin á heimilinu
voru náin og örvandi. Uppeldið
var kærleiksríkt og leiðbeinandi,
fáar stífar reglur, en áhersla á
sjálfsaga, heiðarleika og góða ís-
lensku.
Mamma varð fyrir áföllum í
lífinu, eins og ástvinamissi, en
tókst á við þau af æðruleysi og
styrk. Hún var trúuð, lífsglöð,
heilsteypt og smekkvís kona sem
hafði jákvæð áhrif á alla sem
henni kynntust. Hún hafði skýra
sýn á þjóðmálin og trúði að hver
væri sinnar gæfu smiður, en
styðja bæri lítilmagnann.
Mamma var gjafmild, en fór vel
með.
Aðdáun og áhugi á lífinu og
tilverunni var einlægur, hún var
fróð um blóm jarðar og fugla
himinsins. Stofublómin voru
mörg og falleg, en utandyra var
fengist við blóma- og trjárækt,
en líka fylgst með búskap mar-
íuerlunnar. Mannlíf í sveit og
borg var henni hugleikið og var
hún á heimavelli í sveitinni, sem
og miðbæ Reykjavíkur.
Eftir að börnin fluttu að heim-
an og eignuðust fjölskyldur
komu barnabörnin og dvöldu hjá
afa og ömmu á sumrin. Þau tala
um að það hafi verið svo gott að
vera hjá ömmu, hún kenndi þeim
svo margt og var alltaf í góðu
skapi.
Á kveðjustund er ljúft að
þakka þá gæfu að hafa átt for-
eldra sem veittu gott veganesti
og dyggan stuðning í baráttu
lífsins.
Guðmundur, Hanna
og Smári.
Það var mikið áfall að fá þær
fréttir að amma væri farin frá
okkur, hún kvaddi svo snöggt og
svo óvænt. Ég á svo margar
minningar um ömmu. Ég var svo
heppin að fá að alast upp með
ömmu og afa á heimilinu, ásamt
pabba og mömmu. Amma hafði
alltaf tíma fyrir mig og mitt
spurningaflóð, hvort sem hún
var við handavinnu eða við heim-
ilisstörf. Við spjölluðum saman
um allt milli himins og jarðar, en
amma átti svör við öllu. Amma
var lífsglöð og léttlynd kona og
það var alltaf stutt í hláturinn.
Einkennislitur hennar var lilla-
blár og fataskápurinn var fullur
af fötum í öllum mögulegum af-
brigðum af þeim lit. Ef mann
langaði að færa henni slæðu eða
skartgrip þurfti maður að hugsa
hvort það tónaði ekki örugglega
við lillablátt.
Amma var mikið náttúrubarn.
Ég man eftir okkur saman í
göngutúrum þegar ég var lítil
þar sem hún sagði mér hvað öll
blóm hétu sem urðu á vegi okkar
og hvaða fugl ætti hvaða hljóð.
Hún naut þess að fylgjast með
fuglalífi í garðinum sínum. Hún
átti mörg blóm og hugsaði vel
um þau. Elsta blómið sagði hún
vera þrjátíu ára gamalt. Garð-
urinn hennar var stór og eyddi
hún mestum parti sumars við að
nostra við hann.
Á veturna tók svo handavinn-
an við, en hún var alltaf með
nokkur handavinnuverkefni í
gangi í einu. Hún heklaði, prjón-
aði, saumaði út og saumaði svo
t.d. bútasaumsteppi fyrir ömmu
og langömmubörn.
Eftir að ég flutti í burtu var
samband okkar ömmu alltaf gott
og náið. Þó rúm hálf öld skildi
okkur að í árum, gátum við talað
um allt. Hún var dugleg að
hringja og við gátum gleymt
okkur í samræðum, oft vissi
maður ekki af fyrr en við vorum
kannski búnar að spjalla saman í
eina til tvær klukkustundir.
Amma hafði áhuga á og gat sett
sig inn í allt sem ég hafði að
segja.
Amma var hreinskilin og sagði
sína skoðun á flestu. Stundum
fannst manni hún kannski jafn-
vel óþarflega hreinskilin. Hún
gagnrýndi þó ekki nema draga
helst fram einhverja ljósa
punkta líka. Hún lá heldur ekki á
hrósunum, hrósin voru alltaf ein-
læg og það streymdi frá henni
svo mikil hlýja og umhyggja.
Amma hafði gaman af börnum
og dýrum, fannst gaman að
fylgjast með ömmubörnum og
langömmubörnum, gjarnan úr
smá fjarlægð og blikkaði mann
kímin þegar þau sögðu eða gerðu
eitthvað spekingslegt og fyndið.
Blikkið notaði hún líka þegar
hún sagði eitthvað beinskeytt og
kaldhæðið, svona svo maður vissi
að henni væri ekki alvara, alla
vega ekki mikil.
Amma var alla tíð mjög
heilsuhraust og varð sjaldan
misdægurt. Hún bjó áfram
heima á Þvottá eftir að afi dó og
sá um sig sjálf fram á síðasta
dag, alveg eins og hún vildi hafa
það. Einhvern tímann sagði
amma við mig að maður ætti
ekki að verða reiður þegar heils-
an færi að gefa sig á efri árum,
heldur ætti maður bara að þakka
fyrir að hafa fengið að vera
hérna svona lengi.
Ég trúi því enn varla að hún
sé farin. Amma var alveg einstök
kona og ég er svo þakklát fyrir
að hafa átt hana að.
Elsku besta amma mín, mig
vantar svo eitt ömmuknús núna.
Nú ertu komin til afa, sem þú
saknaðir svo mikið. Takk fyrir
allt.
Þín ömmustelpa,
Berglind.
Dagbjört Unnur
Guttormsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Undir háu hamrabelti
höfði drúpir lítil rós.
Þráir lífsins vængja víddir
vorsins yl og sólarljós.
Ég held ég skynji hug þinn allan
hjartasláttinn rósin mín.
Er kristalstærir daggardropar
drúpa milt á blöðin þín.
Æsku minnar leiðir lágu
lengi vel um þennan stað,
krjúpa niður kyssa blómið
hversu dýrðlegt fannst mér það.
Finna hjá þér ást og unað
yndislega rósin mín.
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Guðmundur G. Halldórsson)
Takk fyrir allt elsku
amma, við munum aldrei
gleyma þér.
Sigurborg, Harpa, Guð-
jón, Hafrún og Aníta Sif.
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Hermann Jónasson
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HEIÐUR JÚLÍUSDÓTTIR,
Víðilundi 24,
Akureyri,
lést þriðjudaginn 3. júlí að Hlíð, dvalar- og
hjúkrunarheimili Akureyrar.
Alda Sigurveig Sigurðardóttir, Kristján Gunnarsson,
Ægir Sigurðsson, Alma Vestmann,
Ásvaldur Sigurðsson, Kolfinna Þorfinnsdóttir,
Herdís Júlía Sigurðardóttir, Viggo Reinert,
Karl Heiðar Sigurðsson, Hólmfríður Jóhannsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
✝
Elsku mamma mín,
MARGRÉT SIGRÍÐUR ÁRNADÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Garðarsbraut 62,
Húsavík,
lést föstudaginn 29. júní.
Útför verður frá Húsavíkurkirkju mánudaginn
9. júlí kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hinnar látnu er bent á
Heilbrigðisstofnun Þingeyinga.
Hanna Björg Guðmundsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
VALGERÐUR GUÐLAUGSDÓTTIR
frá Seyðisfirði,
áður til heimilis að Smáraflöt 16,
Garðabæ,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í
Hafnarfirði aðfaranótt mánudagsins 2. júlí.
Ásdís Bernburg,
Herdís Rut Hallgrímsdóttir, Grétar Guðmundsson,
Hallgrímur S. Hallgrímsson, Helga S.L. Bachmann,
Óli Svavar Hallgrímsson, Halldóra Gyða Matthíasdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, systir,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRDÍS (STELLA) BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Norðurbrú 5,
Garðabæ,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
miðvikudaginn 4. júlí.
Útförin verður auglýst síðar.
Sigurður Þorsteinsson,
Ragnheiður Benediktsdóttir,
Brynjólfur Sigurðsson, Hrafnhildur Hlöðversdóttir,
Steinunn Guðmundína Sigurðardóttir, Ásgeir Einarsson,
Ruth Sigurðardóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Hrefna Sigurðardóttir, Baldur Baldursson,
barnabörn og barnabarnabörn.✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HRAFNHILDUR SVANDÍS
ÞORGEIRSDÓTTIR,
andaðist á Landspítala Landakoti fimmtu-
daginn 21. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Okkar bestu þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýju.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þorgeir B. Vestmann,
Hjördís B. Vestmann,
Svandís B. Vestmann.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐRÚN I. EYJÓLFSDÓTTIR,
Gullsmára 7,
Kópavogi,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 5. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Karl Gunnarsson,
Ingólfur Karlsson, Gerður Helga Jónsdóttir,
Hulda Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg sambýliskona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, dóttir og amma,
AAGOT EMILSDÓTTIR,
Vestur-Sámsstöðum,
Fljótshlíð,
lést miðvikudaginn 27. júní.
Útförin fer fram frá Garðakirkju miðviku-
daginn 11. júlí kl. 11.00.
Árni Þorsteinn Sigurðsson,
Ágústa Ingþórsdóttir, Kristján Ásgeirsson,
Ólafur Ingþórsson, Kristín Stefánsdóttir,
Emilía Guðmundsdóttir, Gústav Smári Guðmundsson,
Ágústa Árnadóttir
og barnabörn.