Þjóðlíf - 01.05.1986, Side 28

Er þetta
ekki
okkar
^^rðttdl ■ Síöastliðiösumarkomstafstaðkvitturumað
sameina ætti fiskvinnslufyrirtækin á Granda í Reykja-
vík, Bæjarútgerðina og ísbjörninn. Óhugur fór um
fólkið í fiskiðjuveri BÚR. Því datt strax í hug að flytja
ætti það yfir í ísbjörninn.
Óvissan var óþolandi svo borgarstjóri var kallaður
á fund í matartíma. Fólk vildi frekar heyra dóm af
vörum hans en lesa í blöðum hvað yrði um fyrirtækið.
Davíð Oddsson sagðist vilja að áfram yrði rekin
blómleg útgerð í Reykjavík, en til þess yrði að gera
rekstrarlegar breytingar á stærstu fyrirtækjunum. Við
hlytum að sjá, að borgarsjóður gæti ekki lengur greitt
tæpar 13 þúsund krónur á mánuði með hverjum
starfsmanni BÚR, eins og gert hefði verið undanfarin
ár. Það er erfitt að vera verkamður og sitja undir
slíkum málflutningi þegar maður fær ekki nema rúm-
lega þessa upphæð í grunnlaun. Skaparframleiðsla
okkar eintómar skuldir? Eigum við að svara fyrir
slælega stjórnun eða efnahagsstefnu ríkisstjórnar-
innar? Hvaðan koma þessar skuldir annars?
Að ræðu borgarstjóra lokinni var brýnt fyrir fólki að
ef það vildi spyrja, yrðu það að vera málefnalegar
spurningar.
Hvernig á fólk, sem nýbúið er að heyra að það
vinni varla fyrir kaupinu sínu, að orða spurningu sem
borgarstjóra finnst málefnaleg? Það langar auðvitað
mest til að öskra eða gefst algjörlega upp fyrir því
valdi sem yfir því drottnar. Það er það versta.
En örfáir klóruðu í bakkann, spurðu til dæmis:
„Fyrst verið er að efla útgerð í borginni, er þá ekki
hentugra að sameina okkur Hraðfrystistöðinni sem
er hér við hliðina?" og: „Hver er að bjarga hverjum,
Ingvarsbræður BÚR eða BÚR Ingvarsbræðrum?"
Þessar spurningar taldi borgarstjórinn í Reykjavík
ekki málefnalegar. Hann varð reiður, sagðist ekki
svara svona skítkasti.
Niðurstaða fundarins létti hins vegar á spennunni:
Eftlr Elfsabeti Þorgeirsdóttur Hvað svo sem gert yrði til að hagræða rekstrinum,
28 ÞJÓÐLlF