Spássían - 2012, Blaðsíða 41

41
Cameron virði þessa hugmynd,
að minnsta kosti falla hreyfingar
dansaranna sérlega vel að allri
tónlistinni. Cameron tekst í verki
sínu að tefla saman ólíkum stílum
á ögrandi hátt og tvinna þá saman.
Hann þekkir greinilega vel þær
listrænu hugmyndir sem hann
leikur sér með en í staðinn fyrir að
taka þær hátíðlega og fylgja þeim í
blindni gerir hann góðlátlegt grín
að heilagleika þeirra. Þar með
opinberar hann áhrif Dadaisma og
Marcel Duchamp á sköpun sína.
 Dadaismi snýst meira um
viðhorf til lista og listsköpunar en
ákveðinn listrænan stíl. Dada var
í raun hugsuð sem „ekki-list“ þar
sem merking verka var eingöngu
háð túlkun áhorfandans. Dadaistar
afneituðu hefðbundnum leiðum í
listsköpun en sóttu í aðferðir eins
og klippimyndir. Þetta voru bæði
collage, þar sem myndverk eru
sköpuð með því að klippa og líma
alls kyns ólík efni eins og pappír,
tau og jafnvel sælgætisbréf, og
photomontage, þar sem myndum
eða myndhlutum er blandað
saman og raðað niður þannig að úr
verði ný heildarmynd. Þeir lögðu
áherslu á hvatvísi og tilviljanir sem
leið til listsköpunar og samvinnu
listamanna. Marcel Duchamp var
franskur listamaður sem meðal
annars hefur verið bendlaður við
Dadaisma. Duchamp var afburða
teiknari og vann einnig ungur að
málun en leitaði seinna eigin leiða
í sköpun. Hann hefur verið kallaður
faðir nútímalistarinnar og hafði
sterk áhrif á popplistamenn eins
og Andy Warhol. Það sem var ekki
síst áhugavert við list Duchamps
var að hann tók húmor opnum
örmum sem fagurfræðilegum þætti
í listsköpun og gaf áhorfandanum
tækifæri á að nota ímyndunaraflið
og eigin vitsmuni til að túlka list en
ekki aðeins sjónræna skynjun. Ekki
var allt sem sýndist í sköpun hans
þannig að listaverkin gáfu ákveðna
hluti í skyn án þess þó að sýna þá.
 Dansverkið It is not a metaphor
var lítið verk sem lét ekki mikið
yfir sér en skildi eftir löngun til að
kafa dýpra í listrænan veruleika
þess. Eitthvað við það vakti áhuga
á að sjá það aftur og aftur á nýjum
forsendum í hvert skipti en þetta
eitthvað vakti líka upp þanka um
það hvort hægt væri að þróa verkið
áfram svo að það yrði dýpra á sinn
marglaga hátt.
HEIMILDIR
Banes, Sally, Writing Dancing
in the Age of Postmodernism,
Hanover, Wesleyan University
Press, 1994.
„Dada“, Encyclopædia
Britannica, 2012, sótt 18.
október 2012 af http://www.
britannica.com/EBchecked/
topic/149499/Dada.
Stafford, Andrew, „Making
Sense of Marcel Duchamp“,
2008, sótt 18. október
2012 af http://www.
understandingduchamp.com.
„Vaudeville“, Encyclopædia
Britannica, 2012, sótt 17.
október 2012 af http://www.
britannica.com/EBchecked/
topic/624129/vaudeville.
MYND: Íslenski dansflokkurinn
YFIRLESIÐ