Alþýðublaðið - 03.06.1927, Qupperneq 4

4
ALBÝÐU3LAÐIÐ
| Nýkomlð j
I Golftreyjur, nýtegund. I
1“ Sængurveraefni,
Rekkjuvoðaefni,
" Svuntutvistur mjög ód. 1
i Morgunkjólatau o. m. fl. |
| Mattfiiíciur Björnsdóítir, |
Laugavegi 23.
iai
ibebsbbiib
Sænska fIaí&B»anllIð
(Knackebröd), inniheldur bætiefni
(Vitamin) sem ekki eru í venjulegu
rúgbrauði.
v Til áréttingar pessum ummælum
o. fl. í greininni birtir ritstjórinn
orðrétta kíausu úr blaðinu
„Winnipeg' Tribune", sem „var
prentuð par í blaðinu, sem lítið
bar á h.enni“: „Hér um bil 300
rnenn, heimiiisiausir og féiausir,
hafa fengið náttstað á aðalstöð
lögregiunnar hér í Winnipeg. síð-
an 1. apríl. (Þetta mun hafa staðið
í „Tribune" 22. apríl.j Flestir eru
peir nýkomnir til Winnipeg og
vinasnauðir og leita pví hælis
á lögreglustöðinni, er öll önnur
sund eru lokuð. Nú í nótt
tala næturgestanna par langt frarn
úr pví, sem verið hefir í ár. Tutt-
ugu og prír af peim sóttu loks í
sig kjark til pess að fara inn og
biöja um að mega fieygja sér.
Þeir komu alls staðar að úrlan'd-
iniu.“ — Ritstjórinn segir, að
„hvaöan sem fréttist úr stórbæj-
um vesturfylkjanna og iíklega alls
landsins“ er sagan lík eða hin
sama. Kring um atvinnuskrifstof-
urnar er daglega péttskipuð fylk-
ing fátæklegra, preytulegra og
Guíuskipið „BII O",
aukaskip vort, fermir til
Aberdeen, líka ef til vill
til Grimsby og Hull ná-
lægt 10. júní.
Skipið tekur til flutnings
verkaðan og óverkaðanfisk,
bæði smærri og stærri
sendingar, og aðrar v.örur.
Hafið pér heyrt pað, að Örkin
hans Nóa gerir ódýrast við reið-
hjól í bænum? og reynslan sannar
bezt, hvernig verkið er af hendi
leyst.
Nýr grammófónn með mörgum
nýjum plöturn til sölu á Berg-
staðastræti 19, uppi, frá kl. 7—9
e. h.
Sæcaska flatbraiaðið
(Knáckebröd) er næringar-
mesta brauðið.
vonleysislegra manna, sem eru að
leita sér vinn;u.“ —
f auglýsingum kanadiskra
stjórnarvalda um innflutninga
mun pað vera tekið skýrt fram,
að að eins peirra innfiytjenda sé
æskt, er leggja vilji stund á land-
búnað. — Er pví haldið fram af
stjórnarblöðunum, að hinu at-
vinnulausa fólki í bæjunum hafi
aldrei verið gefnar neinar vonir
um- atvinnu par, og geti pað pví
sjálfu sér um kent. Mun margt
fólk hafa farið vestur undir pví
yfirskini að stunda landbúnaðar-
vinnu, en fljótiega lokkast til bæj-
anna og lent par í vandræðum.
er nýjasti og bezti
Kaldár-drykknriim.
Brjósísykursgerðin NOI
Sími 444. Smiðjustíg 11
Veilféiir,
yfir 200 teg. að velja
úr. — Allra nýjustu
gerðir. — Lægsta verð.
Málningarv. allskonar.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi 20 B. Sími 830.
Stórar mjólkurdósir á 65 au.
dósin. Elías. S. Lyngdal, sími 664.
Verzlið víð Vikar! Það verður
notadrjjgst.
Gerhveiti á 30 aura 1/2 kg.
Elías S. Lyngdal, sími 664.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alpýðuprentsmiðjan.
Góð bók.
Ódýr bók.
»Frá Vestfjörðum til Vestribyggð-
ar« heitir afarskemtileg’ bók (með
mörgum myndum) eftir Ólaf
Fpiðiriksson, sem kemur út í
prem heftum á 1 kr. og 50 aura
bvert.
Dreagir og stðlkur,
sem vilja selja Alpýðublað-
ið á götunum, komi í
afgreiðsluna kl. 4 daglega.
Munið mitt lága vöruverð. Elías
S. Lyngdal, sími 664.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
pýðubrauðgerðinni.
Saltkjöt á 40 aura 1/2 kg. Elías
S. Lyngdal, sími 664.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Irmrömmun á
sama stað. #
Suðusúkkulaði á kr. 1,70 V2 kg.
Elías S. Lyngdal, síml 664.
fslensk frímerki keypt hæsta
verði. Bjarni Þóroddsson, Urðar-
stíg 12.
Epli, blóðrauð, á 50 au. V? kg.
Elías S. LyngdaJ, sírrii 664.
Sokkai* —• Séokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Haframjöl. á 25 aura V2 kg-
Elías S. Lyngdal, simi 664.
M-unið að láta hreinsa og
pressa fötin yðar fyrir hvítasunn-
una hjá V. Schram, Ingólfsstræti 6.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
„Við errirn bæði vitlaus!“ sagði Adéle loks-
ins og reis á fætur.
„Setjist nú í stólinn parna. Þá megið pér
vera hér augnabliksstund, eri pey, pey! -
Ef Dubourchand . . .“
Paterson settist 'í stólinn.
„Ætlið pér ekki aó reykja vindlingmn?"
„Nei, elskan mín! Ég vil heldur horfa
á pig.“
Adéle lagðist á legubekkinn og lét nokkra
púða undir höfuðið. Skyndiiega sveipaði hún
sloppnum yfir fótinn á sér. Hann hafði gægzt
út undan sloppnum, klæddur svörtum silki-
sokk.
„Eruð pér reið, Adéle?“
„Já, afskaplega.“
Adéle stóð upp og kveikti á lampa, sem
stóð á skrifborðinu, og bar græna hlíf. Síð-
an slökti hún á Ijósakrónunni.
„Þetta var snjallræði!" sagði Paterson.
„Svona Ijós fellur mér vel í geð. Þér eruö
yndisleg einmitt núna, Adéle! Nei, leggist
nú aftur í legubekkinn. — Ég verð ekki
blindur, pó ég sjái litla fótinn aftur.“
Nú heyrðist fótatak í stofunni við hliðina.
Paterson hvarf eins og áli undir rúmió.
„Adéle!“ heyrðist Dubourchand segja hin-
um megin við dyrnar. „Ertu háttuð?“
„Já, frændi! bráðum. Komdu ekki inn!“
„Hm, mér heyrðist pú tala!“
„Taia? Ég var að æfa nýja hlutverkið
mitt, frændi minn!“
Hurðin opnaðist, og Dubourchand kom
inn í slopp og hælalausum skóm.
„Frændi pó! Hvað ætlarðu hingað um há-
nótt? Af hverju sefurðu ekki?“
Paterson hélt niðri í sér andanum og
prýsti sér fast upp að veggnum.
„Ég ætla bara að segja pér, að ég fer út
i fyrra málið klukkan níu. Þú getur svo.kom-
M, pegar pú ert búinn að borða morgunmat.
Svo geturðu verið með Paterson. Ég fer
með iestinni, en pið komið með bifreiðinni.
Skemtilegur náungi, pessi Paterson. Finst
pér pað ekki, Adéle?“
„O-jú, hann er ekki svo vitlaus. Ekki er
hann nú alveg eftir mínu höfði!“
„Því pá ekki pað? Þú danzaðir pó allmikið
við hann, fanst mér!“
„Ja-á, danzaði! En hann er ekki eftir‘mín-
um smekk, of mikill Amerík’umaður, —-
ekkert skapiý
Paterson ranghvolfdi augunum undir rúm-
inu.
Sko svínið litla, hugsaði hann. Nú, ég
skal nú sjá til. —
„Jæja, góða nótt, Adéle! Sofðu vel!“
„Góða nótt, frændi, í sama máta! Ég er
svo syfjuð." Hún geispaði nrikkrum sinnum
afar-eðlilega.
Dubourcliand fór, en skildi hurðina eftir
opna.
„Nei, lokaðu* hurðinni! Þá ertu vænn! Það
er súgur!“
„Er súgur?“
„Jæja, ekki beint súgur. En pú hrýtur
stupdum, og pá get ég ekki sofið.“
Dubourchand lokaði hurðinni og tautaði
eitthvað.
„Er gaman að liggja undir rúminu, lauti-
nant?“ sagði Adéle og beygði sig.
Paterson skreið fram, dustaði af fötun-
um og ógnaði Adéle með visifingri.
„Svei! Svona rægið pér mig, pegar ég get
ekki borið hönd fyrir höfuð mér! — Ekk-
ert skap! Samanborið við Dubourchand
frænda, pá hefi ég auðvitað miður!“
„Uss, uss! Ekki að vera illgjarn, en hafið
’lágt í öllum bænum. Frænda grunar eitthvað!
Ætlið pér nú ekki inn til yðar?“
Paterson svaraði ekki. Hann gekk að stofu-
hurðinni, en henni var ekki hægt að aflæsa.