Alþýðublaðið - 08.06.1927, Blaðsíða 3

• ALI>?ÐU5LAÐIB
Hænsnafóður.
Blandað hænsnafóður.
Hveitihrat.
Heill Maís.
gert eitt glappaskot, fá J>eir ekki
frið í sínum beinum fyrr en þeir
hafa bœtt öðru ofan á, svo sem til
þess að sýna, að þeir séu menn
til að standa við hið fyrra. Og
venjulega verður þá síðari villan
argari hinni fyrri.
I fullu samræmi við þetta sál-
fræðilega lögmál hefir enska;
stjórnin bætt svörtu ofan á grátt.
Hún hefir rekið burt sendisveit
Rússa í Lundúnum og kallað
heim sína sendisveit í Moskvá. Og
þessar gerðir sínar byggir hún á
grundvelli, sem ekkert er annað
en foksandur.
Það er næsta ólíklegt, að þetta
spor sé stigið án samráða við
önnur ríki. Er nú eftir að sjá,
hvort aðrar þjóðir muni fylgja
fordæmi Breta.
Afleiðingarnar af þessu tiltéski
er eRTu unt að sjá fyrir að svo
stöddu, en búast má við, að þær
verði alvarlegar. Tíminn verður
að leiða það í ljós, hvort það er
lokaþáttur stéttabaráttunnar, sem
nú er að byrja, — úrslitahriðin í
baráttunni um heimsyfirráðin
milli nýrra hugsjóna og gamals
ofbeldis og steingervingsháttar.
Við vitum, að sú hríð hlýtur að
koma fyrr eða síðar. Enginn þarf
heldur að ætla, að hún verði
neinn gamanleikur .
Rússar eiga nú leikinn. Stjórn-
málamennirnir rússnesku hafa
fyrr sýnt, að þeir eru afburða-
menn að hyggindum og stjóm-
kænsku. *Nú reynir alvarlega á
þolrifin í þeim.
ð. júní 1927.
—rn—.
Melllarálit starfi.
Þegar fimleikaflokkar Iþróttafé-
lags Reykjavíkur lögðu af stað
í Noregsför fyrir liðlega mánuði
síðan, efaðist enginn um, að þeim
yrði vel tekið í Noregi, því Norð-
menn eru Islendingum góðir heim
að sækja.
En hitt efuðust margir um, að
íslendingar héfðu aðra leikfimi að
Býna í Noregi en þá, er iðulega
mætti sjá þar í landi.
Engum skal láð, að þeir héldu
þetta, því það er sem stendur
þjóðarlöstur okkar Isléndinga að
læra fátt til fullnustu eða svo,
að leikni sé eða list. Menn vissu
ekki alment, að flokkar þessir
höfðu lagt á sig margra ára erf-
iða þjálfun, og ekki vissu menn
heldur, að flokkar þessir stund-
uðu nýja leikfimi — eftir kerfi,
er gert hefir Björn Jakobsson. En
þeir, sem vissu það, höfðu víst
fáir trú á, að meira myndi þykja
til fimleikaflokkanna koma af
þeim orsökum, því fáir eru spá-
menn í föðurlandi sínu fyrr en
viðurkenningin er fengin annars
staðar að.
En hver hefir svo orðið árang-
urinn af för flokka þessara?
Hann hefir í stuttu máli orðið
sá, að þessir vösku drengir og
þessar grannvöxnu og kvenlegu
stúlkur okkar hafa stórum auk-
ið hróður Islands, bæði með því,
hve vel samæfða og fagra leik-
fimi þau sýndu — og með því
að sýna í fyrsta sinn úti í heimi
kerfi Björns Jakobssonar — ís-
lenzku leikfimina, sem útlendu
bJöðin nefna hana.
Það er óþarfi að telja hér upp
sannanir, en geta má þess, að
Svíinn E. Nermann ofursti, sem
er forseti leikfimisambands Norð-
urlanda, var mjög hrifinn af leik-
fimi íslenzku floklcanna, einkum
kvenfólksins. Sama er að segja
um Sverre Gröner höfuðsmann,
sem er yfirumsjónarmaður ríkis-
ins í Noregi um leikfimi. Vildi
hann fá kerfi Björns til notk-
Unar í Noregi. Annar Norðmað-
ur, Dahl höfuðsmaður, lét svo
um mælt, að hann hefði i 40 ár
séð leikfimi víðs vegar úti um
allan heim, en hvergi eins fagra
og þessa, er landar vorir sýndu.
I Gautaborg sýndu stúlkurnar
leikfimi á leikfimimóti, er stað-
ið hafði í viku, og höfðu sýnt
þax flokkar frá Noregi, Svíþjóð,
Danmörku og Finnlandi. Töluvert
hefir því verið þar til saman-
burðar, , en svo mikla athygli
vakti sýningin, að fullkomin þögn
var meðan á henni stóð, en að
henni Jokinni stóðu áhorfendurn-
ir úpp, en það voru 2000 manns,
og hrópuðu húrra fyrir Islandi.
Segja sænsk blöð um sýninguna,
að hún hafi verið fullkomlega
frumleg og dásamlega fögur, og
þáö myndi hún þykja hvar í
heimi sem væri.
Þéss má geta, að þó Björn Jak-
obsson sé ekki tilbúinn að láta
leikfimikerfi sitt frá sér fara sem
fullmyndað, eru Norðmenn bæði
í HáugaBundi og Osló farnir að
iðka sumar af æfingunum, t. d.
jafnvægisæfingamar á slánni.
Nefna má, að bezta samkomu-
lág var innbyrðis í flokkunum,
og mun það ekki sízt að þakka
Bertelsen, fararstjóranum, sem
skildi, hve mikils virði það er
að Jeggja ekki óþarfa-bönd á þá,
er bann átti að stjórna. Annars
var viðbrugðið háttprýði þessa ís-
lenzka fólks; sérstaklega var dáðst
aö þvi, að engin stúlknanna bragð-
aði áfengi.— eins og' sönnum í-
þróttaiðkendum ber — drukku sí-
trónvatn í veizlum, þar sern þeim
var boðið kampavín.
Fimleikaflokkax þessir halda
sýningu hér á íþróttavellinum á
fimtudagskvöldið, og ættu Reyk-
víkingar nú að fjölmenna á völl-
inn og þar með sýna, að þeir
kunni að meta það, sem gert er
til gagns og frama vorri fámennu
þjóð. Því þetta má verða þjóðinni
til mikils frama og tjl stórfenglegs
gagns, ef það verður til þess að
opna augu unga fólksins fyrir
nyísemd leikfiminnar og fegurð-
arauka-mætti hennar — sérstak-
lega ef það gæti orðið til þess
að koma kvenþjóðinni ungu í
skilning um, að án líkamsæfinga
getur engin stúlka orðið fögur.
Og svo að síðustu: Vel sé I-
þróttafélagi Reykjavíkur og
stjórnendum þess, sem hafa haft
áræðið og dugnaðinn til þess að
senda til útlanda flokka þessa.
Héill þér, Björn Jakobsson! sem
þorið hafðir að halda nýjar leiðir.
Heill ykkur, vösku sveinar og
þið meyjar, léttfættar og mittis-
mjóar, sem hafið aukið hróður
IsTendinga og þar með aukið
njartasíög þjóðarinnar.
HeiII ykkur öllum, sem með
löngu og eTfiðu starfi hafið hnýtt
skrúðgræn og þrottmikil laufblöð
í hinn aldna heiðurskranz þjóðar
vorrar, og með starfi ykkar lagt
grundvölliim að því, að meira líf,
meiri gleði, meira starf verði í
landinu!
TSinn úr múgnum.
Maníshafsfíug Lindberghs.
Frásögn sjálfs hans.
22. maí kom sænsk-ameríski
flugmaðurinn Lindbergh til París-
ar, og hafði hann þá flogið þang-
að frá New York í einum á-
fanga á 33 stundum, eins og
skeyti hér í blaðinu sögðu þegar
frá. Lindberg er ekki fyrsti mað-
ut, sem flogið hefir yfir Atlants-
hafið, en hann hefir orðið fyrstur
til að gera það án þess að tylla
sér niður á léiðinni. Daginn eftir
að hann kom til Parísar, tök
hann á móti blaðamönnum, og
voru ummæli hans við þá á þessa
leið.
Hann kvað það rangt, þegar
margir teldu það slembilukku, að
ferðalagið hefði tekist vel; með
slíltri vél sem hans og með jafn-
gætilegri. meðferð á vélinni og
aann hefði haft, þá hefði það ver-
ið ólán, ef mistekist hefði.
Veðrið hefði ekki bagað hann
mikið. Þó hefði það allvíða reynslr
lakara en veðurspámar sögðu, en
hafði hins vegar sums staðar
reynst mikið betra en þær gerðu
ftð fyrir.
Þegar hann lagði frá Nýfundna-
landi, hefði hann lent í byl, og
hefði hann þá verið að velta því
fyrir sér i marga klukkutíma,
hvort hann ætti ekki að snúa við.
Hann hafi leitað upp í 3000 m.
hæð og líka farið svo Iágt, að
hann var ekki nema 3 m. yfir
sjávarfleti, en alls staðar var byl-
urinn. Svo hafi komið gott veð-
ur, þegar morgnaðl Hann telur
sig hafa verið í mikilli hættu i
bylnum, aðailega fyrir það, hvað
honum var kalt. En ékki tók
betra við, þcgar morgnaði, því
að þá settist hrím á vélina. Hann
hafði ekki fundið til hræðslu
nema í byl(num. Þá hlóðst snjór á
vélina og þyngdi hana niður, svo
að hann hélt um skeið, að hún
myndi síga alveg niður. Það hafi
verið hinn öruggi gangur vélar-
innar, sem vakið bafi hug hans
af nýju.
Engin skip eða menn sá hann
frá því, að hann yfirgaf Ný-
fundnaland, og þar til, að hann
kom undir írlíand. Þá hafi hann
séð fiskibáta og kallað til þeirra,
hvar hann væri. En þeir önzuðu
ekki. Hann hafi síðan séð á
landabréfinu, hvar hann var;
reyndar hafi landabréfið og átta-
vitinn alt af sýnt honum, hvar
hann hafi verið, á allri ferðinni.
Hann hafi síðan flogið yfir írland
og England, og hálfri stundu eftir
að hann sá Frakkiand hafi hann
rent sér niður á flugvöllinn hjá
París.
Strax og hann kom niður úr
flugvélinni átti hann Toft-símtal
við móður sína í New York.
Þetta er nýi tíminn. Maður
flýgur í einum áfanga á fáum
stundum frá New York til Pa-
rísar og lofttalar síðan frá París
til New York.
Om dagisiM ©g veg.iii|pí>
Næturlæknir
er í nótt Maggi Magnús, Hvg.
30, sími 410.
Þenna dag
árið 632 andaðist Múhamed.
Togararnir.
1 gær komu af veiðum „Skalla-
grímur" með 100 tunnur lifrar,
„Kári Sölmundarson" með 112 og
„Hannes ráðherra" með 116 tunn-
ur.
Almennur Alþýðuflokksfundur
verður í Hafnarfirði f kvöld
kl. 8% í kvikmyndahúsinu þar.
Rætt verður um alþingiskosning-
arnar .og þingmálin. Þar tala m. a.
frambjóðendur Alþýðuflokksins í
Gullbringu- og Kjósar-sýslu, þair
Pétur G. Guðtímndssón og Ste-
án Jóhahn Stefánssón.